به گزارش صبح الوند، همانگونه که همه در جریان هستند، روز یک‌شنبه به وقت امریکا در ساحل غربی این کشور یکی از شناورهای بزرگ و مهم نیروی دریایی ارتش تروریستی امریکا آتش گرفت و عملا باید آن را شناوری از رده خارج محسوب کرد، چرا که با سقوط دکل اصلی این شناور و ذوب شدنش دیگری چیزی از آن باقی نخواهد ماند. با این اوصاف، این ناو نه در مرحله تعمیر بود و نه در حال جنگ، بلکه خودش را آماده می‌کرد تا برای یک ماموریت اعزام شود، در این گزارش بر آن هستیم تا به مسائل مهمی در مورد این رویداد اشاره کنم که شاید مورد توجه قرار بگیرد. 

ناو بالگردبر امریکایی یو‌ اس‌اس بونهوم که ششمین شناور از نوع خود در نیروی دریایی ارتش امریکا به شمار می‌رود، در سال 1998 به آب انداخته شد. این ناو LHD دارای 257 متر طول بود و در زمان ساخت بیش از یک و نیم میلیارد دلار روی دست ارتش امریکا خرج گذاشت. اولین شناور از این مدل در سال 1989 وارد خدمت شد و علی‌القاعده آخرین آن هم باید در سال 2002 به خدمت نیروی دریایی امریکا آمده باشد. پورت مادر این یو‌ اس‌اس بونهوم «سن‌دیه‌گو» بود. این ناو بالگردبر حدود 1700 نفر پرسنل داشت و با توجه به ماموریت این ناوها، نقش مهمی در قدرت دریایی ارتش امریکا ایفا می‌کردند.

حضور جنگنده‌های عمودپرواز هریر، اف35بی، پشتیبانی نزدیک ای10، آسپری، انواع بالگردهای سوپرکبرا، سی‌استایلون و انواع و اقسام پرنده‌های دیگر به همراه توانایی حمل و نقل میزان زیادی تجهیزات دریایی، زرهی، پشتیبانی زمینی، نیروی رزمی، هاورکرافت و ... از این LHD یک غول ساخته بود که در اشغال عراق در سال 2003 نیز حضور داشت و در ساحل کویت لنگر انداخته شود. هنوز مشخص نیست که در ششمین LHD نیروی دریایی امریکا از این کلاس چه تجهیزات و امکاناتی وجود داشته است، اما همین الان بیش از یک میلیون گالن سوخت در آن وجود دارد.

علاوه بر این، طیف وسیعی از تجهیزات راداری، دفاع هوایی، موشکی، اخلالگر و.... روی این LHD حضور داشت که از آن یک شناور بسیار گرانقیمت و گرانبها و دارای ارزش عملیاتی بالا ساخته بود. طول 257 متری این LHD و ارتفاع زیاد آن که در اندازه یک ناو هواپیمابر بود، در حوزه توانایی‌های لجستیک و توانایی بقا در دریا این شناورها را بسیار توانمند کرده بودند  ناو یو‌ اس‌اس باتان چند ماه پیش در اقیانوس آرام حضور داشت ورسانه های خائن بوطن حضورش را خیلی پررنگ کرده بودند وهیاهوی برای ایجاد جو روانی در کشور ایجاد کروند. باتان پنجمین شناور از این کلاس است که در سال 1996 به آب انداخته شد و بندر مادر آن، نورفلوک در ویرجینیا است.

در حالی که این چند خط را می‌نویسم، این شناور بزرگ و ارزشمند نیروی دریایی امریکا همچنان در آتش‌ می‌سوزد. با توجه به سطح بالای محافظت در نیروی دریایی و کلا ارتش امریکا و امنیت کاملی که در آب‌های شرقی و غربی این کشور وجود دارد، این اتفاق نمی‌تواند یک حادثه باشد. این مساله را همه می‌دانند که چنین اتفاقاتی در ارتش امریکا بسیار کم‌سابقه است و دلایل آن نیز متعدد است. با این حال، مشکلات اقتصادی این روزهای امریکا و گسترش نارضایتی عمومی در اقشار مختلف این کشور از یک‌سو و وجود دشنمان دائمی برای امریکا از سوی دیگر، می‌تواند هر طرفی را به جذب و به‌کار گیری ملوانان امریکایی برای چنین اقداماتی وسوسه کند. 

همانگونه که ما در کشور خود خائن داریم و کسانی هستند که برای چند هزار دلار کشورشان را به دشمن فروخته و حاضرند هر کاری کنند، در امریکا نیز این مساله صدق می‌کند. باوجود اشراف اطلاعاتی ارتش بر نیروهای رزمی‌اش، اما حضور صدها هزار نفر در ساختار نیروی دریایی امریکا که به تازگی تبعه امریکا شده‌اند و معمولا به کشورهای مختلف رفت و آمد کرده و برای تفریح و خرید پیاده می‌شوند، قابلیت‌های بسیار جذابی جهت هر سازمان امنیتی مخالف و دشمنی فراهم می‌کند تا نسبت به جذب چنین نیروهایی اقدام کند و این موضوع، مختص امروز نیست و در سال‌های گذشته هم در مورد امریکا درست بوده است.

همانگونه که عوامل نفوذی می‌توانند در ایران و یا هر جای دیگر خرابکاری کنند، کشوری با توانایی ایران هم که سال‌هاست دشمن شماره یک خود را شناخته برای ضربه زدن به دشمن در داخل خاک خودش سرمایه‌گذاری کرده است. این مساله مربوط به امروز و دیروز نیست و این موضوع را خود امریکایی‌ها بیش از همه می‌دانند. پس ترور رستم ایرانشهر به دستور ترامپ، به ناگهان امریکا بر رفت و آمد ایرانی‌ها در مرز با کانادا سختگیری کرد، دلیلش هم این بود که ایران در پاسخ به تهدیدات ترامپ به او یادآور شده بود که «تو را هم خواهیم کشت» و مهمترین عامل ترس و وحشت ترامپ که در خلال دو سخنرانی پس از این حادثه و لرزش شدید صدایش همین مساله بود.

یادداشت از حسن نوروزی