به گزارش صبح الوند، دو رویکرد مختلف در سیستم‌های سلامت دنیا وجود دارد. یکی درمان محور و دیگری بهداشت محور، در رویکرد بهداشت محور سعی می‌شود تا با گره زدن منفعت پزشکان و متصدیان بخش سلامت به سالم ماندن افراد جامعه، مانع بیمار شدن آن‌ها شد.

این روند باعث کاهش قابل توجه هزینه‌ها در سیستم سلامت هر کشور می‌شود؛ اما در رویکرد درمان محور عکس این موضوع وجود دارد. یعنی بعد از بیمار شدن افراد جامعه، تازه بخش سلامت فعالیت خود را آغاز می‌کند و شروع به درمان افراد می‌کند که طبیعتا این روند، باعث افزایش هزینه ها در بخش سلامت می‌شود. سیستم سلامت ایران هم رویکرد درمان محور را دنبال می‌کند.

از طرفی پس از اجرا شدن طرح تحول سلامت و در نتیجه افزایش 187 درصدی تعرفه‌های پزشکی، هزینه‌های بیمه‌ها هم به طور وحشتناکی افزایش یافت. به گزارش مرکز پژوهش های مجلس در خصوص بیمه سلامت، هزینه‌های این بیمه از 4 هزار میلیارد تومان در سال 92 به 16 هزار میلیارد تومان در سال 95 رسید. پرونده الکترونیک سلامت می‌تواند ابزار خوبی برای بیمه ها باشد تا بتوانند هزینه های خود را کاهش دهند که در ادامه بررسی می‌شود.

مشکلات دفترچه های بیمه؛ از بودجه 80 میلیاردی برای تهیه دفترچه تا ناخوانا بودن خط پزشکان

به گفته داوود حاج قاسمعلی، قائم مقام معاون بیمه خدمات سلامت سازمان بیمه سلامت ایران، سالانه 80 میلیارد تومان برای تهیه کاغذ دفترچه‌های بیمه هزینه می‌شود. همچنین ناخوانا بودن بعضی از نسخه‌های پزشکی، یکی دیگر از دردسرهای این دفترچه‌هاست. از طرفی نفس نسخه‌های کاغذی هم می‌تواند فسادزا باشد، به طوری که پزشک هنگام نوشتن نسخه در دفترچه، نسخه خالی دیگری هم از دفترچه جدا می‌کند.

این نسخه مانند چک سفید امضا در دست پزشک عمل می‌کند؛ یعنی پزشک می‌تواند در این نسخه داروهای گران قیمتی را بنویسد و به داروخانه تحویل دهد. داروخانه هم این نسخه را تبدیل به فاکتور می‌کند و آن را تحویل بیمه می‌دهد و پول دارو را دریافت می‌کند از طرف دیگر سهمی از این مبلغ هم به جیب پزشک می‌رود. در صورتی که نه بیماری وجود داشته و نه دارویی تجویز شده است. این طرح جامع الکترونیک باعث جلوگیری از این قبیل مشکلات می‌شود.

پرونده الکترونیک سلامت چیست؟

پرونده الکترونیک سلامت همان نسخه دیجیتالی دفترچه‌های کاغذی است که می‌تواند تمام سوابق درمانی افراد را از بدو تولد تا مرگ ثبت و نگه‌داری کند. همچنین در این سیستم تمامی حساسیت‌ها و آلرژی‌ها هم ثبت می‌شود و به پزشک در تجویز دارو برای افردی که حساسیت دارند، کمک می‌کند تا دارویی تجویز کند که منجر به بروز علائم آلرژی در فرد نشود. علاوه براین موارد باتوجه به اینکه تمام سوابق دارویی در این پرونده ثبت می‌شود، مانع تداخل دارویی نیز می‌شود.

از آنجایی که تمام سوابق پزشکی افراد جامعه در این پرونده ثبت شده است، می‌تواند اطلاعات خوبی در مورد وضعیت بهداشت و سلامت جامعه را در اختیار سیاست‌گذاران قرار بدهد. برای مثال فرض کنید دریکی از شهرهای کشور 60 درصد افراد جامعه دچار کم خونی باشند. این اطلاعات در این سیستم ثبت شده و در اختیار مسئولین قرار می‌گیرد و آنها متوجه این موضوع می‌شوند، در نتیجه تصمیماتی اتخاذ می‌کنند تا روند کم خونی در جامعه کاهش یابد.

پرونده الکترونیک سلامت باعث بهبود عملکرد پزشکان از طریق شفافیت می‌شود. یکی از مشکلاتی که در طرح تحول سلامت به وجود آمد تقاضای القائی بود. یعنی پزشک دستوری را تجویز می‌کرد که هزینه بالاتری داشت اما می‌توانست تجویز کم هزینه‌تری بکند؛ اما وقتی که پرونده الکترونیک سلامت باشد عملکرد پزشک هم ثبت می‌شود و تمام تجویزهای او در اختیار نهادهای نظارتی قرار می‌گیرد.

در نتیجه باعث جلوگیری از تقاضای القائی می‌شود؛ همچنین با اجرایی شدن این طرح عملکرد پزشکان می‌تواند به اطلاع عموم برسد تا به آن‌ها برای انتخاب پزشک کمک کند. این موضوع باعث بهبود کیفیت خدمات درمانی و عملکرد پزشکان می‌شود.

طرحی 10 ساله که همچنان پشت در وزارت بهداشت معطل مانده است

طبق برآورد کارشناسان حوزه سلامت، پرونده الکترونیک سلامت حدودا به 1000 میلیارد تومان بودجه برای اجرایی شدن در همه گام‌ها نیاز دارد. این مبلغ نسبت به هزینه 140 هزار میلیاردی نظام سلامت کشور تقریبا هیچ است. درنتیجه به نظر می‌آید وزارت بهداشت در تامین مالی برای اجرایی کردن پرونده الکترونیک سلامت مشکلی ندارد.

از طرفی آقای نمکی، وزیر بهداشت، وعده داده‌اند تا پایان بهار این طرح به سرانجام می‌رسد. حال باید دید طرحی که در اواخر دهه 80 مطرح شده و تاکنون اجرایی نشده تا پایان بهار به سرانجام می‌رسد یا نه؟

به نظر می‌رسد بزرگترین سد پیش روی اجرایی شدن پرونده الکترونیک سلامت، وجود افراد ذینفع در بدنه وزارت بهداشت است. از آنجایی که مسئولیت اجرای پرونده الکترونیک سلامت به دوش وزارت بهداشت است و از طرفی همین وزاتخانه و مسئولان پزشک آن، وظیفه ارائه خدمات پزشکی را به عهده دارد؛ در نتیجه به جای کاهش هزینه‌های سلامت از افزایش آن نفع می‌برد.

همچنین انگیزه‌ای هم برای شفاف شدن عملکرد خودش و کاهش هزینه‌های درمانی ندارد. حال باید طرحی که به اعتقاد کارشناسان می‌تواند تا 30 درصد از هزینه‌های سلامت را کم کند و نزدیک به ده سال است پشت در وزارت بهداشت گیر‌کرده، بالاخره به نتیجه می‌رسد یا نه؟

دانا

انتهای پیام/