به گزارش صبح الوند، وبلاگ عبور در آخرین پست خود نوشت: حقیقت این است که فتنه اقتصادی دارد ما را تهدید می کند.

خدادی شبیه به آنچه در کشور اوکراین رخ داد. که ظاهراً بهانه های اقتصادی و معیشتی دارد اما محتوای آن چیزی جز اغتشاش و به خیابان ریختن عده ای برای براندازی یک نظام نیست.

با توجه به این مسئله ذکر چند ملاحظه و تأمل درباره مسائل و مشکلات اقتصادی روز کشور، حرکات اقتصادی این روزهای دولت یازدهم و رفتارهای عده ای در مواجهه با این مشکلات و حرکات، ضروری به نظر می رسد.

***
ملاحظه اول این است که هرکس که این روزها خودش را در مسائل اقتصادی صاحب فن می داند و یا خود را برای بیان نظر پیرامون مشکلات اقتصادی کشور در مقام ذیحقی فرض می کند؛ باید پیش از بیان آن فن و آن نظر، ابتدا بیان کند که کشور ما و یا کدامیک از کشورهای بزرگ دنیا اساساً هیچگاه مشکل اقتصادی نداشته اند؟!

به نظر من این سؤال خیلی مهمی است که اگر پاسخ آگاهانه ای به آن بدهیم (و مسلماً جواب هم چیزی جز "هیچ کشوری"! نیست!) آنوقت فنون و نظرات ارائه شده توسط هریک از ما صاحب فن ها و ذیحقها، اعم از مسئولان و مردم حتماً در صراط صلاح و فلاح قرار می گیرد و راهش از کمک کردن به فتنه اقتصادی جدا می شود.

با من هستید هنوز؟!

عرضم این است که هریک از ما جوری درباره مسائل و مشکلات اقتصادی کشورمان نظر ندهیم که انگاری می شود کاری کرد که کشور هیچ مشکلی در عرصه اقتصاد نداشته باشد! و یا در حال حاضر کشورهایی هستند که هیچ نوع مشکلی اقتصادی ندارند و ایضاً یک پارادایس خیالی! وجود دارد که در روزگار آن هیچ مشکل اقتصادی ای شامل حال کشور نیست.

مشکلات اقتصادی با تمام شدت و حدّتشان همیشه هستند و مهم این است که یک کشور بتواند شدائد آنها را کاهش دهد و در این راه، سیر مشکلاتش به سمت مشکلات معیشتی میل نکند. وانگهی در مسیر پیشرفت و عزت و استقلال نیز قرار داشته باشد و آزادی خود را از دست ندهد.

فتنه اقتصادی مثل فتنه سیاسی اثبات شدنی نیست
***

نکته دومی که می خواهم، بگویم این است که مردم، مقامات دولتی، رسانه ها، صاحب نظرها و تشکلهای دانشجویی باید حواسشان باشد که مشکلات اقتصادی و مشکلات معیشتی را باید از هم تفکیک کرد.

منظورم این است که طوری درباره مشکلات اقتصادمان حرف نزنیم که مخاطب، تنها چیزی که از درون این حرف زدنها می فهمد این باشد که ما دچار مشکل معیشتی هستیم.

رفقای خوبم، مشکل معیشتی اگرچه از دامن مشکل اقتصادی برمی خیزد اما الحق و الانصاف ما در حال حاضر و در هیچ استانی از کشور بصورت عمومی با آن مواجه نیستیم.

مشکل معیشتی یعنی شرایطی مثل قحطی، شرایطی مثل کمبود ارزاق عمومی و شرایطی که مستضعفین بصورت عمومی هیچ راهی برای امرار معاش نداشته باشند. (حادثه ای مثل آنچه که در جریان بحران اقتصادی اول در آمریکا بوجود آمد و مردم این کشور به گواه جواهر لعل نهرو در کتاب "نگاهی به تاریخ جهان" مثل کولی ها زندگی می کردند و گروه گروه در جاده های طولانی آمریکا در جستجوی کار، راه می سپردند)

به نظر من عده ای در این روزها به گونه درباره مشکلات اقتصادی کشور صحبت می کنند که تو گویی اولاً دچار مشکل معیشتی هستیم!!! و ثانیاً ای بسا که از همین فردا صبح دیگر نه هیچ نانی در نانوایی ها پخت شود و نه هیچ پولی به واسطه کار کردنهایمان به ما داده شود!

