به گزارش صبح الوند، «گردشگری محور توسعه استان»، «جذب گردشگران باعث رونق اقتصادی می‌شود»، «جاذبه‌های تاریخی و طبیعی بی‌نظیر همدان در کشور بی‌همتا است»، «همدان شایسته‌ترین استان برای رونق گردشگری است» و ...؛

جملات بالا را همه بارها و بارها از زبان مسؤولان شنیده‌اید، جلسه‌ای نیست که برگزار شود و مدیر یا نماینده مجلسی از ظرفیت‌های بی‌بدیل استان برای رونق صنعت گردشگری سخن به میان نیاورد و از اهمیت و جایگاه ویژه همدان در گردشگری کشور داد سخن سر ندهد.

اما با همه این تعریف‌ها و تمجیدها و با وجود این همه شعار، وقتی به تقویم بنگریم متوجه خواهیم شد که نیمی از فصل تابستان گذشته است و هنوز هیچ برنامه مدونی برای جذب گردشگران و ایجاد اوقات فراغتی که باعث ماندگاری مسافران در استان شود، تدوین نشده است.

در این حالت جالب است که مسؤولان عنوان می‌کنند که چرا همدان یک مقصد گردشگری نبوده و تنها در مسیر گردشگری واقع شده است؟

پاسخ به این سئوال ساده است، در یک جمله می‌توان گفت همدان برای پر کردن اوقات فراغت مسافران، چیزی در چنته ندارد.

به عبارت ساده‌تر، تمام جاذبه‌های طبیعی و تاریخی همدان را در یک و یا حداکثر دو روز در کل استان می‌توان دید و سپس راهی شهر یا دیار دیگری شد، در حالی که می‌توان با در نظر گرفتن انواع برنامه‌ها از جمله جشن‌ها، گردهمایی‌ها، ایجاد مراکز تفریحی - ورزشی، شهربازی‌ها و ... به ماندگاری بیشتر مسافران کمک کرد. اتفاقی که حتی بارقه‌های آن نیز در دستگاه‌های متولی گردشگری استان قابل مشاهده نیست.

جشنواره‌های تابستانی و همچنین زمستانی، نیز که در گذشته برگزار می‌شد، به جای تقویت و گسترش، در هر سال افول کرد تا بالاخره تعطیل شد و حتی از آن برنامه‌های دست و پا شکسته که گاهی مسافران و شهروندان همدانی را سرگرم می‌کرد، خبری نیست.

دستگاه متولی گردشگری و میراث فرهنگی استان در طول فعالیت دولت تدبیر و امید دو مدیر غیر مرتبط به خود دیده است، اولی که سابقه مدیرکلی مسکن و شهرسازی استان قبل از ادغام دو وزارتخانه را در کارنامه داشت و دومی نیز جز در حوزه برنامه‌ریزی و اقتصادی، رزومه‌ای ندارد و بنا بود، مسئولیت دیگری را بر عهده بگیرد و در نهایت مدیرکلی میراث فرهنگی به او رسید.

این در حالی است که مدیر این مجموعه باید نسبت به جوانب مختلف‌ گردشگری آشنا بوده و قابلیت برنامه‌ریزی بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت در راه توسعه زیرساخت‌ها و جذب گردشگران را داشته باشد که جز با تجربه و تحقیق و پژوهش در این حوزه به دست نخواهد آمد.

اگر چه آغاز عملیات اجرایی چند هتل می‌تواند، بارقه‌های امید بسیاری را در اذهان روشن گرداند، اما هتل بدون جاذبه گردشگری و برنامه‌ریزی برای اوقات فراغت گردشگران تنها باعث افزایش ضریب تخت‌های خالی اماکن اقامتی استان خواهد شد.

این در حالی است، که نقطه به نقطه استان از ظرفیت‌های بالای گردشگری طبیعی و تاریخی برخوردار است که در نظر گرفتن برنامه‌های جانبی و مفرح می‌تواند پکیج کامل و قابل توجهی را برای گردشگران فراهم کند.

