به گزارش صبح الوند، علی بیات در یادداشتی نوشت:

از چند روز پيش نان در همدان گران شد، گرچه آن را اصلاح ناميدند، اما از ديد مردم گرانى است، و ما هم مثل خيلی‌ها بايد نان گران بخريم و اگر خوردنى شد بخوريم، دولت اعلام كرده كه سقف افزايش قيمت نان 30 درصد است، در حالى كه در عمل چنين نيست و گويا مسئولان محترم استان بايد مجددا ماشين حساب به دست بگيرند و مجددا دو دوتا چهارتا كنند و به رقم 30 درصد افزايش هم نيم نگاهى بيندازند.

قيمت لواش 125 تومان بود كه 175 تومان شده است و با تقسيم اين دو به افزايش 40 درصد مى رسيم. قيمت سنگك از 400 به 600تومان رسيده و اين معادل 50 درصد افزايش قيمت است و البته اين در حالى است كه گفته شده، وزن نان تحويلى از 450 گرم به 510گرم افزايش يافته كه هيچ اميدى به آن نيست، زيرا برخى نانوايان در گذشته هم از چانه 450 گرمى 100 تا 150 گرم كم فروشى مى كردند كه چندين مورد آن را نگارنده پيگيرى كرد كه در نهايت براى من آب نداشت اما به واسطه جريمه براى دولت نان داشته است و در آخرين نمونه و بعد از گرانى از دو محل مختلف نان سنگك خريده ام كه هر دو وزنى معادل 360 و 380 گرم داشته است.

حال از قيمت ساير نانها بگذريم كه همين دو نمونه كافيست، درد آنجاست كه در تعريف اقتصاد، نان براى اقشار آسيب پذير كالاى كاملا ضرورى بوده و خانواده‌هايى كه اين روزها به تولد فرزند هم تشويق مى شوند در سبد خانوار خود نان را همواره مصرف كرده و ماهانه معادل 250000 تومان را به خريد نان اختصاص مى دهند كه اگر اين خانوار در خيال معادل يك ميليون تومان درآمد ماهيانه داشته باشد معادل 25 درصد از درامد خود را بايد صرفا براى نان بپردازد كه خوردن نان خالى براى شكم سيرى كفايت نمى كند، لذا بايد به نحوى سفره را رنگى كرد، كه آن هم هزينه مى خواهد، هزينه‌هاى رفت و آمد، آموزش، درمان، اجاره و پوشاك و... را اگر به آن اضافه كنيم، خواهيم ديد كه اين افزايش قيمت بدون افزايش يارانه 45500 تومانى درد آور است.

از طرفى قشر مرفه كمترين مصرف نان را دارد و علاوه بر آن به واسطه نظام ضعيف پرداخت يارانه، آنها هم يارانه مى گيرند، بيراه نخواهد بود اگر در عالم خيال عده اى از يارانه حذف و بدون افزايش قيمت نان، سفره فقرا را پرتر مى كردند، به هر حال نشانه هاى يك اقتصاد نه چندان سالم و نظام مند عدم كسب اطلاعات متقن در پرداخت‌هاى يارانه‌ا‌ى است كه متاسفانه به راحتى هم نمی‌شود براى حذف آن اقدام كرد، شخصا فردى بودم كه از دريافت يارانه انصراف دادم اما متاسفانه نه كارت وطن دوستى به ما داده شد و نه به فقيرى كمكى شد، گلايه مردم اينست كه چگونه سقف افزايش 30 درصد اعلام می شود اما عملا به 40 و 50 درصد ختم مى شود...

دولتمردان روحانى، بايد به اين نكته توجه ويژه داشت كه گاهي در اقتصاد كشور ما، قوانين اقتصاد مطابق با آنچه در ساير ممالك اتفاق می افتد نخواهد بود و نان می تواند عاملى در افزايش تورم باشد، تورمى كه به هزاران تلاش نياز است تا يك درصد كاهش يابد و متاسفانه با جو روانى همانند دوره بعد از مذاكرات، به يكباره و توسط عده‌اى سودجو ممكن است جهشى در آن به واسطه افزايش نرخ ارز اتفاق بيفتد. به هر حال گاهى قيمتها به هم چسبندگى دارند و ممكن است گرانى يك كالاى ضرورى از جمله نان، باعث بالا رفتن ساير قيمتها شود كه اگر همان كالا كاهش يابد نتيجه عكس را شاهد نخواهيم بود. در اين بين نان از جمله آيتمهاى تاثيرگذار در قضاوتهاى اجتماعى است كه نبايد از آن غافل شد. لطفا در افزايش قيمتها نگوئيد شيب ملايم، شيب ملايم در كشور ما نهايتا 20 تا 25است !!! و نه 40 و 50 درصد.. . لطفا مردم فقير را دريابيد كه به قول امام جمعه محترم، بين فقر و كفر ديوار مشتركى است و فاصله اى كوتاه... در پايان اميد مى رود نانوايانى كه نان حلال به دست مردم مى دهند خود نيز از اين نان حلال ارتزاق كنند و بركت خدا را همواره مد نظر داشته باشند و دستگاههاى ناظر هم با اجراى سخت گيرانه، مانع كم فروشى برخى نانوايان متخلف گردند.