به گزارش صبح الوند، 

در دلِ شبی سیاه

علی بود و چاه و اشک و آه

علی بود و صد نشان ز بی نشانه ها

علی بود و هیبتِ سُخن

علی بود و غیرت و سکوت

علی بود و نخل هایِ شاهدِ ستارگان

علی بود و کاسه های شیر

علی بود و رنگ زرد پیکری بلند

علی بود و ناله ها

علی بود و انتظار

علی بود و جهلِ خفته یِ بشر

علی بود و کوفیان

علی بود و حشمتِ نوادگانِ دشت هایِ سرخ

علی بود و کعبه ی تلاطــمِ قیــاس ها ...

و او ؛

قسم به ذات كبریا

پىِ ســـــعادت بشر

برایِ هر پدیده ای دلیــــل و حجّت است ؛

و از نگارِ بیتِ حقّ ، که کعبه زادگاهِ اوست‎

شکاف را به چشم هایِ خویش

به فرقِ عدل و داد

                    شنید و دید !

شعر از محمدرضا جعفری