جنوب استان، فرصتی برای گردشگری طبیعی

شهرستان‌های جنوبی استان همدان شامل نهاوند، تویسرکان و ملایر با توجه به طبیعت بکر و آب و هوایی که دارند می‌توانند روزها میزبان مسافران متعدد باشند، مسافرانی که نمی‌توانند گرمای جانفرسای جنوب یا مرکز کشور را همراه با آلودگی هوا تحمل کنند و احتیاج به مکانی برای استراحت دارند، نسیم خنک و هوای دل‌انگیز همدان برای همه آنها که آفتاب داغ، بی رحمانه بر خیابان‌های شهرشان می‌تابد، فرصت مغتنمی است.

ساده‌تر بگوییم سراب‌های طبیعی نهاوند، آرزوهای بسیاری از مردم ایران و منطقه را برآورده می‌کند تا از  آسفالت‌های داغ و خیابان‌های شلوغ رها شده و در سایه درختان با صدای آب به استراحت بپردازند.

گرمای تابستان، نعمتی که از دست رفت

بدون تردید با ایجاد امکانات رفاهی و البته تبلیغات و معرفی درست همدان، گرمای موجود در اقصی نقاط کشور می‌توانست بزرگترین نعمت برای اقتصاد همدان باشد که متأسفانه به هیچ عنوان به آن حتی فکر هم نشده است.

شعارها حتی به یک برنامه روی کاغذ هم بدل نشده است و ظرفیت‌های بی‌بدیل استان در بخش گردشگری تنها، برای مدیران و نمایندگان مردم مفید به فایده است زیرا مایه سخنرانی‌های پرطمطراق آنان را فراهم می‌کند.

تویسرکان بهشت غرب کشور

پارک‌ها و جنگل‌های طبیعی در کنار دشت‌های سرسبز دامنه الوند در شهرستان تویسرکان، آروزی دیرینه یک فردی است که در جنوب کشور یا حاشیه خلیج فارس زندگی می‌کند، پدیده‌ای که در کنار جاذبه‌های تاریخی و وجود آرامگاه شعرا و پیامبران می‌تواند برای هر انسانی قابل توجه باشد.

نه تنها تویسرکان یا نهاوند بلکه قطعه قطعه خاک استان همدان ارزشمند است و هر کدام گوهر نابی هستند که در هیچ نقطه‌ای از کشور تکرار نشده است.

تویسرکان، نهاوند و ملایر با وجود جاذبه‌های تاریخی و طبیعی بسیار؛ هر یک می‌توانند روزها میزبان مسافران و گردشگران داخلی و خارجی باشند در حالی که سال‌هاست این ظرفیت‌ها بر روی زمین مانده و جز شعار چیزی به گوش‌ نرسیده است.

اگر به این جاذبه‌های گردشگری به خوبی بنگریم، درک خواهیم کرد که جاذبه‌های طبیعی شهرستان ملایر و یا سایر نقاط استان، از بزرگترین غار آبی جهان چیزی کمتر ندارد و تنها دلیل آن معرفی نشدن به گردشگران است.

روستاهای شمالی استان، مأمنی آرام برای گردشگران

اگر به معماری و حفظ بافت روستاهای شمالی شهرستان‌های استان توجه می‌شد، هر کدام از آن‌ها می‌توانست به یک مأمن و ملجأ برای ماندگاری مسافران بدل شود. شاید بتوان ادعا کرد اکثر روستاهای استان را می‌توان به عنوان روستای هدف گردشگری معرفی کرد و از دشت‌های رنگارنگ آن سود برد.

خلاء تبلیغات برای رونق گردشگری

طبیعی است که تنها هتل ساختن به رونق صنعت گردشگری کمک نخواهد کرد بلکه معرفی و تبلیغات سالم در این حوزه می‌تواند موثر باشد.

اتفاقی که به نظر می‌رسد متولیان گردشگری استان علاوه بر اینکه با آن آشنایی ندارند از اهل فن نیز در این حوزه بهره نمی‌برند و این نشان دهنده نبود درک صحیح نسبت به مقوله‌ای به نام صنعت گردشگری است.

با این وجود می‌توان ادعا کرد که تابستان امسال نیز از دست رفت و هیچ رخداد مهمی در راستای رونق گردشگری در استان رخ نداد،... فرصت‌ها منتظر نخواهند ماند که ما به دنبال آنها برویم، پس کمی شتاب!

منبع : فارس

انتهای پیام/