به گزارش صبح الوند، موضوع حقوق بشر جزء آن دسته از موضوعاتی است که اغلب توسط کشورهای غربی با نگاهی کاملاً سیاسی نگریسته می شود و به عنوان یک ابزار و بازیچه در دست این کشورها و سازمانهای بین المللی متبوع آنها با ملاک های حقوق بشری غربی که محصول تفکر ایدئولوژیک غرب می باشد، برای به چالش کشیدن استقلال کشورهای مستقل در جهان مورد استفاده سوء قرار می گیرد.
این در حالی که در جای جای جهان، مظلومان بسیاری وجود دارند که زیر یوغ استعماری و غیر انسانی بسیاری از حکام زندگی به سر می برنداما ذره ای صدا از غرب در جهت تظلم خواهی و شکایت به خاطر حاکم بودن روح غیر بشردوستانه در آن کشورها بلند نمی شود.

جمهوری اسلامی ایران نیز با ماهیتی کاملاً مستقل، نظام خود را با گفتمانی ملهم از دین مبین اسلام که عدالت و تکریم انسانیت دو مولفه اساسی این شریعت می باشد و تظلم خواهی جزء واجبات و ستون های این گفتمان است،پی ریزی کرد. قطع به یقین تا به امروز به خاطر وجود چنین مولفه هایی در نظام ج.ا.ا استکبار و کشورهای غربی، خود را در معرکه ای خطرناک دیده و هر روز به بهانه های مختلف سعی در ایجاد موانع در راستای رشد و پیشرفت کشور ایران می کنند و مثل روز اهداف شوم آنها برای جامعه جهانی آشکار است.
موضوع هسته ای امروز دست مایه اعمال ظلم های بسیار بر ملت شریف بوده است و چون ناتوان از پیشبرد این نقشه شوم شده اند، راه مذاکره را پیش کشیده اند تا شاید ایران اسلامی را قدری منفعل کرده و راه دیگری را به خواست خود آنها برای ج.ا.ا ترسیم کنند و اگر هم به این هدف نایل نشوند قطع به یقین موضوعاتی همچون حقوق بشر و... وجود دارد تا به عنوان بهانه برای اضمحال نظام مقدس، جلوی راه آن قرار دهند.
پر واضح است که سفر اخیر خانم اشتون به کشور و دیدار با فعالین فتنه و حقوق بشر غربی در ایران، نه یک امر عرفی بلکه شروع یک بهانه بالقوه برای بعد از مساله هسته ای است. مهره های حرکت داده شده در این زمین شطرنج طراحی شده توسط خصم، را پس از حرکت خانم اشتون به وضوح مشاهده کردیم که کار را به جایی رساندند که بانکی مون دبیرکل سازمان ملل هم در پرتوی موضوع حقوق بشر نقش خود را به خوبی بازی کرده و نگرانی خود را از اعمال ضد حقوق بشری! در ایران ابراز می کند.
کمیته روابط خارجی پارلمان اروپا روز دوشنبه درباره پیش‌نویس قطعنامه‌ای در خصوص راهبرد اتحادیه اروپا در قبال ایران رای‌گیری و آن را تصویب کرد. قرار است این قطعنامه در جلسه جمعی پارلمان اروپا که روز پنجشنبه برگزار می‌شود به بحث و سپس به رای گذاشته شود.پیش نویس این قطعنامه 7 صفحه بوده و موضوعات مختلفی نظیر موضوع هسته‌ای، روابط ایران و اتحادیه اروپا، موضوعات منطقه‌ای و حقوق بشر را شامل می‌شود.بند نهایی این بخش بر لزوم توسعه همکاری‌های ایران، اتحادیه اروپا در خصوص افغانستان به ویژه در زمینه قاچاق مواد مخدر و موضوعات انسانی و پناهجویان افغان تاکید می‌کند. این بند می‌نویسد که حدود 3 میلیون پناهنده افغان در ایران هستند و باید با همکاری ایران و نهادهای سازمان ملل این افراد از حقوق اساسی خود بهر‌مند شوند.
باز هم پرده ای دیگر از این نمایش مضحک و پیش بینی شده غرب را می بینیم.بخش آخر این قطعنامه مربوط به امور حقوق بشری است که بیشترین بندها (8 بند) را به خود اختصاص داده است. در بند آغازین این بخش از آزادی کسانی که زندانیان عقیده خوانده می‌شوند استقبال شده است. این بند همچنین از اعطای جایزه ساخاروف به نسرین ستوده استقبال کرده و آزادی زندانیان به اصطلاح سیاسی، مدافعان حقوق بشر و محکومان فتنه را خواستار می‌شود. این بند نسبت به طرح آقای حسن روحانی، رئیس جمهور ایران برای تدوین منشور حقوق شهروندی ابزار تمایل کرده، اما درباره وضع حقوق بشر از جمله در خصوص اعدام‌ها، آزادی مذهبی نظیر بهایی‌ها در ایران ابراز نگرانی شدید می‌کند.

