به گزارش صبح الوند به نقل از رودآور، در آستانه ورود به دوره تبلیغات و نزدیک تر شدن به زمان برگزاری انتخابات  هفت اسفند برخی گروه‌ها و جریان های مختلف سیاسی کشور با بستن لیست های انتخاباتی خود در حال تلاش برای تصاحب کرسی‌های سبز بهارستان هستند.

ادغام لیست های کارگزاران و اصلاح طلبان در آخرین لحظات و اختلافاتی که میان اصلاح طلبان به وجود آمده، آخرین اخباری است که از کمپین اصلاح طلبان به گوش می رسد.

اصلاح طلبان معتقدند عارف تنها گزینه برای سرلیستی اصلاح طلبان است اما کارگزاران به ویژه کرباسچی نسبت به عارف نظر دیگری را دارد و معتقد است نباید سهم خواهی های سیاسی وارد لیست های انتخاباتی شود.

گفتنی است در آستانه برگزاری انتخابات مجلس پنجم،غلامحسین کرباسچی به اتفاق چند تن از وزرا و معاونین هاشمی رفسنجانی حزب کارگزاران سازندگی را تاُسیس کرد و در کنار جامعه روحانیت مبارز تهران به ارائه لیست های انتخاباتی پرداخت.

حزب کارگزاران سازندگی که بعد از پیروزی روحانی در انتخابات ریاست جمهوری تا حدودی توانستند برخی از فعالیت‌های گذشته خود را از سر بگیرند، بدون در نظر گرفتن رفتارهای قبلی اصلاح طلبان با آنها در چرخشی یک باره به سمت اصلاح طلبان متمایل شدند و حتی در برخی از موارد دیده می‌شود که رهبریِ اصلاح طلبان را یک کارگزارانی بر عهده می گیرد.

برنامه ریزی‌های گسترده اصلاح طلبان از مدت ها پیش برای انتخابات انجام گرفته است ولی این روزها کرباسچی به عنوان یکی از اعضای شورای مشورتی اصلاح طلبان در پی تهیه و تأیید لیست اصلاح طلبان برای انتخابات هفت اسفند است.

لیست های انتخاباتی و کاندیداهای اصلاح طلب قرار است توسط کسی تأیید شوند که پرونده فساد اقتصادی وی همچنان باز بوده و چندین سال را به خاطر مشکلات مالی و فساد اقتصادی در زندان سپری کرده است.

کرباسچی به عنوان کارگزارانی که هدایت جریان اصلاح طلبان را به دست گرفته است سابقه درخشانی در خصوص ورودش به صحنه انتخابات به عنوان مشاور نداشته است.

او در انتخابات ریاست جمهوری سال 88 از نامزدی مهدی کروبی حمایت کرد و به عنوان معاون اول او در صورت پیروزی معرفی شده بود. پس از انتخابات در روز 23 خرداد کرباسچی در مصاحبه با بی‌بی‌سی فارسی گفت: تعداد افرادی که در ستادهای کروبی فعالیت داشتند بالای 300 هزار نفر بودند و تقلب در این انتخابات امری واضح است؛ این اظهارات وی در حالی بود که برخی منابع از رأی کرباسچی به میرحسین موسوی صحبت می کردند که خود کرباسچی نیز این ادعا را رد نکرد.

برخی اینچنین می گفتند که تلاش های وی در زمان انتخابات ریاست جمهوری در راستای حمایت های همه جانبه مادی و غیر مادی از کاندیداتوری سید محمد خاتمی در سال 76مهمترین عامل در پرونده شهرداری تهران بود. در سال 1377 در دومین سال دوره اول ریاست جمهوری خاتمی، کرباسچی که همراه حزب کارگزاران سازندگی از طرفداران اصلی خاتمی در انتخابات دوم خرداد 1376 بود، به همراه عده دیگری از معاونانش و شهرداران مناطق تهران دستگیر و بازجویی شد.

