اوقات شرعی

 

آخرین اخبار

29. دى 1393 - 10:14   |   کد مطلب: 9542
در پاسخ به بی مهری یکی از مسئولین استان به کمپین عشاق محمد (ص)؛
ما ز ياران چشم ياري داشتيم ...
با که بايد گفت؟ از که بايد شکوه کرد؟ در کدام جبهه بايد تمرکز کرد؟ واي از وقتي که زخم دل را «به اصطلاح خوديها» ميتراشند و ناي خاموش آدمي را آتشگون به آسمان سر ميدهند.

به گزارش صبح الوند، موضوع از آنجا شروع شد که دل يک ملت با اهانت به مقدساتشان به درد آمد. آنان که دم از دموکراسي و آزادي ميزنند و اوضاع و احوالشان اَظهَرُ مِن الشَّمس است و بويي از منطق و انسانيت و روحانيت نبرده اند، بار ديگر مقدسّات مسلمانان را مورد اهانت هاي گستاخانه و فاقد منطق خويش قرار دادند و خشم آنها را در سراسر گيتي برانگيختند.

تندروهاي غربي که مدام با تصورات باطل خويش اعمال ناشايست و اوباشي گريِ هرج و مرج خواهان و مفسدان في الارض که به نام اسلام دست به عمليات تروريستي مي زنند را بهانه اي براي اهانت هاي بي اساس خود قرار مي دهند، اين بار هم بر اين ريسمان بي رنگ و لعاب چنگ زدند و آمال واهي و البته عامدانة خويش را وسيله اي براي آنارشي گري و ماهيگيري از آب گل آلود قرار دادند. اما جهانيان از هر قوم و مسلکي، اين تئوري کودکانه را باور ندارند و در تجمعات اعتراض آميز، انزجار خود را از اين گونه حرکات نشان دادند و اين پيام را به همنوعان خود رسانيدند که وحشي گريِ گرگهاي مسلمان نما از يک سو و اهانت هاي گستاخانه و عامدانه از سوي ديگر، در هر اقليمي محکوم است.

ليک، در اين ميان زخم ديگري سرباز ميکند که منشأ آن، جاي ديگري در همين نزديکيهاست. از همانهايي نالانيم که گاهي وقتها جاي همه چيز را با هم عوض ميکنند و نا اميدمان ميکنند. يکي از اين موارد ديروز جلوي چشمانمان رخ داد و آن، هنگامي بود که يکي از خبرنگاران دلسوز، براي حمايت از رسول گرامي اسلام (ص) ، کمپيني به راه انداخت و با دعوت از اقشار مختلف مردم، فارغ از هر مرزبنديِ سياسي و تنها براي حمايت از رسولشان با پلاکارتهاي تبليغاتي و انعکاس آنها با مردم، اتحاد مسلمانان را در برابر دشمنان به تصوير کشيد.

اما مدير کل محترم ادارة اوقاف همدان که بطور قطع يکي از داعيان اسلام و دينداري ست، در پاسخ به درخواست اين خبرنگار براي گرفتن عکس با يک پلاکارت ساده که تنها پيام آن ابراز علاقه به رسول خدا بود، گفت : «اگر سازمان ما از تهران بيانيه بدهد ما هم تأييد ميکنيم در غير اينصورت معذوريم» و هنگاميکه خبرنگار درخواست ميکند که اين عکس را از جايگاه شخصي و نه سازماني و تنها براي حمايت از پيامبر(ص) بگيرد اين پاسخ را ميشنود : «اگر مي¬خواهيد با يک طلبه عکسي بياندازيد برويد در حوزه».

بي اختيار به ياد فرمايش امام عظيم الشأن(ره) افتادم که فرمود : «...ما از اینجا خواهیم رفت، هیچ شکى نیست، من زودتر و شما هم بعداً مى آیید. ... باید فکر این را بکنیم که حالا که رفتیم، آنجا از ما پرسیدند که شمایى که رئیس جمهور بودید براى مردم چه کردید؟ شمایى که نخست وزیر بودید چه کردید؟ شمایى که وزیر بودید چه کردید؟ شمایى که وکیل بودید چه کردید؟ ملت را ازشان مى پرسند که شما براى اسلام چه کردید؟ عمده این است که ما آنجا آبرو داشته باشیم. اگر آن مطلب را درست بکنیم، هم اینجا درست مى شود و هم آنجا درست مى شود. و اگر خداى نخواسته، بخواهیم یک تخلفى بکنیم، نه اینجا خیرش را مى بینیم، نه آنجا خیرش را مى بینیم ...».
حال روي سخن ما با اين مسئول محترم است که در لباس مريدان پيامبر(ص) در مقامي مهم از جايگاه هاي نظام اسلامي مشغول به کار است و براي حمايت از پيامبرش نياز به اجازة سازمان مطبوعش دارد و براي گرفتن عکسِ شخصي هم بي ميلي خود را با پاسخي سرد و نا اميد کننده نشان ميدهد.
جناب آقاي زين العابديني، مدير کل محترم! اينکه يک خبرنگار با اميد به حمايت از کمپين حمايت از پيامبر(ص) و براي حفظ ارزشهاي مشترک اعتقاديِ يک ملت، قدم در آن سازمان ميگذارد، نه شخص حضرتعالي، بلکه جايگاهتان را در پيش چشمانش قرار داده و قصد دارد مردم و مسئولان را در اين کمپين در کنار هم قرار داده و دل مردم را به حمايت مسئولان گرم کند. اين نه شخص شما بلکه شأن جايگاه شماست که يک خبرنگار دلشکسته را به آنجا ميکشاند. و افسوس که نه تنها زخمش التيام نميابد بلکه نمکي به مراتب دردناکتر بر آن پاشيده ميشود. از آنها که هم کيش ما نيستند انتظاري نيست. انتظار از خوديهاست. اين خبرنگار با اعتبار مقامات شهر، سعي ميکند زخم مردم را به حمايت و پشتيباني مسئولان التيام بخشد و به آنها بگويد که اگر دست شما به جايي بند نيست، هستند کسانيکه از جايگاه خود فرياد دادخواهي شما را پيگيري ميکنند و در اين زمينه نه همگام بلکه پيشگام هستند.
جناب آقاي زين العابديني ! به پيروي از وصيت امام(ره)، ميپرسم که شما براي اسلام چه کرديد؟ اگر اينجا اتحاد نداشته باشيم و بر مواضع ديني خود با استحکام ايستادگي نکنيم پس کجا بايد ايستادگي کنيم. همينطور صبر کنيم تا خط قرمزها را رد کنند؟؟ در حيرتم از اين مواضع نا اميد کننده. پاسخ اين سؤال براي خيلي ها مهم است. اگر شما با گرفتن يک عکس فرياد اعتراض خود را در حمايت از پيامبر(ص) به گوش همة جهانيان برسانيد براي شما خطري دارد؟ کدام سازمان يا ارگاني در اين نظام وجود دارد که شما را براي دفاع از آرمانهاي مقدس نظام و ملت بازخواست کند؟ کيست که به شما بگويد حمايت از پيامبري که شما در آن جايگاه، داعيه دار استقرار آرمانهاي او هستيد، ممکن است مشکل ساز شود. اين اهانت براي شما چقدر اهميت دارد؟؟؟
ما ز ياران چشم ياري داشتيم خود غلط بود آنچه مي پنداشتيم

دیدگاه شما

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری
کنگره ملی8000شهیداستان همدان