صبح الوند - در سوره توبه، آیه 33، آمده است: «هُوَ الَّذِی أَرْ‌سَلَ رَ‌سُولَهُ بِالْهُدَی وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَ‌هُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِ‌هَ الْمُشْرِ‌کُونَ».اوست کسى که فرستاده خود را با هدایت و آیین درست روانه کرد، تا آن را بر هر چه دین است فائق گرداند، هر چند مشرکان را ناخوش آید

نخست به آیه پیش از آن باز می‌گردیم آنجا که مى‌گوید:

«یُرِ‌یدُونَ أَن یُطْفِئُوا نُورَ‌ اللَّـهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَ یَأْبَى اللَّـهُ إِلَّا أَن یُتِمَّ نُورَ‌هُ وَ لَوْ کَرِ‌هَ الْکَافِرُ‌ونَ»؛ (دشمنان مى خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند ولى خدا مى خواهد نور خود را تکمیل کند اگر چه کافران کراهت داشته باشند).

3 روایت در تفسیر آیه فوق:
1ـ «عیّاشى» به اسناد خود از «عمران بن میثم» از «عبایه» چنین نقل مى کند:

امیر مؤمنان على علیه السلام هنگامى که آیه «هو الّذى ارسل رسوله بالهدى و دین الحق...» را تلاوت فرمود از یاران خود پرسید:

اظهر ذلک؟ آیا این پیروزى حاصل شده است؟

عرض کردند: آرى!

فرمود: «کلاّ؛ فوالّذى نفسى بیده حتّى لایبقى قریة الاّ و ینادى فیها بشهادة ان لا اله الاّ اللّه بکرة و عشیّاً»؛ نه، سوگند به کسى که جانم به دست او است این پیروزى آشکار نمى شود مگر زمانى که هیچ آبادى روى زمین باقى نماند مگر این که صبح و شام بانگ لا اله الااللّه از آن به گوش مى رسد!(1)

2ـ در حدیث دیگرى از امام باقر(علیه السلام) مى خوانیم:

«انّ ذلک یکون عند خروج المهدى من آل محمّد فلا یبقى احدا الاّ اقر بمحمّد صلى الله علیه وآله وسلم»؛ این پیروزى به هنگام قیام مهدى از آل محمّد(صلى الله علیه وآله وسلم) خواهد بود، آنچنان که هیچ کس در جهان باقى نمى ماند مگر اینکه اقرار به محمد(صلى الله علیه وآله وسلم)خواهد کرد.(2)

3ـ مقداد بن اسود چنین مى گوید:

«سمعت رسول اللّه(صلى الله علیه وآله وسلم) یقول لا یبقى على ظهر الارض بیت مدر و لا وبر الاّ ادخله اللّه کلمة الاسلام»(3)؛ بر سراسر روى زمین خانه اى از خشت و گل و خیمه اى در بیابان باقى نمى ماند مگر این که آئین اسلام در آن ورود خواهد کرد.

(1)ـ مجمع البیان، ذیل آیه 9، تفسیر سوره صف.
(2)ـ تفسیر برهان، ج 2، ص 121.
(3)ـ تفسیر مجمع البیان، ذیل آیه 33، سوره توبه.