به گزارش صبح الوند، مهدی ناصر نژاد طی یادداشتی نوشت:
سرانجام پس از هشدارهاي متعدد مسئولان سازمان آب نسبت به كاهش موجودي ذخيرهگاههاي طبيعي و درياچههاي پشت سد، طرح جيرهبندي آب براي مصارف آشاميدني و بهداشتي، از چند روستاي استان همدان در روزهاي اخير كليد خورده است.
مديرعامل آبوفاضلاب روستايي استان همدان كه اين خبر را در اختيار رسانهها گذاشته است، ميگويد: طرح جيرهبندي آب هماينك در سطح 20 درصد از روستاها اعمال ميشود.
آقاي حبيب موميوند در اينباره اظهار كرده است: كمبود آب استان را با بحران بزرگي مواجه كرده و اغلب مشتركان آب، بدون اطلاع و توجه به اين مشكل، با مصرف بيرويه و استفاده از آب شرب براي مصارف ديگر از جمله آبياري باغچه و جاليز، به اين بحران دامن ميزنند.
هشدارها و اطلاعرساني مديرعامل آبوفاضلاب روستايي و اين سخن آخري كه مشكلات مربوط به كمبود آب و هزينههاي هنگفتي كه براي تأمين آب شرب در شهرها و روستاها به عمل ميآيد بايد از زبان شخصيتهاي دانشگاهي و تأثيرگذار مطرح شود، چون اگر مسئولان سازمان آب چنين مباحثي را بيان كنند، حمل بر توجيه مشكلات خواهد شد و تأملبرانگيز است.
بايد قبول كنيم هيچ ضرورتي ندارد مسئولان بدون دليل در هر موردي مردم را به قناعت و صرفهجويي و مشاركت در يك فراخوان و برنامه ملي دعوت كنند.
با يك حساب سرانگشتي ميتوان به مقايسه ميزان نزولات آسماني در سالهاي گذشته و حال پي برد و اينگونه منابع موجود واقعاً پاسخگوي نيازهاي شديد بخشهاي كشاورزي، صنعت، واحدهاي خدماتي و مصارف شهري و شرب نيست.
در شرايطي كه براي تغيير اوضاع جوي و افزايش ميزان نزولات آسماني نميتوان كاري كرد، بنابراين چاره كار و جلوگيري از گسترش دامنه بحران صرفهجويي است. امروزه نسل جوان با اطلاعات جامعتري كه نسبت به علوم مختلف دارد، بايد مانند يك ناظر و راهنماي دلسوز و مسئول در فضاي خانه و كار ديگران را با اصول صرفهجويي در مصرف انرژي بخصوص آب آشنا ساخته و خود پيشقدم و الگو در اين زمينه باشد. متأسفانه بسياري از مردم وقتي كه شير آب را باز ميكنند و جريان شديد و زلال آب را به عينه ميبينند
در تصور خود نميگنجانند كه ممكن است روزي و يا هر ساعت و لحظهاي اين جريان و اين زلال زندگي قطع شود و يك شهر و جمعيت با نيازهاي گوناگون به آب دچار مشكل شوند.
امروزه در بسياري از كشورهاي اروپايي كه وسط درياهاي آزاد و اقيانوس غلت ميخورند و بيشترين ماههاي سال را هم بارندگي دارند، از شبكه منظم آب شرب در خانهها و محل كار خود محروم هستند و آب شرب مورد نياز خود را به طور روزانه و به طريقي سازمانيافته با خريد گالن و بطريهاي بزرگ و كوچك تأمين ميسازند و صرفهجويي را در حد نهايت ممكن رعايت ميكنند.
خوشبختانه ما در كشور عزيز و پهناور خود بهرغم كمبود نسبي بارندگيها، نعمت بزرگي به نام شبكه آبرساني، آب سالم و قابل شرب داريم اما چون راحت دسترسي داريم، قدرش را نميدانيم. خدا نكند بحران ناشي از كمبود آب در شهرهاي ما به جايي برسد كه ناچار به جيرهبنديهاي طولاني باشد. آن وقت همه مسئول و غافل خواهند بود، غير از خود ما!
دیدگاه شما