به گزارش صبح الوند، سید محمد حسینی وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت وگوی مشروح با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در خصوص فرمایشات رهبر انقلاب در مورد راه‌های نفوذ دشمن به کشور اظهار داشت: بحث تهاجم فرهنگی  از دهه 70به این سو مطرح است؛سابقه‌ای که ما از قدرت های جهانی سراغ داریم این است که هرگاه در کشوری توانستند ردپایی و نفوذی داشته باشند سعی کردند فرهنگ خودشان راهم غالب کنند، یعنی با تغییر و دگرگونی هویت مردم سعی کردند زمینه را آماده کنند که بتوانند سلطه اقتصادی و سیاسی خودشان راتداوم ببخشند،

وی افزود: در بعضی از کشورها زبان و شیوه کتابتشان را تغییر دادند و یک انقطاعی بین آن ملت وگذشته شان ایجاد کردند و میراث فرهنگی آنها برایشان مثل یک ظرفی شد که از درون تهی شده باشد و بعد آنها هر مظروفی که می خواهند در آن میریزند.

حسینی ادامه داد: ما در هند یک ارتباط هشتصد ساله زبان فارسی را داشتیم در گذشته،ولی وقتی انگلیسی ها می آیند شبه قاره هند را تحت سلطه ونفوذ خودشان میگیرند جزء اولین کارهای که انجام میدهند زبان فارسی را سعی میکنند ریشه کن کنند و این ارتباط فرهنگی تاریخی اسلامی که هست را ازبین ببرند.

وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: وقتی ملتی که تحت سلطه هستند یا در گذشته مستعمره بوده اند وقتی که از خودشان هویتی نداشته باشند تابع آن قدرتی میشوند که بر آنها حاکم است اینکه در آفریقا سعی کردند حرکت تبشیری را گسترش دهند و مردم را مسیحی کنند و از آیین و آدابی که دارند فاصله بگیرند چون بالاخره با آن فرهنگ بومی خودشان مقاومت میکردند و سر سازش با بیگانگان نداشتند اما اینها سعی کردند آنها را به گونه ای آماده شان کنند که مقاومتی انجام ندهند بلکه راه توسعه خودشان  را از این طریق احساس کنند.

حسینی اظهار داشت:اگر فرضا هم با قدرت نظامی یا سیاسی حاکم می شدند به فرهنگ خیلی توجه داشتند؛ درمورد مقابله با انقلاب ما هم از اول بحث های فرهنگی مطرح بود بالاخره در دوره رژیم گذشته هم کسانی را داشتیم که مروج فرهنگ غرب بودند و میخواستند با فرهنگ ناب و اصیل اسلامی فاصله داشته باشند بعد از انقلاب هم عده ای تحت تأثیر همان رسوبات گذشته بودند وسعی کردند همان مسیر را ولو کم فروغ ادامه دهند؛ در دوران جنگ خیلی فرصتی نداشتند بعد از جنگ باز میبینیم که روی مسائل فرهنگی و هنری کار می‌شود این که رهبری هشدار دادند ولی متأسفانه بعضی از دست اندرکاران و حتی سیاستگذاران و مجریان فرهنگ کشور آن را توهم تلقی کردند و گفتند که این یک توهم توطئه است و نگرانی وجود ندارد.

این کارشناس مسائل فرهنگی گفت: سیاست گذاران و مجریان فرهنگی کشور باید دقت عمل داشته باشند؛ نقشه راه دشمن را کامل بشناسند طراحی هایی که انجام میشود بدانند ورخنه های فرهنگی که دارند انجام می دهند و شیوه ها و ابزاری که به کار می‌گیرند آن ها را کاملا باید بشناسند و اگر یک هنرمند و یک شاعر هم ندانسته در مسیری گام بردارد آنها هستند که باید تذکر و هشدار بدهند،

