کورش شجاعی - دو دليل عمده را مي توان براي جوشش آن خون ها و تداوم و مانايي واقعيت ها و حقيقت هاي عاشورا و قيام حسين بن علي(ع) برشمرد.اول آن که آن خون ها به پاي حقايقي ريخته شد که خداي تعالي آن حقايق را بر انبياء و خاتم آنان محمد مصطفي(ص) ابلاغ و اعلان فرمود و آنان به عنوان دريافت کنندگان و امناي وحي و ابلاغ کنندگان پيام الهي، آن حقايق و معارف را براي سعادت بندگان خدا تبيين و ترويج کردند. حقايقي که صاحبان زر و زور و تزوير از آن، پوستين وارونه اي براي استثمار و استعمار و استحمار بسياري از مردمان ساخته بودند اما حسين بن علي(ع) براي دوباره آشکار کردن آن حقايق و احياي دين و اسلام راستين و پيراستن آيين محمدي(ص) از آن همه پيرايه ها و بيراهه ها در اوج ايثار و جوانمردي با همه هستي خود، فرزندان، خانواده، برادران و ياران اندکش پا به عرصه اصلاح امت جدش رسول مکرم اسلام و احياي امر به معروف و نهي از منکر گذاشت.
سالار شهيدان در حالي به مهمترين تکليف الهي خود اقدام فرمود که فتنه امويان با برق سکه هاي زرشان بسياري را فريفته و به حيلت تزويرشان، ديدگان بصيرت خيل کثيري را فروبسته و به زور شمشير به ناحق کشيده شان دهان بسياري را مُهر کرده بودند اما وظيفه امام در آن شرايط و زمان، چنان ايجاب مي کرد که حسين بن علي(ع) براي نجات اسلام و احياي آيين محمدي(ص) دانسته، گام در راهي بگذارد که راه و چاره اي جز پيمودن آن طريق براي نجات دين خدا وجود نداشت و امام حسين(ع) بدون هيچ شک و ترديدي و در اوج ايثار و خداباوري با خانواده و اندک يارانش تمام قد و در عين حق بودن در مقابل تمامي باطل ايستاد، سالار شهيدان آن سيد جوانان اهل بهشت با خلق آن حماسه بي بديل و بي نظير در تاريخ بشريت و بذل جان خود و ياران باوفايش براي احياء دين و اصلاح امت جدش چراغ و خورشيدي هميشه پرفروغ و بي غروب فرا راه همه جويندگان طريق حقيقت و هدايت برافروخت و آن رشادت ها و ايثارها و بذل جان کردن ها و خون هاي حسين (ع) و يارانش بدنه کشتي بس امن و مبارکي را ساخت براي نجات همه کساني که به دنبال رستگاري و نجاتند و چون خون حسين (ع) و يارانش در راه جاودانگي و مانايي حقيقت و پيراستن آيين ناب محمدي(ص) از همه پيرايه ها و بيراهه ها و براي احياي سنت الهي و براي فروزان ماندن چراغ هدايت بشر و رساندن انسان به ساحل امن نجات ريخته شد، هيچ گاه و در هيچ زمان حقيقت اين خون ها از جوشش و رويش باز نخواهد ماند آن چنان که در اين ۱۴۰۰ سال با همه ترفندها و دسيسه ها و فتنه ها، حقيقت اين خون ها و حقيقت تمام خوبي ها و باورهاي ارزشمند خدايي که مايه فلاح و نجات و رستگاري تمامي انسان ها در تمامي زمان ها است از جوشش و رويش بازنمانده و نخواهد ماند.
اما نکته دوم در علت استمرار رويش و جوشش خون ها و حقيقت هايي که در روز عاشورا سالار شهيدان، خود و فرزندان و خانواده و يارانش را فداي آن ها کردند، شخصيت آن حجت خدا و فرزندان و برادران و زينب کبري(س) و ياران باوفايش بود. حسين(ع) را همه مي شناختند حتي آنان که با شمشيرهاي آخته پس از آن نامه هاي بنوشته براي امام (ع) در کربلا به رويارويي و قتالش آمده بودند، آن ناجوانمردان و ناپاکان که برخي شان خود از دعوت کنندگان حسين(ع) بودند مي دانستند که آن آقايي که به جنگ با او آمده اند آن هم با هزاران تن، کسي نيست جز فرزند دختر رسول خدا(ص)، همو که پيامبر عظيم الشأن اسلام درباره اش مي فرمود «حسين مني و انا من حسين» همو که با برادرش حسن بن علي(ع) بر شانه هاي رسول خدا مي نشستند و پيامبر اين عزيزانش را بر زانوان مبارکش مي نشاند و سر و صورت و گلويشان را بوسه مي زد. آنها مي دانستند که حسين (ع) همان بزرگوار انسان و امامي است که رسول خدا درباره او و برادرش مي فرمود «حسن و حسين سيد و سالار جوانان اهل بهشتند» آنها مي دانستند که رسول خدا درباره حسين فاطمه فرموده بود «همانا که حسين چراغ هدايت است و کشتي نجات» همه مي دانستند که حسين برادر امام حسن و فرزند علي (ع) و فاطمه (س) است و با اين که آن ناجوانمردان مي دانستند که او فرزند ابوتراب، امام و وصي برحق پيامبر خدا و زاده منصوره دو عالم، آن نامبردار شده به «کوثر» در قرآن و پاره تن رسول خاتم است اما از آن جا که چشم برخي هاشان را برق سکه ها گرفته بود و اندکي به زور آمده بودند و بسياريشان، ناداني هايشان و بي بصيرتي هايشان چشم جانشان را بسته بود و بسياريشان نيز خود چشم بر حقيقت ها بسته بودند و به فرمايش حسين بن علي(ع)، دين لقلقه زبانشان شده بود و شکم هايشان از حرام پر شده بود بر حجت خدا آن زاده زهرا و علي مرتضي و آن فرزند دختر رسول خدا تيغ جفا کشيدند.
و در اين حقيقت روشن تر از روز شکي نيست که اسلام راستين و سنت نبوي با خون حسين بن علي(ع) و ياران باوفايش پابرجا و جاودان مانده است همان حسين(ع) که فرزند دختر رسول خدا و بزرگوار امامي است که حضرت محمد مصطفي (ص) درباره اش آن سخنان را فرموده است و چون خون حسين (ع)، ثارا... شده و به پاي حقايق اصيل دين الهي ريخته ، هيچ گاه آن خون و آن حقايق الهي از رويش و جوشش بازنخواهد ايستاد حتي اگر هزاران تاسوعا و عاشورا و اربعين از آن حماسه تاريخي بي بديل بگذرد.
دیدگاه شما