بدحجاب ها و کم حجاب ها یک جور نیستند و تیپ های مختلفی دارند: آدم هایی هستند که مادرها و پدرها و رسانه ها وبعد نهادهایی  نداشتند که داشتن‏ و چگونه داشتن‏ و براى چه داشتن حجاب را خوب به آنها بیاموزند که لازم است خودشان بروند با تحقیق بیاموزند ومنتظر کسی دیگر نمانند.دسته ای هستند که تابع جو حاکم و مد ها و مدل ها بوده و شعارشان، هم رنگ جماعت شدن است که لازم است بهترین الگو ها به آنها معرفی شود که شکل آنها شوند.گروهی فکر مى كنند نشان از تمدّن است در حالی که تمدن ایرانی اینگونه نیست.

 

بعضى ها كمبود شخصیتی دارند و این ناشی از ضعف روحی است .افرادی هم  ندانسته پا روی آگاهی خویش می گذارند و با خویشتن لجبازی می کنند . اشخاصی هم بجای اندیشیدن، قربانی ژست ها و گنده گویی های روشنفکرنما ها درداخل و خارج می شوند که بایست تحلیل گری بیاموزند و با زیرکی آلت دست آنها نشوند. انگشت شماری هم می خواهند به مذهب دهن كجى كنند درحالی که به عقلانیت و علمانیت که پشتوانه برای این وظایف است هم دهن کجی می کنند.

 

در این زمانه ناسپاس که مقتدرترین حکومت شیعه در تاریخ اسلام در آغوش او نشسته، برای آن ها که دغدغه فرهنگ دارند زندگی،در این ولنگاری مردن تدریجی شده است، چون هر روز یک گوشه از دین و فرهنگ را مورد هجمه قرار می دهند و آنها نا آرام اند. چه بسا برای اینکه فقط چند نفری چه زن و چه مرد راه خود را پیدا کنند مدت ها باید رفت و آمد داشت تا بینش داد و نیش و کنایه ها شنید و هزینه ها و عمر ها خرج شود و گفتگو ها کرد و دلیل و استدلال نمود وطرح ها تقدیم و پیاده کرد تا آن افرد در اجتماع اصلاح شوند.

 

 خلاصه اینکه حشمت و حرمت بانوان در این است که انگشت نما نشوند. پیامبرگرامی اسلام (ص) فرمود: « لباسی بپوش که انگشت نمای مردم نشوی و عزت واحترامت هم محفوظ بماند». البته این سخن فقط برای بانوان نیست که مردان را نیز شامل می شود بهرحال در قرآن و روایات ما آیات و نشانه های فروانی از حجاب هست و یکی از آنها برای عاقل ها کفایت می کند که عاقل را اشارتی بس است.

 

انتهای پیام/