وی ادامه داد: بحث ما این بود که ما در این دوران مسئله را شاهد بودیم و خوب بالاخره وضع به گونه ای شد که حتی رهبری حکیم انقلاب در یک مقطعی فرمودند برخی از این رسانه های ما پایگاه دشمن شده اند یعنی ما یک آشفته بازاری را شاهد بودیم و بعد اعتراض علما ومراجع در آن دوران موسوم به اصلاحات این اتفاقات در کشور رخ میداد،مردم هم به این وضع پایان دادند یعنی با آن هدایت های که رهبری  انجام دادند مردم آنهایی را که میخواستند فرهنگ غرب را حاکم کنند سر جای خودشان نشاندند؛ اما  در شرایط جدید ما می‌بینیم از شیوه های دیگری استفاده می‌شود یعنی از سال 92 به این  طرف به ویژه اکنون که عنوان پسا تحریم یا پسا مذاکره  رامطرح می‌کنند به نظر می‌رسد بعضی افرادی که در داخل کشور قبله آمالشان غرب است با اعتماد به نفس بیشتری وارد این عرصه شدند و تصور می کنند این تفاهماتی که انجام شد در بحث هسته ای یک الگوی موفق می‌تواند شود در حوزه های دیگر و آن را تعمیم بدهند به بحث های اقتصادی و سیاسی وفرهنگی و می‌گویند ما چاره ای نداریم و بالاخره باید با دنیا تعامل کنیم و باید از این رویارویی که داریم دست برداریم لذا در این شرایط نگرانی بیشتری وجود دارد.

حسینی اظهار داشت: رهبری نفوذ فرهنگی، اقتصادی و سیاسی را اشاره و تأکید کردند که رها سازی فرهنگ اصلا جایز نیست یعنی اینکه ما فرهنگ را رها کنیم در حوزه های مختلف هر فردی و هر تولیدی که خواست ارائه کند این درست نیست.

وی افزود: بالاخره افراد باید یک صلاحیت هایی را داشته باشند، نمی شود کسی که تا دیروز به دنبال براندازی نظام اسلامی بوده و با دشمنان و کسانی که علیه این نظام همکاری داشته است بیاید به نوعی آثارش در کشور ترجمه و توزیع شود و بخواهد کار فرهنگی کند.

وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: همان طور که گفتم آنها سعی می‌کنند حالا که یک تعاملات بیشتری وجود دارد در کنارش بیایند فرهنگ خودشان راحاکم کنند اینکه حالا یک جمعی به اسم اعضای هیئت علمی نامه مینویسند و از رئیس جمهور می خواهند که مردم دست از شعارهایشان  بردارند اینها همه چراغ سبز است به دیگران که ما آرمانها و یک فرهنگ اسلامی داشتیم وفی الحال نادم و پشیمان هستیم، این نظام کارآمدی لازم را نداشته آن مسیری که ما طی میکردیم و ریل گذاری داشتیم  همه اشتباه بوده و باید عضوی از جامعه جهانی شویم و حالا آنها خیلی بر ما منت می گذارند و یک نقشی هم می‌دهند که ما هم یک بازیگری باشیم در این تعاملات جهانی.

حسینی در پاسخ به این سوال که به اعتقاد شما نتیجه این اعمال در صورتی که به فرض انجام شود حقارت ما خواهد بود؟، گفت: به هر حال فرهنگ ما اصیل بوده که باعث شده از یک موضع قدرت واقتدار وصلابت وشوکتی برخوردار باشیم و بعد حرف ما و پیام ما خریدار داشته باشد؛مضمونی که ما ارائه میدهیم به خاطر  همین  است که ایستادگی ومقاومت وپایمردی را شما میبینید، ولی اگر ما هم سازش بکنیم دیگر حرفی برای زدن نداریم.