بند بعدی این بخش بر لزوم مطابقت منشور حقوق شهروندی با الزامات بین‌المللی ایران تاکید می‌کند. بند شانزدهم این قطعنامه از اتحادیه اروپا می‌خواهد تا حقوق بشر، محور اصلی روابطش با ایران باشد. این بند گفت‌وگوها در سطوح عالی را لازمه این کار می‌داند و از اتحادیه اروپا می‌خواهد که گفت‌وگوها در زمینه حقوق بشر را با ایران شروع کند که شامل نیروهای قضایی و امنیتی هم می‌شود. این بند همچنین از گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران حمایت کرده و از تهران می‌خواهد تا اجازه ورود فوری و بدون قید و شرط به وی به ایران داده شود. همچنین این بند از «ناوی پیلای» کمیسیونر ارشد سازمان ملل می‌خواهد تا به دعوت مقامات ایرانی به ایران برود. این بند همچنین از ایران می‌خواهد تا تعلیق مجازات مرگ را هم اعلام کند.بند هفدهم این قطعنامه تاکید می‌کند که هیات‌های اعزامی پارلمان اروپا به ایران باید به دیدار با مخالفان سیاسی، فعالان جامعه مدنی متعهد بوده و به زندانیان سیاسی دسترسی داشته باشند.

با وجود این حرکت، منطق اروپا این است که با ایجاد مغلطه ای بزرگ در حال بزرگ کردن موضوع ای است که به گمان بسیاری از تحلیل گران، به عنوان نقطه آغاز بعد از شکست موضوع هسته ای برای به چالش کشیدن نظام مقدس ج ا ا می باشد. این در حالی است که در برخی از نقاط جهان، مسلمانان در آتش ظلم حاکمان می سوزنند و هیچ مرجع تظلم خواه مدعی حقوق بشر در غرب نسبت به این اعمال خشونت ها واکنشی نشان نمی دهد.
کشتار و سوزاندن وحشیانه مسلمان به دست بوداییان افراطی در میانمار و امروز تبعیض بزرگ حکومت میانمار به مسلمانان و عدم توجه و حساب آوردن آنها در سرشماری این کشور که دقیقاً به معنای محروم کردن آنها از تمام امکانات و حقوق انسانی و حتی حق حیات در میانمار، به شهادت رساندن هزاران فلسطینی و غزه ای توسط رژیم غاصب صهیونسم و ظلمی که امروز امریکا در سرزمین خود به مردم خود و در زندانهای مشهورش که جای خالی حقوق بشر در آنجا احساس می شود، برای اتحادیه اروپا حتی از اهمیتی ناچیزی نیز برخوردار نمی باشد ولی از سویی حیات را برای قاچاقچیان مواد مخدر به رسمیت می شمارند که عامل اصلی به زیر بردن کرامت انسانی همین قاچاقچیان مواد مخدر خانمان سوز می باشند.
و اما علت همان است که در بندهای ابتدایی این مقال بدان اشاره گشت که چیزی جزء سرسپردگی آن حکام به غرب و استکبار و منفعت طلبی اتحادیه اروپا در آن کشورها نمی باشد. آیا با وجود چنین تفکرات سودانگارانه ای در اتحادیه اروپا و تشکل های سیاسی آن، می توان نسبت به این کشورهای خوشبین بود و در صدد جلب اعتماد این گرگ صفتان پیش رفت؟ خوشبینی برای کشورهایی که انسانیت را در راه منافع خود ذبح می کنند و به راحتی و آرامش از ظلم روا شده مشهود به بسیاری از کشورهای مظلوم جهان توسط ایادی و وابستگان استکبار می گذرند و تنها به کشوری که پیشرفت خود را در استقلال می بیند و در مقابل تمام زیاده خواهی ها و برده کشی های غرب ایستاده ا ست با بستن چنین اتهاماتی در صدد خار و خفیف کردن آن باشند.
در هر حال جامعه جهانی و نظام بین الملل و سازمانهای جهانی باید نسبت به این تبعیض ها واکنش شدید نشان دهند و خود را از وابستگی به غرب و امریکا برهانند و هویت خود را کسب کنند و بتوانند با اعتنا به حقوق بشر وضع شده توسط خود، جلوی این سکوت ها و اعمال خشونت ها در ملل مختلف را بگیرند. و دولتمردان و دیپلماتهای ما نیز بیش از این در راستای جلب اعتماد کشورهایی که خصمشان همچون روز روشن است و منافعشان هم علنی می باشد، پیش نروند و نسبت به این اقدامات سخیف و بیانات مشمئز کننده مسئولان اتحادیه اروپا سکوت خود را شکسته و واکنش شدید نشان دهند.
فرهاد نظریان سامانی