به گزارش صبح الوند، مهدی غلامی در یادداشتی نوشت:

این روش‌ها از آنجا که اغلب قدیمی بوده و هیچگاه به صورت مستقل و هماهنگ با سایر سازمان‌ها مورد بررسی قرار نگرفته‌اند، موجب شده که ادارات با روش‌های فعلی پویایی لازم را نداشته و دارای کارایی لازم با نیازهای مردم شهر همدان و حتی مراجعان استان نباشد.
نخستین راهکار در جهت دستیابی به کارایی مناسب به نحوه استقرار یک سازمان باز می‌گردد. طرح جا و مکان از نخستین موضوعاتی است که در تجزیه و تحلیل سیستم‌ها و روش‌های اداری مورد نیاز در یک مجتمع اداری بررسی می‌شود؛ زیرا منطبق نبودن جا و مکان با وظایف یک نهاد و سازمان دولتی سبب کندی و تراکم در کارها می‌شود. لذا با به‌کار بردن اصول صحیح طرح جا و مکان می‌توان به بهبود روش‌های انجام کار و افزایش کارایی اثربخش ادارات کمک کرد.
رعایت این اصول صحیح در شهرهای تاریخی، همچون همدان که مهندسی شهری آن به سال 1300 بازمی‌گردد، می‌بایست از اولویت‌ها در اجرای طرح‌ها و بخصوص تعیین جا و مکان ادارات دولتی باشد. لذا همانطور که ذکر شد و با اذعان به اینکه روش‌های مستقل و در عین حال قدیمی در شهری تاریخی هیچگاه به ثمر نخواهد نشست، باید پویایی و تخصص از جمله تدابیری باشد که توسط مدیران اجرایی لحاظ شود تا سرعت تحولات را در تشکیلات اداری شاهد باشیم.
اما آنچه متأسفانه در طی سال‌های اخیر با آن روبه‌رو بودیم، بیشتر تغییر شکل و شمایل ادارات بوده که حتی در جاهایی این تغییرات نمادین با نفس نام و نشان آن نهاد نیز مغایرت داشته است. جالب اینکه در شهرمان سازمان و ادارات دولتی خیلی سریعتر از ساختمان‌ها تغییر می‌کنند. البته آنچه دگرگون می‌شود تشکیلات اداری که سرعت رفع رجوع را بالا ببرد نیست، بلکه تسریع جانمایی است؛ زیرا امروز رقابت در دستیابی به بخش‌های جغرافیایی خاص در بین نهادهای دولتی، نمره مثبت عملکردی دارد.
لیکن باید اینگونه استنباط ‌شود که در تغییر مکانی یک نهاد دولتی مواردی که باید لحاظ شود، اینگونه باشد؛ مراحل زائد روش‌های انجام کار در مکان جدید حذف یا کاهش یابد، ارائه خدمات بهتر و زدودن بروکراسی و تحقق یک نظام اجرایی پویا از موارد مهم تغییر مکان تلقی شود، در زمان ساخت ساختمان جدید باید روش‌های مدرن و معین که افزایش کیفیت و راندمان را در خود دارد، لحاظ شود، صرفه‌جویی در زمان و نیروی انسانی و کم کردن هزینه‌های مردمی می‌بایست از مهمترین دلایل یک جابه‌جایی تلقی گردد.
با توجه به این موارد و با نگاهی به ادارات شهرستان همدان اغلب آنچه مشاهده می‌شود تنها شکل و شمایل است که با مهندسی روز تطبیق می‌شود و کمتر موارد دیگری مورد بررسی قرار می‌گیرد. همانطور که وجود کمیته امداد امام خمینی(ره) در خیابان سعیدیه جلب توجه می‌کند، به اندازه‌ای بیشتر اداره راه‌وشهرسازی است که حتی استفاده از وسایل تزیینی روز در این ساختمان در رسانه ملی نیز بازتاب پیدا می‌کند؛ زیرا هرچه باشد سامان شهر است و شهرسازی.
پس نباید تعجب کنیم که برای رسیدن به اداره آگاهی باید زمان و هزینه‌ای بیشتر صرف کنیم؛ زیرا مبارزه با جرایم باید در نقطه منتهی علیه شهرسازی باشد، همانطور که مسافت فرماندهی نیروی انتظامی در بلوار آیت‌ا... نجفی نیز باید بیشتر باشد.
البته موردی که قابل تحسین باشد بسیار اندک است، ولی انتقال زندان از خیابان میرزاده عشقی به خارج از شهر از جمله جابه‌جای‌هایی بود که با وجود برآورده نشدن همه امکانات، توانست نمونه نسبتاً خوبی از مکان‌یابی مناسب تلقی شود. ولیکن این امر در خصوص انتقال اداره کل دادگستری صدق نمی‌کند و با آن پویایی که در ابتدا ذکر آن رفت فاصله دارد.
شاید در نگاه نخست از ترافیک یک خیابان در مرکز شهر کاسته شود، ولی انتقال این ترافیک به محدوده‌ای که بار ترافیکی آن با توجه به منتهی شدن به منطقه تفریحی و در کنار آن بلندمرتبه‌سازی‌هایی که در اطراف آن در حال رخ دادن است، نشان‌دهنده کار کارشناسی اندک در این خصوص است. کما اینکه فاصله زیاد با زندان مرکزی نیز مزید علت بوده و حتی انتقال زندانیان با جرایم گوناگون از لحاظ وجهه شهری نیز این اجازه را می‌دهد که انتقاداتی را بر آن روا داشت؛ زیرا همانطور که گفتیم در تغییر مکانی یک نهاد دولتی باید مراحل زائد حذف شود و کاهش یابد که این امر حتی می‌تواند بر آن بیفزاید.
در آخر؛ نمونه در خصوص جابه‌جایی‌های غیراصولی در شهر همدان کم نیست که این امر در کنار مجوزهای بلندمرتبه‌سازی که منبع درآمد سازمان‌ها و نهادهای گوناگون شده است، شلوغی و سردرگمی را ایجاد کرده که نه تنها در دهه‌های آینده مرتفع کننده مسائل نیست که حتی تفکرات آیندگان را در خصوص رفع این موارد دچار مشکل می‌کند. لذا در خصوص جابه‌جایی‌های سازمانی، همانطور که قانون اجازه داده است، استاندار با نظارت به اینگونه موارد و الزام به‌کار بردن اصول صحیح طرح جا و مکان، نه تنها می‌تواند روش‌های انجام کار و افزایش کارایی ادارات را بهبود ‌بخشد، که راه توسعه را برای آیندگان فراهم می‌کند.