رسیدگی به اتهامات غلامحسین کرباسچی به عنوان شهردار تهران و حدود 104 متهم دیگر پرونده اختلاس در شهرداری که همگی مدیران بالادستی و میانی شهرداری و پیمانکاران را تشکیل می دادند، در هشت جلسه به طول انجامید.

کرباسچی، شهردار کارگزار و حامی  اصلاح طلبان، به  خاطر پنج اتهام ۱) مشارکت در اختلاس به مبلغ چهارده میلیارد و پانصد و سی میلیون ریال؛ ۲) تصرف غیرمجاز در اموال عمومی؛ ۳) تضییع اموال شهرداری تهران؛ ۴) مشارکت در تبانی در معاملات شهرداری؛ ۵) مشارکت در ارتشا، راهی دادگاه شد.

حال سوُال اینجاست که ارائه لیست های انتخاباتی توسط افراد معلوم الحال و مسئله دار و ائتلاف معنا دار کارگزاران و اصلاح طلبان آن هم در حالی که این دو جریان در سال های نه چندان دور به خون هم تشنه بوده اند چه معنایی می تواند داشته باشد؟

اگر به حافظه تاریخی خود و عملکرد این دو جریان رجوع کنیم رد پاهایی از سهم خواهی های سیاسی و طمع قدرت گرفته تا عملکرد های مُضر و ضربه زدن به کیان نظام که اوج آن را در فتنه 88 شاهد بودیم می توان اشاره کرد که عملاّ این رفتارها فرسنگ ها با مبانی فکری و عملی حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری و آرمان های انقلاب و مبانی و اهداف نظام فاصله دارد .

در میان لیست های ارائه شده نام افرادی را می توان مشاهده کرد که در کوران حوادث مهم انقلاب یا در تنور دشمن دمیدند و با معاندین و مخالفین نظام سر یک سفره نشستند و یا با ساکتین فتنه و خواص بی بصیرت آگاهانه در لاک خود خزیدند و با سکوت معنادارخود  فضایی غبار آلود و مُضر را برای کشور به وجود آوردند.

این روزها شاهد این موضوع هستیم که افرادی با کارنامه های سیاه و پر از ابهام پا به عرصه انتخابات گذاشته اند که عملکرد آنها در گذشته نه تنها قابل بررسی است بلکه این سوال را در ذهن ایجاد می کند که اگر این افراد نظام و مبانی آن را قبول دارند پس چرا در گذشته سعی در تضعیف  و به چالش کشیدن آن را داشته اند و اگر قبول ندارند پس چرا برای تصدی مسئولیت های همین نظام و پر کردن کُرسی های بهارستان به این در و آن در میزنند؟

برای روشن تر شدن موضوع به بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی به عنوان ملاک و معیار شناخت سره از ناسره و هر چه روشن تر شدن تکلیف ملت در قبال لیست های  انتخاباتی برای انتخابات سرنوشت ساز هفت اسفند رجوع می کنیم.

رهبر انقلاب اسلامی فرمودند: اگر پیشنهاد دهندگانِ لیست‌ها، مؤمن و انقلابی هستند و خط امام را واقعاً قبول دارند می‌توان به لیست آنها درباره‌ مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان اعتماد کرد اما اگر به انقلاب و دین و استقلال، چندان اهمیتی نمی‌دهند و دلشان دنبال حرف‌های آمریکا و دیگر بیگانگان است، قابل اعتماد نیستند.

ایشان به مردم توصیه کردند برای انتخاب نامزدها به کسانی و مجموعه‌هایی اعتماد کنید که از سر صفا و صداقت وعلاقه‌مندی به انقلاب لیست داده‌اند، نه از روی مقاصد خاص و گاه فاسد.

به امید آنکه مردم عزیز ایران اسلامی با انتخاب های آگاهانه و مدبرانه خود، افرادی لایق و شایسته و متدین به اسلام و مبانی نظام جمهوری اسلامی را برای آینده کشور و ورود به مجلسَین انتخاب نمایند.