به گزارش صبح الوند به نقل از دانا؛ سالی که نکوست از بهارش پیداست. این ضرب المثل بهترین تشبیه برای سال آغازین دولت یازدهم است. سالی که با وعده و وعیدهای فروان جای دولت را در جامعه باز کرد.

دولت یازدهم از همان ابتدا و همانطور که تصورش می رفت چیزی در چنته برای عرضه نداشت و صرفاً با تفکرات خیالی و وهم‌زده به سمت توسعه و ثروت‌اندوزی‌های خیالی پیش می رود. این تفکر هم مرهون زحمات دکتر سریع القلم است که به دید بسیاری از دولتی مخصوصاً جناب رئیس جمهور غول تفکر و دانش است.
قدمی که دولت در عرصه سیاست خارجی برداشت عایده‌ای جزء تبلیغات صرف دولتی ها و بستن دهان منتقدین برای عکس نشان دادن واقعیتهای موجود نبود. باور دولت به بنیان ضعیف خود و نداشتن حرفی برای ملت، دولتمردان را وادار می کند که از هر طریقی دست به پوشاندن واقعیتهای یا به عکس نشان دادن آنها در سطح جامعه بزنند.
ابزاری که امروز به صورت موشکافانه پرده از واقعیتها بر می دارد و طبق وظیفه خود واقعیتها را آنچنان که هست برای مخاطبین خود نشان می دهد، رسانه ملی می باشد. این ابزار مهم که قریب به اتفاق مردم آن را به عنوان اولین رسانه در طول روز برای تماشا انتخاب می کنند، امروز مورد تخطئه دولتی‌ها و رسانه‌های وابسته به آنها شده است تا با این سیاست در صدد مصادره به مطلوب آن بر آیند.
چندی پیش در برنامه گفت‌و‌گو رئیس جمهور با مردم از طریق رسانه ملی، موضوع انتخاب مجری آن هم به خواست دولت و شخص رئیس جمهور مورد اختلاف قرار گرفت و به گونه ای شانیت و جایگاه رسانه ملی که یک رسانه فراجناحی می باشد را زیر سوال برد و عاقبت خواسته دولت مبنی بر وجود یک مجری دلخواه در برنامه محقق گشت. دلیل این کار هم پر واضح است چرا که اگر قرار بر چالش کشیدن رئیس جمهور و زیر سوال بردن وی باشد قطعاً رئیس جمهور محترم جوابی به ملت نخواهد داشت چرا که عمده کارهایی که امروز از دولت یازدهم به وفور دیده می شود جزء پر اشکال ترین اقدامات محسوب می شود و مردم انتقاد جدی بدان دارند لذا دولت درصدد بود تا با انتخاب مجری دلخواه و سوالات از پیش تعیین شده‌ی کلیشه ای برنامه را پیش ببرد.
حال این قضیه امروز در هنگام سفر استانی رئیس جمهور به بندرعباس رخ داده است و با تمام قوا، دولت و رسانه‌های همسو با آن در صدد تسخیر صدا و سیما به نفع دولت می باشند و قصد دارند از این طریق بسیاری از واقعیتهای این سفر برای ملت معکوس و وارونه به نمایش گذاشته شود.
دیدار ظریف با ضرغامی نیز در همین حیطه می باشد چرا که این دیدار هم مصرف شخصی برای دولت دارد و از این طریق، قصد دارند توافقنامه ژنو که اندیشمندان و حقوق دانان برجسته کشور بدان نقد جدی دارند را از طریق رسانه ملی به صورت توافقنامه‌ای ارزنده و مناسب به نمایش گذارند.
این اقدامات در حالی انجام می شود که ملت هوشیار در حال رصد واقعیتها هستند. تناقض های رفتاری در بسیاری از دولتی‌ها گویای واقعیتهاست. آنجا که دولتی ها در زبان از نقد حمایت می کنند ولی در عمل از منتقدین شکایت.
فرار از ضغف بنیان و زیربنای سست دولت که بر روی تفکرات برخی اشخاص معلوم الحال فسیل شده بسته شده است به این طریق حاصل نمی شود بلکه استفاده از عقلا و فضلای انقلابی در امور دولت است که می تواند ناجی دولت در این برهه حساس باشد نه اینکه با افراطی و تندرو خطاب کردن آنها میدان عمل را از آنها بربایند و خود را یکه تاز عرصه اجرایی به حساب آورند.