به گزارش صبح الوند، به دستور حضرت، فرزندانش امام حسن عليه‏السلام و امام حسين عليه‏السلام، بدن مطهر او را در زمين مرتفعى كه عرب به آن «نجف‏» مى‏گويد، مدفون ساختند. بدون اينكه مردم بدانند محل دفن آن حضرت كجاست.

آرى على عليه‏السلام شخصيت عاليقدرى كه با زور بازوى وى كمر كفر و سطوت شرك و بت پرستى در هم شكست و با جانبازيهاى مردانه‏اش، تعاليم اسلام در سراسر عربستان گسترش يافت و مردم به دين خدا گرويدند، بواسطه كينه ديرينه‏اى كه دشمنان از وى بدل گرفته و در سينه پنهان داشته بودند، چنان از خلافت و روى كار آمدن وى نگران و ناراضى بودند كه اگر دستى به قبر او پيدا مى‏كردند، از تعرض به ساحت مقدس و مدفن مقدس آن حضرت خوددارى نمى‏نمودند.

از اين رو مدفن اميرالمؤمنان در حدود 150 سال همچنان از انظار عموم پنهان بود و فقط ائمه طاهرين و عده‏اى از شاگردان مخصوص آن بزرگواران از محل دفن آن حضرت آگاه بودند، و در فرصتهايى كه دست مى‏داد، دور از چشم دشمنان، تربت پاك شاه مردان را زيارت مى‏كردند.

با اين وصف روزى هارون الرشيد در بيرون كوفه كه دشت وسيعى بود، به صيد آهو رفت. به فرمان او اطراف بيابان را قرق كردند و از هر طرف آهوان را رم مى‏دادند تا به تيررس خليفه قرار گيرند. ناگهان چشم هارون الرشيد به يك گله آهو افتاد و آنها را دنبال كرد، شكارچيان وى نيز تازى‏ها و بازهاى شكارى را رها كردند كه نگذارند آهوان فرار كنند.

آهوان بسرعت از تلى بالا رفتند و در آنجا خوابيده و آرام گرفتند. شكارچيان و هارون الرشيد ديدند همين كه سگها و بازهاى شكارى نزديك بلندى مى‏رسند هر كدام به سويى پرت مى‏شوند.

آهوان بدون هيچ واهمه‏اى از بلندى به زير مى‏آمدند و همين كه سگها و بازهاى شكارى را بطرف آنها رها مى‏كردند به نقطه مرتفع تل بالا رفته و آسوده مى‏خوابيدند ولى هر بار كه سگها و بازها براى صيد آنها مى‏خواستند از بلندى بالا روند به طرز اسرارآميزى سقوط مى‏كردند.

از اين رو مدفن اميرالمؤمنان در حدود 150 سال همچنان از انظار عموم پنهان بود و فقط ائمه طاهرين و عده‏اى از شاگردان مخصوص آن بزرگواران از محل دفن آن حضرت آگاه بودند.

مدفن اميرالمؤمنين عليه‏السلام به دست ‏يكى از دشمنان آن حضرت كشف شد و زيارتگاه خاص و عام گرديد. هارون و همراهان تا سه بار شاهد اين وضع بودند، شكارچيان تعجب كردند و هارون حيران ماند. هارون دستور داد براى وى خيمه زدند و سفارش كرد بروند كوفه و مردى سالخورده كه از اوضاع آن محل اطلاع داشته باشد پيدا نموده بياورند پيرمردى فرتوت از قبيله بنى اسد را پيدا كردند و نزد هارون آوردند. هارون از پيرمرد پرسيد: آيا راجع به اين نقطه اطلاعى دارد و از گذشتگان خبرى شنيده است؟

پيرمرد گفت: اگرخليفه به من تامين بدهد كه خودم و اين محل در امان باشد اطلاعى كه دارم در اختيار مى‏گذارم.

هارون گفت: خدا را گواه مى‏گيرم كه از جانب من هيچگونه صدمه‏اى به تو و اين محل نخواهد رسيد.

پير مرد گفت: پدرم براى من نقل كرده كه در زمان پدرش شيعيان عقيده داشتند كه اين بلندى محل حضرت اميرالمؤمنين على بن ابيطالب عليه‏السلام است. خدا اينجا را حريم امن خود قرار داده است و هر كس بدان پناه برد در امان خواهد بود.

هارون تا اين را شنيد از اسب پياده شد و آب خواست و وضو گرفت و در همان نقطه به نماز ايستاد سپس خود را به زمين افكند و تا سه روز گريه و زارى كرد...

هارون دستور داد گنبدى بر آن تربت پاك بنا كردند و هر بار كه به كوفه مى‏آمد به زيارت آن حضرت مى‏رفت.

بدينگونه مدفن اميرالمؤمنين به دست‏يكى از دشمنان آن حضرت كشف شد و زيارتگاه خاص و عام گرديد.

نشريه كوثر شماره 10 صفحه 52

مصطفى محمدى اهوازى