به گزارش صبح الوند، امروز 12 اذر و روز جهانی معلول است به مناسبت نامیدن یک روز از سال برای این قشر از جامعه بر آن شدیم تا با جمعی از معلولان همدان مصاحبه ای داشته باشیم.

توان یاب علی هدایتی 27 ساله که 6 سال از ناحیه گردن دچار ضایعه نخاعی شده بود با بیان اینکه بسیار سخت برایش بوده تا با معلولیت کنار بیاید گفت: خوشبختانه توانسته ام با وجود معلولیتم در خانه با کامپیوتر کار طراحی سازه و همچنین حسابداری یک مغازه را انجام دهم.

این معلول توانمند با انتقاد از اینکه فضای شهری مناسب برای  رفت و آمد معلولان نیست گفت : رمپ های سطح شهر غیر استاندار هستند و حتی یک عابر بانک مخصوص ما ویلچری ها در سطح شهر نیست.

وی با بیان اینکه بیشترین احساس ناامنی را موقع سوار شدن داخل ماشین دارد گفت: خیلی  از معلولان فقط بخاطر اینکه وسایل ایاب و ذهاب برایشان فراهم نیست خانه نشین شده اند.

در ادامه خانم بیات منش که فلج اطفال بود با بیان اینکه ادامه زندگی با ماهی 53 هزار تومان مستمری بهزیستی بسیار سخت است گفت: بنده با وجود اینکه لیسانس آموزش ابتدایی دارم و در ازمون استخدامی هم قبول دشم اما هنوز بیکارم.

وی افزود: ما معلولها را حتی برای فروشندگی هم قبول نمی کنند .

این معلول توانمند اظهار کرد: هنوزبرای هزینه درمان خودباید دوندگی کنم و هوز نتوانسته ام شهریه ترم اخر دانشگاه خود را پرداخت کنم.

درادامه عارف جعفری 24 ساله معلول مادرزادی است که هم اکنون دانشجوی رشته نرم افزار و فعال حیطه بورس اوراق بهادار و برگزاری مسابقات ورزش الکترونیک است  به بیان مسایل پیرامون معلولان پرداخت  و گفت: هر فردی محدودیت هایی دارد واینکه بتوانی با توجه به این محدودیت ها به هدفت برسی بسیار عالی است.

وی با بیان اینکه ساختمان های اداری اموزشی برای قشر معلول اصلا مناسب نیست گفت: متاسفانه در این زمینه ها محدودیت زیاد داریم.

این توانمند معلول در ادامه گفت: بهزیستی میتواند با گذاشتن کلاس های اموزشی در حرفه های مختلف به توانیابان کمک شایانی کند.

در ادامه غلامرضا مرادیان 35 ساله که حدود ده سال است  دچار آسیب نخاعی شده است  به بیان مشکلات خود پرداخت و گفت:  هم اکنون بیشترین مشکل بنده ، مشکلات هزینه دارو و وسایل بهداشتی است.

وی با بیان اینکه وسایل بهداشتی که بهزیستی در اختیار آنان قرار میدهد کارایی انچنانی ندارد گفت: بیشتر قرص ها  و و سایل بهداشتی را به صورت آزاد خریداری میکنم.

وی در ادامه به بیان تجهیزات کم بیمارستان بهشتی پرداخت و گفت: نزدیک شش سال است دیگربه این بیمارستان برای فیزیوتراپی نمیروم چون فرد متخصصی دراین زمینه در انجا نبود.

این توانیاب درادامه به بیان مشکل بیکاری معلولان پرداخت و گفت: درست هست ما معلول هستیم اما در جامعه دچار شخصیت هستیم ولی متاسفانه با مستمری اندکی که بهزیستی به ما میدهد هیچ کاری نمیتوانیم بکنیم.

وی افزود: اکثر معلولها می توانند توانمند بشوند و معلولیت محدودیت نیست.

مرادیان با بیان اینکه وعده هایی که دولت  در خصوص معلولان داده هنوز برای من اجرا نشده است گفت: در حال حاضر حتی فضاهای شهری هم برای معلولان مناسب نیست.

به گزارش صبح الوند، با وجود تعداد فراوان معلولان در سطح شهر همدن ما همچنان شاهد نبود کمترین امکانات رفاهی و رفت و امدی  در فضای شهری برای این قشر هستیم از طرفی هم قانون جامعه معلولان که به امید رفع مشکل معلولین صادر شده بود هنوز در انتظار تصویب است و مسئولان هر روز قولهایی دراین زمینه میدهند که امیداست به زودی مورد اجرا قرار گیرد.

گزارش از مینو جعفری ممتاز

انتهای پیام/