به گزارش صبح الوند به نقل از فارس، انتشار خبر اعطای مجوز به شبکه بی بی سی برای حضور یک هفته ای در ایران جهت ساخت مستندی پیرامون مذاکرات هسته ای از سوی سخنگوی وزارت ارشاد موجب حیرت اهالی رسانه در داخل کشور شد اما بررسی برنامه های پخش شده از بخش فارسی زبان این شبکه نشان می دهد که همکاران بی بی سی فارسی بیش از دو سال است که در سایه غفلت مسئولان اقدام به تولید سوژه های ارسالی از مقر این شبکه در لندن برای سیاه نمایی و تبلیغ علیه کشورمان می‌کنند و ورود خبرنگاران بخش انگلیسی آن زیاد تعجب آور نیست!

سابقه سیاه این رسانه انگلیسی در ماجرای فتنه 88 و حمایت از عناصر اغتشاشگر و هدایت آشوبگران در آن موجب شد تا مجوز حضور خبرنگاران این شبکه در داخل کشور لغو شود و بر همین اساس مسئولان کشور همکاری با این شبکه به دلیل تلاش برای "براندازی" را ممنوع کرده و اعلام کردند که در صورت همکاری با بی بی سی فارسی نسبت به برخورد با عوامل، اقدام خواهد شد.

نکته اساسی در این حساسیت مسئولان امنیتی نسبت به همکاری با بی بی سی فارسی در این است که سرویس اطلاعاتی انگلیس در پوشش این شبکه، فاز جدیدی از فعالیت‌های مخرب و ضد ایرانی را شروع کرده و ورود نهادهای اطلاعاتی کشور علاوه بر ایجاد سد در برابر فعالیت‌های مخرب انگلیس، به منزله پیشگیری از آلوده شدن افراد بیشتری در دام سرویس اطلاعاتی آن کشور بود.

از سوی دیگر بی بی سی فارسی فراگیرترین کانون تجمع انواع و اقسام عناصر و گروهک های ضدانقلاب است و معاندترین و محارب ترین عناصر گروهک ها در آنجا جمع شده اند؛ از حزب بهائیت که شاکله اصلی بی بی سی را تشکیل می دهد تا سلطنت طلبان، منافقین، عناصر توده ای، پژاک، کومله، دموکرات، تجزیه طلب و عناصر شاخص فتنه که اخیرا شیطان پرستان هم به آنها اضافه شده اند.

اگر چه در سال‌های گذشته در چند نوبت نسبت به دستگیری همکاران این شبکه در داخل کشور اقدامات مناسبی صورت گرفت، اما با غفلت  نهادهای مسئول در این قضیه، در دو سال اخیر دوباره برخی افراد با نادیده گرفتن هشدارهای داده شده درباره همکاری با این شبکه، به ساخت مستند، فیلم و تهیه خبر جهت ارسال به این شبکه اقدام کرده‌اند و با توجه به عدم برخورد قانونی با این افراد، گویا دیگران نیز با استفاده از این غفلت نسبت به پر کردن آنتن شبکه بی بی سی فارسی و تولید محتوا و پرداختن به سوژه های ارسالی از سوی مسئولان این شبکه ترغیب شده و این همکاری روندی صعودی به خود گرفته است.

بی بی سی فارسی از آغاز تاسیس خود با تولید برنامه‌ای به نام "آپارات" تلاش می‌کند تا فیلمسازان داخلی را به سوی خود جذب و با پرداخت مبالغ کلان، سوژه های مورد نظر خود را که اغلب با محوریت سیاه نمایی از وضعیت داخلی کشور است را به کارگردانان جوان منتقل کرده و از این طریق به ماموریت خود برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی در فضای رسانه ای بپردازد.

در این مجال به چند مورد از آثار تولیدی که به راحتی در داخل کشور با محتوای سیاه نمایی از وضعیت داخلی ساخته شده و از آنتن بی بی سی فارسی پخش شده است، اشاره می شود:

1) فرشاد فداییان را می‌توان یکی از افراد فعال در تولید محتوا و در اختیار قرار دادن آثار خود به به شبکه دولتی انگلیس معرفی کرد.

از آثار وی که در فاصله فروردین تا مردادماه سال جاری از بی بی سی فارسی پخش شده است، می‌توان به "انگشت‌های پای چپ"، "ذاکر"، "آخرین بازمانده: شهربانو"، "سنگ، مادر خاموش"، "گیسو"، "از پدر ..."، "ماسوله با خسرو می‌خندد" و... اشاره کرد.

                              (فرشاد فداییان در پشت‌صحنه فیلم "ذاکر")

2) میثم شاه بابایی که هم اکنون مشغول ساخت یک مستند درباره نلسون ماندلا است نیز از همکاران و تولیدکنندگان آثار مورد پسند شبکه بی بی سی فارسی است.

