به گزارش صبح الوند، شهاب همدانی با توجه به بیست و دومین سفر استانی کاروان تدبیر و امید به همدان در یادداشتی نوشت:

بدون مقدمه برای رئیس جمهور عزیز بگویم که با ورود شما به هر شهر مردم نامه ای می نویسند اما من دل نوشته ای دارم و از دلتنگی هایم برایتان می گویم .

جناب آقای روحانی متنی که پیش روی شماست درد دلی فرزند و پدری می باشد که امیدوارم مورد توجه حضرت عالی واقع شود .

یک هفته قبل از آمدن شما وقتی که در سطح شهر قدم می زدم شاهد نصب چادرهای تبلیغاتی در میادین اصلی شهر و همچنین بیا و بروهایی در سطح شهر بودم.

خوب که نگاه کردم چیزی دستگیرم نشد. فردای آن روز دوباره سری به خیابان ها زدم و سر و صداها و رفت و آمدها را پررنگ تر دیدم .

سوال کردم :" چه خبر است" ؟

بعضی اظهار بی اطلاعی نمودند و بعضی هم جواب ندادند.

جلوی یکی از چادرها رفتم و پوسترهایی از شخص شما بر روی در و دیوار آن دیدم. با خود گفتم که احتمالا رییس جمهور مهمان شهر ما خواهد بود .

ورود شما را به شهر همدان به فال نیک گرفتم و گفتم که با خواست خدا آمدن دولت تدبیر و امید مایه ی خیر و برکت شهر ما خواهد بود چرا که ما بر این باوریم که همواره با ورود یکی از مسئولان به هر شهر خواه ناخواه تغییر و تحولاتی در آن ایجاد خواهد کرد.

از آن روز که مطلع شدم شما قدم به روی چشم ما خواهید گذاشت تا روز تشریف فرمایی شما روزشماری می کردم و مشتاق تر از هر روز به سطح شهر می رفتم تا شاهد شور و شوق مردم باشم.

بحمدالله ان چه که دیدم خیر و برکت سفر یک روزه ی شما برای عده ای بود.

ما که حسود نیستیم خدا را شکر

عده ای از کارمندان ادارات را می دیدم که شبانه روز موظف به تدارک برنامه هایی بودند با خود می گفتم الحمدلله به هر جهت اگر حقوق ماهیانه ی آن ها کفاف زندگیشان را نمی دهد با اشتغال این چند روز می توانند اضافه کاری گرفته و به زخمی از زخم ها مرهمی بگذارند.

گروهی دیگر از کارمندان را در حال رفت و آمد به شهرستان های اطراف دیدم و گفتم خدا را شکر که برای این تلاش های بی وقفه شان حق ماموریت می گیرند و می توانند قسط و وام های عقب افتاده ی خود را پرداخت کنند .

وضعیت هتل ها، تالارها و غذاخوری ها هم بد نبود. از جلوی سالن های غذاخوری که عبور می کردی سفارش غذاهای چندصد نفره برای عزیزان تلاشگر را می شنیدی و یا با پارک ماشین های دولتی و یا رفت و آمد کارمندان جهت صرف غذا مواجه می شدی.

از برکت ورود یک روزه ی شما چاپخانه ها هم بی نصیب نماندند و بنر ها و پوسترهایی رنگی با ابعاد مختلف چاپ کردند که شاید فقط چند روز مهمان در و دیوار این شهر بود و بعد از اتمام سخنرانیتان کف پوش خیابان ها شد، اما خوشحالم از این که عده ای جوان بی کار برای چند روز هم که شده جهت کارهایی مثل رنگ آمیزی جداول، نصب داربست، پوستر پرچم و... به کار گرفته شدند و جالب تر این که ساخت وساز پل بعثت که بیش از یک سال ایاب و ذهاب مردم را با مشکل مواجه کرده بود طی شش شبانه روز به اتمام رسید .

اما بگویم که هشدارهی کمبود آب و برق در این چند روز جایگاهی نداشت و سطح خیابان هی مسیر عبور شما و هیئت همراهتان با آب شست وشو داده شد .

رئیس جمهور محترم؛ اگر بخواهم از هزینه های جانبی صرف شده در این چند روز بگویم شاید قلب نازنین شما به درد آید پس زبان در کام فرو برده و خاطر عزیز شما را بیش از این مکدر نمی کنم چرا که یقین دارم که شما هم راضی به این موضوع نبوده و نخواهید بود و مطمن هستیم که خواهید گفت که ای کاش یک سوم ازاین خرج و مخارج بیهوده صرف خانواده های بی بضاعت می شد و اگرخانواده ای در گوشه ی این شهر ماه هاست که غذای گرم به دهانش نرسیده بر سر خوان این نعمت ها می نشست و دعاگوی دولت تدبیر و امید می شد و یا طبق هایی از میوه های رنگارنگ به در خانه هایی می رفت که تا کنون نتوانسته اند از میوه های تابستانی تناول کنند و یا ...

پس چه نیکوتر که سفرهای آتی شما سرزده انجام شود .

به امید آن روز 

ان شاءالله