به گزارش صبح الوند به نقل از دانا؛ دولت یازدهم از روزی که کار خود را آغاز کرد، با چشم اندازی مثبت، دل گرمی خاصی به تصمیمات و برنامه های خود در حوزه سیاست خارجی داشت و تمام افکار خود را در این راه سازماندهی کرد. این تفکر در حالی اجرا می شد که رهبر معظم انقلاب در ابتدای سال در مشهد مقدس، خوشبین نبودن خود را نسبت به مذاکره با صراحت اعلام کردند هرچند مذاکرات را نفی نکردند. از سویی ایشان حداقل در هر سخنرانی خود کلید واژه ساخت قدرت درونی نظام را مطرح و برآن تاکید ویژه داشته اند.
مذاکرات به مرحله اجرایی وارد شد و پس از مدتی کوتاه، توافقی حاصل گشت که علاوه بر مخالفت با اصل قضیه توافق، محتوای آن مذاکره نیز مورد انتقاد بسیاری از متخصصان حقوقی و هسته‌ای قرار گرفت. دولت اما انتقادها را برنتافت و دائماً مذاکرات را به شیوه ای ضمنی تحت نظر رهبری معرفی می کرد و فرمان این مذاکرات را توسط ایشان بیان می داشت و همین قضیه را در کنار بسیاری از فرافکنی ها در بستن دهان منتقدین به کار گرفته و از جاده اعتدال و اخلاق خارج و همه‌ی انتقادها را از روی بی سوادی می دانست.
رهبر معظم انقلاب امروز در فرمایشات خود در دیدار هزاران نفر از مردم تبریز و شهرهای مختلف استان آذربایجان شرقی حکایتی دیگر را آشکار و حجت را بر همگان تمام کرد. ایشان ضمن تقدیر از حضور پر افتخار و عزت آفرین ملت در راهپیمایی 22 بهمن به مسائل مهمی اشاره کردند که می توان آن را به عنوان سیاست‌های کلی نظام در عرصه‌های داخلی و بالاخص خارجی محسوب کرده و راهنمای عمل امروز دولتمردان ما باشد.
اولین و در واقع مهمترین نکته‌ای که در فرمایشات رهبر معظم انقلاب بدان اشاره شد تکرار نگاه ایشان به موضوع مذاکرات هسته ای است. ایشان در این باره فرمودند: «تصور برخی دولتمردان دولت قبلی و همچنین برخی دولتمردان دولت فعلی این است که اگر ما در قضیه هسته ای، با امریکا مذاکره کنیم، موضوع حل می شود. من هم به دلیل اصرار آنها بر مذاکره درخصوص موضوع هسته ای، گفتم مخالفتی ندارم اما همان موقع هم تاکید کردم که خوشبین نیستم».
خوب کم کم بر آحاد جامعه نیز مساله تزویر و دورویی غرب در مواجهه با مذاکرات هسته ای در حال رو شدن بود که امروز رهبر معظم انقلاب در پی بیان علت مخالفت خود به آن اشاره کردند:« نشانه‌های خوشبین نبودن، اکنون در حال آشکار شدن است و دلیل بارز آن هم، اظهارات سخیف و توهین آمیز سناتورها و مقامات امریکایی بر ضد ملت ایران است».
رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به تأکید های مکرر قبلی خود مبنی بر اینکه موضوع هسته ای، بهانه ای بیش نیست، خاطرنشان کردند: «اگر روزی بر فرض محال هم، موضوع هسته ای مطابق خواسته امریکا، حل شود، امریکاییها مسائل دیگر را پیش خواهند کشید، و اکنون نیز همه شاهد هستند که سخنگویان دولت امریکا از موضوعات حقوق بشر و توانایی موشکی و دفاعی ایران، سخن به میان می آورند.»
در کنار این مباحث بار دیگر ایشان با نگاه به داخل، بحث تقویت قدرت درونی نظام را مطرح و از ظرفیت های بالقوه داخلی صحبت به میان آورده و دولتمردان و فعالین اجرایی کشور را دعوت به استفاده از ظرفیت های داخلی کرده اند و از نگاه به دستان خارجی پرهیز داشته اند و در کنار این بحث بار دیگر موضوع بسیار بسیار مغفول اقتصاد مقاومتی را پیش کشیده و آن را به عنوان راه حل مطرح می کنند.
این چند نکته به تنهایی می تواند جواب تمام فرافکنی های دولت را بدهد. دولت از آغاز کار سکوت رهبر معظم انقلاب را به تعابیر متفاوت به نفع خود پیش برده است و حمایت های ایشان را به منزله رضایت کامل برداشت و بر اساس آن جلوی کوچکترین انتقاد را گرفته و گاهاً به صورت سلبی نیز برخورد کرده است. این در حالی است که سابقاً آقای رئیس جمهور تجربه تلخی در مذاکرات داشته است و این درک برای ایشان حاصل شده است که رهبر معظم انقلاب قطع به یقین در مواقع حساس سخنان و انتقادهای انقلابی خود را به صورت شفاف و صریح می زند و از سویی به فرموده مقام معظم رهبری،حرفی پشت پرده بین ایشان و ملت وجود ندارد که امروز این دولت به استناد آن بخواهد فرافکنی کند.
اما نکته ای که در کنار آشکار کردن چندین باره عملکردهای ضد حقوق بشری و ننگین امریکا، در فرمایشات رهبر معظم انقلاب به صراحت بیان شد، انتقاد به افرادی بود که به فرموده ایشان چهره آمریکا را بزک و آراسته کرده و در راستای تطهیر آن می کوشند و با قبح زدایی در صدد جلب افکار عمومی نسبت به ایجاد رابطه با آمریکا می باشند. این افراد که امروز خود را ولی دولت یازدهم محسوب می کنند، با کمک‌های مستشارگونه، در راستای به انحراف کشاندن دیدگاههای دولت از مسیر صحیح انقلاب هستند که شاید به گونه ای می توان تا حدودی ریشه تعفن را از فکرهای غرب زده این افراد در دولت یازدهم احساس کرد.
دولت یازدهم با توجه به اینکه امروز در آستانه مذاکرات برای رسیدن به گام نهایی است، باید این فرمایشات موکد رهبری را الگوی رفتاری خود قرار دهد. دولت مسیر سختی را دنبال کرده است که این مسیر از نگاه بلند و همه جانبه رهبر معظم انقلاب فاصله گرفته و به سمتی می رود که سرنوشتی مبهم را در برابر خود تجسم کرده است. کوتاهی از مواضع صریح انقلاب، به مثابه خرد شدن زیر چرخهای استکباری است که سالها گرگ‌صفتانه در پی دریدن انقلاب، کمین کرده است. دولت باید با تمام وجود در عمل به سمت بهره برداری از ظرفیت های درونی کشور رود و به فرموده رهبر معظم انقلاب مسئولان به نیروی داخلی تکیه و به مردم اعتماد کنند تا این سرچشمه فیاض و تمام نشدنی در داخل، خروشان و فروزان و جوشان شود. چه بسا این نگاه وابسته به سیاست خارجی نه تنها دردی را دوا نمی کند بلکه در بلندمدت چهره ناشایستی از دولت را به عموم مردم به نمایش خواهد گذاشت.