وی اظهار داشت: اینکه انسان باید دائما در حال رشد وتعالی باشد وپیشرفت کند در این تردیدی نیست اما یک مبانی واصول وارزش های ثابتی است که اینها نمی تواند تغییر کند؛ بله اگر ما تابع نظریات و اندیشه های افراد باشیم بالاخره در طول تاریخ بشر اعتقادات ونظرات ودیدگاهای مختلف داشته که اینها تغییر میکرده ودستخوش تغییرات همیشه بوده وبعد از مدتی معلوم میشود نمی تواند درمان درد ها وآلام بشریت باشند.مثلا مارکسیسم خودش مکتب وتفکر بوده بعد دیدیم که نمی توا ند جواب باشد یا لیبرال دموکراسی که اینقدر روش مانور میدادند به عنوان آخرین ارمغان بشریت ونسخه شفا بخش مطرح می شود میبینیم که با چه چالش های جدی مواجه است. آنچه برخواسته از فکر بشری است بله ممکن است این تغییر کند وفرد هم خودش بر ضد آن نظر بدهد ولی اگر ما بگویم برخواسته از یک منبع لایزال است یک چشمه جوشان وزلالی هست وآن وحی است،آموزه های دینی است،معرفت دینی است واینها که تغییر نمی کند.بحث حمایت از مظلوم این یک چیزی نیست که ما بگویم تغییر بکند،حق طلبی،عدالت خواهی،اینها یک مسائل ثابتی است.اینکه ما تا قبل از مذاکرات از مردم مظلوم فلسطین حمایت میکردیم الان دیگر حمایت نمی کنیم، درست نیست،این حتی با منافع ملی ما هم سازگاری دارد بعضی ها فکر میکنند که صرفا یک دیدگاه اسلامی است که اگر صرفا هم اسلامی بود خب وظیفه شرعی ما بود که حمایت بکنیم ولی الان که این پدیده داعش را بعضی ها با آن مواجه هستند میفهمند که چرا ما باید از مردم سوریه حمایت کنیم.

حسینی ادامه داد: خودشان می گویند جنگ نیابتی، بالاخره بعدا تعمیم پیدا میکرد و در مورد ما هم صورت میگرفت لذا این اصول ثابت را نمی شود تغییر داد،وقتی که امام قطعنامه 598را پذیرفتند بعضی جوانهای انقلابی،نیروهای رزمنده سرخورده شده بودند و یا اینکه  حداقل ابهاماتی برایشان ایجاد شده  بود. بعد امام فرمودند تا ظلم است مبارزه هست و تا مبارزه هست ما هستیم.اینطور نیست که حالا ما اگر در این قضیه خاص بنا به دلایلی آتش بس اعلام کردیم و یا کوتاه آمدیم و یا پذیرفتیم این معناش این نیست که ما دست از آرمان های بلند خودمان برداریم بعضی ها فکر میکنند حالا که ما در بحث هسته ای یک نرمشی نشان دادیم انعطافی نشان دادیم تنزل کردیم از بعضی از خواسته هایمان، مثلا بیست هزار سانترافیوژ داشتیم الان رسیدیم به شش هزار یا 5هزار، باید در عرصه ها و همه حوزه ها عقب نشینی کنیم درحالی که چنین چیزی نیست حتی رهبری تأکید کردند این مذاکرات فقط در بحث هسته ای است، الان آمریکایی ها عاجزانه وملتمسانه خواستار این هستند که بیایند در ایران دفتر حافظ منافع داشته باشند فعالیت داشته باشند بیایند در موضوعات منطقه مسائل یمن،مسائل سوریه وعراق با ما مذاکره کنند ولی کسی جواب مثبتی بهشان نداده یعنی درآن حوزه ما باهم به یک توافقی رسیدیم اما معنایش این نیست که ما در عرصه های دیگر دست از اهداف و آرمان ها برداریم.

وزیر سابق ارشاد در پاسخ به این سوال که مهم ترین معظلی که در دوران وزارتتان با آن روبه رو شدید چی بود؟گفت: اهداف وطرح های فراوانی داشتیم که میخواستیم اینها تحقق پیدا بکند که الحمد الله گام های بلندی هم برداشته شد ،هم در زمینه سخت افزار وهم نرام افزار،کمتر شهری بود که  مجتمع فرهنگی وکتابخانه نداشته باشد ،امکانات مختلف را سعی میکردیم فراهم بکنیم وبرنامه ریزی بکنیم برای جشنواره ها نمایشگاها،مراسم،برنامه های مختلف..ولی بالاخره اون افق دید ما خیلی وسیع تر از اینها بود یعنی واقعا علاقمند بودیم که هم سرمایه مادی واعتبارات بیشتری در اختیار داشته باشیم وهم نیروهای توانمندی که بتوانند کارهای بزرگتری در سطح کشور انجام بدهند.اینها باعث میشود که برخی از آنچه در ذهن داشتیم تحقق پیدا نکند.

