به گزارش صبح الوند، 

ویروس کرونا بازوهایی بسیار حجیم و بدنی توانمند دارد و توانسته است بر ورزش قهرمانی و ورزش همگانی غلبه کند. کم تحرکی مردم قبل از آمدن ویروس کرونا کم بود و اینک کمتر هم شده است. این ویروس ذهنی قوی دارد و می تواند بر هر کسی غلبه کند. چه ورزشکار باشی چه نباشی حریف بسیار قدرتمند است و به خوبی می داند نقاط ضعف ما انسان ها کجاست. کرونا ویروس جدید قابل پیش بینی نیست و نمی توان رفتارش را پیش بینی کرد؛ اما سوال اصلی این است آیا می شود رفتار مسئولان و تصمیم گیران ورزشی را پیش بینی کرد؟ کرونا، همانند سایر اقشار و طبقه های مختلف جامعه، ورزش را به تعطیلی کشانده است و مربیانی که تنها درآمدشان از این راه است را به انزوا و سقوط کشانده است. آیا فقط با تعطیلی باشگاه ها می توانیم فرزندان سالمی را تربیت کنیم؟ کسی که کم تحرک است، نه تنها سیستم ایمنی اش تضعیف می شود بلکه مستعد دریافت بیماری کرونا می باشد. حالا تصمیم چیست؟ بخش مهمی از جامعه که مربیان ورزشی نام دارند را با تعطیلی مواجه کنیم؟ مربیانی که باعث می شوند نه تنها سیستم ایمنی فرزندانمان تقویت شود بلکه با کاهش استرس و اضطراب و تخلیه انرژی بچه ها به رشد ذهنی و جسمی آنان کمک می کنند. ویران کردن کار یک شب است و ساختن راه صد سال؛ اگر در جبهه اول نبرد با کرونا ویروس جدید پزشکان و پرستاران و کادر درمان قرار دارند، قطعا مربیان ورزشی هم در جبهه دوم مبارزه با کرونا قرار می گیرند. اما متاسفانه هنوز هم تصمیم درستی در خصوص باشگاه ها و تاثیراتشان بر روی سلامتی بچه ها گرفته نشده است. و اما حرف آخر؛ همه ما باید رعایت کنیم و به قوانینی که ستاد ملی کرونا برایمان تعیین می کند احترام بگذاریم اما اگر قرار است اوضاع همین گونه برای مربیان و باشگاه ها پیش گرفته شود، شرایط تامین ما یحتاج زندگی آنان نیز در نظر گرفته شود. کرونا قطعا خواهد رفت ولی تصمیمات تصمیم گیران می تواند یک قشر را زنده کند یا بر عکس آن قشر با نا امیدی و مشکلات بیشتر مواجه شود. ورزش قطعا یک عامل پیشگیرانه است و می تواند در بهبود شرایط موجود کمک شایانی کند . ورزش و مربیان ورزشی را دریابید تا دیر نشده است . مجید دیبافر مربی ورزشهای رزمی و کارشناس ارشد تربیت بدنی انتهای پیام/آ