این رخداد غلط و خطرناکی است که به نظر من نفع آن فقط به جیب فتنه اقتصادی خواهد رفت...

***

ملاحظه سوم هم با منتقدان است.

من با اینکه به عنوان یک تحلیلگر، فتنه اقتصادی را از سه سال قبل رصد کرده ام و با اینکه منتقد جدی این دولت هستم و اعتقاد هم دارم که بسیاری از رفتارهای دولت در اشاره به بحث اقتصاد، از خطرناکی فوق العاده ای برخوردارند (مثل طرح قطع تولید بنزین داخلی و یا گره زدن معیشت مردم به مذاکرات ناخوب ژنو) اما در عین حال معتقدم که اولاً برخی رفتارهای اقتصادی دولت، خوب و صحیح هستند و ثانیاً باید دولت را در بحث اقتصاد یاری کرد و مانع فرو غلطیدن آثار اقداماتش در جاده فتنه اقتصادی بود.

مثلاً اینکه دولت تأکید زیادی بر انصراف پردرآمدها از گرفتن یارانه نقدی دارد به نظر من خیلی اقدام مثبت و خوبی است و نمی فهمم چرا یک عده به هر دلیلی با آن مخالف می ورزند و یا خوشحال می شوند از اینکه عده کمتری انصراف خود را اعلام کنند؟

آخر این چه مرام مسخره ای است که به قیمت اثبات صحت مخالفتهایمان با دولت، کاری کنیم که فقط و فقط به نفع فتنه اقتصادی و تنها ماندن دولت در اقدامات اقتصادی مثبتش باشد؟!

و یا اینکه مثلاً دولت قصد دارد در یک اقدام صحیح، ثروتمندترها را شناسایی کند اما یک عده در رسانه و جاهای دیگر، علم مخالفت با این کار و ریشخند کردن دولت را برداشته اند و اینطور می گویند که این دولت فشل است، ساز و کارهایش برای این کار به درد نمی خورد، دولت می خواهد به حیطه خصوصی مردم ورود کند و این قبیل چرت و پرت ها...

عرضم این است که بزرگترین خاصیت این قبیل مخالفت ها، لاغرسازی دولت و اثبات برخورداری شدید ما از مشکل اقتصادی و مشکل معیشتی در عرصه افکار عمومی است.

و راستش این است که نمی دانم باید چه کار کنم تا یک عده باورشان بیاید این اثبات، اگر توسط توده ها پذیرفته هم شود آنوقت واویلا می شود و باید دوباره شاهد تکرار حوادث سال 88 و سال 78 باشیم!

حرف آخر:

فتنه که گاه به بهانه سیاست رخ می دهد و گاه به بهانه اقتصاد؛ اگر راهش را به سمت اقتصاد کج کند آنوقت قدرتمندتر خواهد شد.

(ببخشید که این حرفها را اجباراً در اینجا می نویسم!)

فتنه اقتصادی مثل فتنه سیاسی نیست که با سند و مدرک بشود اثبات کرد سران فتنه دروغ می گویند و یا با حمایت کاخ سفید بوده است که رو در روی نظام ایستاده اند.

فتنه اقتصادی درگیر مسئله ای به نام "واقعیت های ملموس" خواهد بود که رفتارهای این روزهای ما سیاسیون، تشکل های دانشجویی، اصحاب رسانه، دولتی ها و اساساً خواص کشور، در میزان دور یا نزدیک شدن به این واقعیت های ملموس و این حقیقت که آیا ما واقعاً مشکل معیشتی داریم یا نداریم و اقتصاد کشورمان فشل هست یا نیست؛ اثر مستقیم دارد!

و میزان همین دور یا نزدیک شدن ما به واقعیت های ملموس است که تعیین می کند اگر فتنه آینده خدای نکرده رخ بدهد؛ مدت زمان آن طولانی خواهد بود یا کم!!!

امیدوارم فتنه اقتصادی هیچگاه رخ ندهد.

شما هم دعا کنید و هرکس به اندازه سهم خودش مراقب باشد...