به گزارش صبح الوند، زهره پوروهابی در یادداشتی نوشت:
فرهنگ ايراني اسلامي ما يك فرهنگ كاملاً معناگراست. تمام اجزاي آن فلسفه و كاركرد تربيتي و تعاليبخشي دارد. يكي از بخشهاي فرهنگ در معناي عام آن هنر تئاتر است. شايد بتوان ريشه اوليه تئاتر را در اين سرزمين از معركهگيري مرشدها و بچه مرشدها سراغ گرفت، مرشدي كه نقش هدايتگر جمع را داشت تا بگويد آنچه گفتني است و هدايت كند خلق را با بازي خود و بچه مرشدي كه نماينده جامعه بود و مردم دايره وار به دور مرشد و بچه مرشد حلقه ميزدند بدون اينكه تفاوت طبقاتي يا هر موضوع ديگر آنها را از هم جدا كند و گوش ميسپردند به كلام مرشد و چشم ميدوختند به حركات و سكناتش. در واقع آن معركهاي كه به پا ميشد كلاس درسي بود براي همه كساني كه در آن حوالي بودند و صداي مرشد را ميشنيدند و اين به خوبي ارزش و جايگاه اثرگذار نمايش را معلوم ميكند.
در واقع اين ارتباط چهره به چهره و جدا كردن تماشاگر هر چند براي دقايقي از دنياي پر هياهوي اطراف و با خود بردن به دنياي كلمات و مفاهيم از چنان توان و ظرفيتي برخوردار است كه ميتواند با ايجاد پرسشها، تأكيد و تأييد يك پارادايم فكري يا نفي مباني يك انديشه يا حتي نقد عملكرد افراد سمت و سوي جهتگيري جامعه را تغيير دهد و همدان از سال 1370 قريب به چهارده بار مجلس آراسته تا ميزبان تعاطي آراء و تضارب انديشهها در قالب هنر تئاتر باشد و از رهگذر اين تلاش بتواند اعتلادهنده فرهنگ غني ايراني- اسلامي در ذهن و دل كودكان و نوجوانان باشد اما به راستي ما در اين چند سال چقدر توانستهايم از انرژي متراكم تئاتر براي حركتآفريني در جامعه استفاده كنيم. مسؤولان بيايند و بفرمايند آيا جشنواره بيست ويكم هدفگذاري تربيتي- فرهنگي شده بود؟ اگر اين چنين است چقدر به اهدافمان نزديك شديم؟
يكي از داوران جشنواره در گفتگو با خبرنگاري گفته بود آن چنان رشد كيفي در تئاترها نديدم؛ اين بسيار تأسفانگيز است كه ما نتوانسته ايم در طول سال گذشته با يك برنامهريزي و هدايت محتوايي تئاترهاي حداقل استاني به گونهاي عمل نماييم كه در جشنواره امسال حضوري اثرگذارتر و متفاوت داشته باشيم.
بعد از گذشت بيش از يك دهه از عمر جشنواره تئاتر كودك در همدان و علاقه همدانيها به اين رخداد فرهنگي خوب است مسؤولان از همين امروز به فكر جشنواره بيست و دوم بوده و با يك برنامهريزي دقيق يك ساله ضمن حمايت و هدايت گروههاي نمايشي بومي براي ارائه آثاري فاخر برنامههاي جانبي جشنواره را به گونهاي ترتيب دهند كه اغلب مردم را هم سو كرده و به جامعه خوراك فكري بدهد.
نكتهاي كه لازم ميدانم در اين مرقومه كوتاه متذكر شوم اينكه در جشنواره تئاتر كودك و نوجوان كمتر شاهد اجراي نمايشهايي با گويش همداني يا نمايشنامههايي برگرفته از آداب و رسوم استان همدان بودهايم. خوب است دبيرخانه جشنواره به اين مهم نيز توجه نموده و بخشي با هدف حمايت از فرهنگ مردم و نشان دادن نقاط قوت اقوام مختلف ايراني به كودكان و نوجوانان در نظر بگيرند.
دفتر جشنواره بيست و يكم به اين اميد بسته شد كه مسؤولان كارهاي جشنواره بعدي را براي دقيقه نود نگذارند تا اين تأخير و كنديها سبب اعجازگونه بودن برپايي جشنواره براي مدعوين غيربومي نگردد.
دیدگاه شما