"از حد شدن" اثری از این همکار رسانه ای بی بی سی فارسی در ایران است که از عوامل سازنده و بازیگران حرفه‌ای سینمای ایران بهره برده و سپس برای پخش آن را به این شبکه ارسال کرده است.

(نمایی از فیلم "از حد شدن" با حضور بهاره رهنما و آتیلا پسیانی که از شبکه بی بی سی پخش شد)

3) ناصر صفاریان که پیش از این نیز سابقه بازداشت به دلیل همکاری با شبکه های معاند را دارد همچنان با خیالی آسوده به فعالیت خود ادامه داده و بر همین اساس "اتو استاپ"، "وقت خوب مصائب" و چند فیلم کوتاه دیگر را نیز به سفارش مدیران بی بی سی فارسی در داخل کشور تولید کرده است!

ناصر صفاریان پیش از این در اواخر شهریورماه 1390 به جرم همکاری با رسانه های معاند به مدت یک ماه بازداشت شد.

4) لیلا نقدی پری همسر سازنده فیلم تبلیغاتی محمدرضا عارف کاندیدای انصرافی اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 نیز از دیگر تولیدکنندگان برنامه های شبکه بی بی سی فارسی است که پس از تولید فیلم "تناولی به روایت تناولی" که به شرح زندگی پرویز تناولی مروج افکار پوچ گرایانه می‌پردازد، آن را برای پخش در فروردین ماه 1394 به لندن فرستاده و مورد تشویق مسئولان این شبکه نیز قرار می‌گیرد!

5) رضا درستکار که به عنوان منتقد سینما در برنامه های صدا و سیما حضور پیدا می کند در کمال تعجب فیلمی با عنوان "اکبر جوجه" را که مردم ایران را ملتی "مرده خوار" توصیف کرده، به سفارش این شبکه تولید کرد!

رضا درستکار یکی از منتقدان ثابت در برنامه "هفت" شبکه سوم سیما است.

6) شاید باورکردنی نباشد که کارگردان فیلم های سینمایی مطرحی چون "انتهای خیابان هشتم"، "هفت دقیقه تا پاییز" و سریال "سقوط آزاد" نیز به همکاری با بی بی سی فارسی مشغول است.

علیرضا امینی که در کارنامه خود همکاری با نیروی انتظامی برای ساخت یک سریال را نیز در کارنامه دارد، پخش اثر خود با نام "فقط چشم‌هاتو ببند" را به شبکه دولتی انگلیس واگذار کرد!

7) محسن‌شهنازدار و سام کلانتری نیز پخش فیلم مشترک خود با نام "خانه شماره 37" که به زندگی صادق هدایت (نویسنده مرتدی که در اواخر دهه 40 شمسی با خودکشی به زندگی خود پایان داد) می پردازد را به بی بی سی فارسی واگذار کردند و این موضوع در حالی اتفاق افتاد که "محسن شهنازدار" پیش از این به دلیل همکاری با شبکه های معاند مدتی در بازداشت به سر می‌برد.

                (سام کلانتری -سمت راست- و محسن شهرنازدار -سمت چپ-)

8) مجتبی میرطهماسب که سابقه بازداشت به دلیل همکاری با رسانه‌های معاند را در پرونده خود دارد نیز تلاشی چشمگیر برای به اجرایی کردن سوژه‌های ارسالی از لندن دارد و بر همین اساس از جمله آثار ارسالی وی به لندن که از بی بی سی فارسی هم پخش شده است، می‌توان به "بانوی گل سرخ"، "ساز مخالف" و... اشاره کرد.

مجتبی میرطهماسب از جمله بازداشت شدگان شهریورماه 1390 به جرم همکاری با رسانه های معاند بوده است.

"حمیده شریف راد"، "مصطفی شیری"، "سیاوش رزمند"، "خلیل رشنوی زاده"، "امیرشهاب رضویان"، "فرشته جغتایی"، "فریده کاکاوند"، و... از افراد دیگری هستند که می‌توان به این فهرست اضافه کرد.

اکنون سوالی که مطرح می شود این است که چرا مسئولان وزارت ارشاد و نهادهای ذی‌ربط  امنیتی در داخل کشور نسبت به بی اعتنایی صریح این افراد به قانون در حالی که برخی از آنها سابقه بازداشت به دلیل همکاری با رسانه‌های معاند مردم ایران را نیز در پرونده دارند، واکنشی نشان نداده و حتی به برخی از این افراد که از اعلام صریح همکاری خود با دشمنان ابایی نداشته و به تولید آثاری که به سیاه نمایی درباره کشور می پردازند مشغول هستند، امکانات ساخت فیلم در داخل کشور را می‌دهد؟