به گزارش صبح الوند، محمد نصیری در گفت و گو با خبر نگار ورزشی دانا گفت : «قبل از هر چیز باید بگویم بیت امام راحل از من شناخت داشت. البته این شناخت مال سال‌ها پیش بود زمانی که من مربی بدن ساز مرحوم حاج احمد آقا بودم و همایون بهزادی مربی فوتبال ایشان. شاید باور نکنید اما مرحوم حاج احمد خیلی فوتبالیست حرفه‌ای بود و حتی قابلیت حضور در تیم ملی را داشت.»
وی در ادامه گفت: «بعد از پیروزی انقلاب حاج احمد آقا با توجه به مشکلاتی که برای من ایجاد شده بود پیگیری حل آنها بود به همین دلیل بر نامه ریزی کرد تا من به اتفاق تعدادی از قهرمانان این مملکت به دیدن امام (ره) در قم برویم. گروه ما اولین گروه از ورزشکاران و قهرمانانی بودیم که به دین امام (ره) می‌رفتیم که به همین دلیل به خود می‌بالیم.»
این قهرمان نامدار کشورمان در ادامه گفت: «جمعی که از تهران برای دیدن امام عازم قم شدیم بیست، سی نفر بودیم که سوار یک اتوبوس شدیم و به سمت شهر قم حرکت کردیم. خدا بیا مورز مجید نامجو، علی میرزایی کرمانشاهی و تقی روحانی از جمله نفراتی بودیم که به دیدن امام رفتیم.»
نصیری ادامه داد: «وقتی به محل اسکان امام (ره) رسیدیم خیلی برخورد خوبی با بچه‌ها شد. نه کسی ما را گشت و نه اینکه تشریفات خاصی را پشت سر گذاشتیم. خیلی راحت به اتاقی که امام در آن حضور داشت رفتیم و با ایشان از نزدیک ملاقات و گفت و گو کردیم.»
وی در تشریح مکانی که این ملاقات در آن صورت گرفت گفت : «داخل یک اتاق که دراز بود که حداکثر 10 متر با احتساب آشپزخانه می‌شد نشستیم. »
نصیری افزود: «فضای جلسه این قدر خودمانی و صمیمی بود که حتی خود امام (ره) از جایشان بلند می‌شدند و برای خودشان چای می‌ریختند؛ و به ما هم گفت هر کی چای می‌خواهد بلند شود و برای خودش بریزد. دیدار ما با بنیان‌گذار انقلاب اسلامی بدون تشریفات بر گزار شد. خیلی راحت دور امام (ره) نشستیم و با ایشان دیدار کردیم. قهرمان این مملکت هم عاشقانه به امام نگاه می‌کردند شاید هر کدام از ما 500 بار دست امام (ره) را بوسیدیم. فضای جلسه، فضای روحانی بود. سرشار از عشق و محبت بود. یادش بخیر عجب جلسه ای بود. انگار پیش پدرمان نشسته بودیم و به حرف‌هایش گوش می‌دادیم.»
نصیری ادامه داد: «هنوز چند دقیقه از آغاز جلسه نگذشته بود که آمدند گفتند که قرار است از جلسه فیلم برداری شود. به همین دلیل بچه مرتب نشستند. که من بغل امام (ره) نشستم. آقای نامجو طرف دیگرش نشست. قبل از آغاز جلسه قرار شد آقای میرزایی کرمانشاهی به عنوان سخنگوی جمع صحبت کند. بعد از پایان صحبت‌های میرزایی چون من کاپیتان تیم ملی وزنه برداری بودم نوبت به صحبت کردن من شد. اگر حقیقتش را بخواهید در این جلسه من تنها باید به ملاقات امام (ره) می‌رفتم اما گفتم که قهرمانان این مملکت عاشقانه امام را دوست دارند و باید آنان هم به دیدن ایشان بروند. به هر حال من شروع کردم به صحبت کردند. البته قبل از جلسه حاج احمد آقا به امام (ره) گفته بودند که ما چه کسانی هستند.»
وی افزود: «با این حال من خطاب به ایشان گفتم من محمد نصیری هستم، قهرمان المپیک، قهرمان جهان و آسیا در همین حین امام (ره) آن شوخی معروفش را که« نصیری تو که قهرمان جهان و آسیا هستی چرا این قدر کوچک هستی »این حرف امام باعث شد بچه‌ها بخندند و حتی خود ایشان هم خنده‌اش گرفت و خندید. از طرف دیگر من تنها کسی بودم که صورت امام (ره) بوسیدم در حالی که بقیه فقط دست ایشان را می‌بوسیدند.
نصیری افزود : «من در این جلسه به حضرت امام (ره) گفتم تکلیف سرود ملی کشورمان چه می‌شود چون وقتی که ما در مسابقات روی سکو می‌رویم سرود ملی کشورمان را می‌نوازند که امام جواب دادند که مگر من سرود سازم این گوشه‌ای از خاطرات این جلسه فراموش نشدنی بود که گفتم.»