حسینی افزود: مثلا در زمینه سخت افزار ما هشت مجموعه تالار بزرگ در کشور داشتیم آماده میکردیم که تا  به بهره برداری برسد،مثلا تالار های هزار نفره،هشتصد نفره،ششصد نفره در مجوعه های وسیع چهار ده هزار متر مربع خیلی گسترده،گالری ها سالن ها، کلاس های درس و... بعضی ها تا نود درصد هم رسید ولی عمر دولت  دیگر به پایان رسیده بود وما نتوانستیم  طرح  ها را به بهره برداری برسانیم و توقع داشتیم دولت بعد این ها را در اولویت قرار دهد ولی من هنوز سراغ ندارم که حتی یک مورد از آنها به بهره برداری رسیده باشد در حالی که  با یک اعتبار کمتری بعضی از این ها را حداقل به نتیجه رساند  و بعد هم اینکه اصطکاکاتی که وجود داشت که بخشی از نیرو وتوان مارا میگرفت بالاخره ما در زمانی مسولیتی را پذیرا شدیم که با ماجرای های سال 88 و آن فتنه بزرگ مواجه بودیم؛ بخشی از بدنه فرهنگ و هنر کشور هم معطوف به این ماجرا بود و نحوه کار کردن با  آنها یک انرژی مضاعفی را می طلبید و یک شرایط عادی نبود که خوب باعث میشد که ما آن سرعتی که میخواستیم وجود نداشت،فضا سازی های که می شد بحث های سیاسی که در عرصه فرهنگ و هنر وارد می شد کاملا معلوم بود؛ به هر صورت هر اقدام مثبتی که صورت میگرفت عده ای انگار مأموریت داشتند بیایند فضا سازی کنند علیه اقدامات مثبت و لذا انسان تأسف میخورد که چرا باید اینگونه باشد.

حسینی گفت: اداره وزارت ارشاد کار دشواری است  چون موضوعات متنوع و فراوانی دارد، رشته های مختلفی که با افراد سرو کار دارند واینها می طلبد یک جامعیت وجود داشته باشد یک سعه صدرو تحمل فراوانی باشد. همچنین  در هر رشته ای افراد دیدگاهای مختلفی داشتند مثلا در هنر های تجسمی،خوشنویسان از جمله هنرمندان خیلی نجیب  هستند..همه هنرمندان نیروهای خوب دربین شان است چون اقتضای کارشان در این است که یک گوشه و انزوای بنشینند وخط زیبایی را،آیه ای از قرآن یا روایتی یا حکایتی یا یک بیت زیبایی را بنویسند ولی در بین آنها هم اختلافات جدی وجود دارد واین کار را دشوار میکرد.

وی ادامه داد: تهیه کنندگان،کارگردانان،گروهای مختلف هستند واین تصمیم گیری را بر مسولین اجرایی دشوار میکرد لذا میبایست  مقداری ما به سمت قانون برویم،قانون شود فصل الخطاب.واگر حالا اختلاف نظری هست بیایند رأی گیری کنید مشخص شود چگونه اقدامات انجام گیرد  اینها مسائلی هست که کار را دشوار میکند و بعد هم هرکسی فقط خودش را میدید یا طیف و تفکر خودش را واینکه ما دیگرانی هم داریم که نمی پذیرفتند.لذا اختلافات متعددی بود ولی درهر صورت ما سعی کردیم با لطافت با ارتباطات گستره کاری کنیم که این اختلافات به حداقل کاهش پیدا کند.