به گزارش صبح الوند به نقل از صاحب نیوز، هرچند که دوست دارم سر فرصت در مورد توافقنامه هسته‌ای بین ایران و قدرت‌های جهانی بنویسم، اما نمی‌توانم در یک مورد صبر کنم.

قبلا هم گفته بودم تا این سه بازار در ایران اصلاح نشود، امیدی به اصلاح وضعیت اقتصادی ایران نیست: ارز، مسکن، خودرو.
و اصلاح ایشان هم فقط و فقط بستگی به تجدید نظر جدی مسئولین در سیاستگذاری‌های مربوط به این بخش‌ها دارد و این نمی‌شود مگر تغییر دیدگاه‌های ما و مسئولین، مخصوصا در این سه حوزه. سختی‌ای که ما (مردم) باید برای یکبار و مدت مشخص متحمل بشویم اما این سه حوزه روی ریل درست خود حرکت کند، نه مانند الان که دهه هاست این مشکلات را داریم و هیچ برآیندی از زمان تقریبی اصلاح سیاست‌ها هم وجود ندارد.
با روی کارآمدن دولت جناب آقای روحانی، امیدها برای اصلاح روندهای قدیمی، کهنه و ناکارآمد مخصوصا در حوزه صنعت خودروسازی در دل من زنده شد. با اینکه به سرعت و با معرفی وزیری از جنس تفکراتی که ما را به این شرایط رسانده است، همه امیدهایم نقش بر آب شدند!
اینک چند خبر را کنار هم میگذارم تا شما خود برداشت کنید آنچه که دوست دارید، برداشت آزاد است. من هم چند جمله‌ای می‌نویسم.
- شرکت پژو-سیتروئن فرانسه با فشار شریک آمریکایی‌اش، فروش محصولات و قطعاتش به ایران را تحریم کرد. این در حالیست که ایران دومین بازار فروش محصولات پژو در جهان بود!
- شرکت پژو-سیتروئن فرانسه دچار زیان حدودا چهار میلیارد یورویی از تحریم ایران شد. این مسئله منجر به اخراج بیش از هشت هزار نفر از کارکنان این شرکت می‌شود!
sinb91t_535
- زیان قابل توجه شرکت رنو از تحریم‌های ضد ایرانی، کاهش بیش از پنجاه درصدی صادرات محصولات شرکت رنو به ایران!
- فرانسه مقصر اصلی به نتیجه نرسیدن دور قبل مذاکرات بود، تا آنجا که نخست وزیر رژیم صهیونیستی بنیامین نتانیاهو، در استقبال از فرانسوا اولاند، رئیس‌جمهور فرانسه، گفت آقای اولاند به دلیل مخالفتش با برنامه هسته‌ای کنونی ایران، "دوست واقعی" اسرائیل است.
- عمادالدین باقی، فعال حقوق بشر (!؟) در نامه‌ای خطاب به فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری فرانسه با ابراز نگرانی از موضع اخیر دولت فرانسه در خصوص پرونده هسته‌ای ایران نوشت: "مردم ایران همواره نسبت به فرانسه نگاهی مثبت داشته اند (!؟)، نباید این حسن ظن را قربانی جلب نظر تندروها کرد."
- یکی از بندهای قطعنامه هسته‌ای اخیر: "تعلیق تحریم‌های آمریکا بر صنعت خودرو و تعلیق تحریم‌های خدمات مرتبط"
- مواضع وزیر امور خارجه فرانسه بعد از توافقنامه: " لوراس فابیوس می‌گوید که در اجرای توافق ایران و ۱+۵، اتحادیه اروپا به احتمال زیاد تا یکماه دیگر تحریم‌ها علیه ایران را کاهش خواهد داد. وزیر امور خارجه فرانسه از طرف مقامات و رسانه‌های ایران به عنوان مانع اصلی به نتیجه نرسیدن دور قبلی مذاکرات هسته‌ای معرفی شده و زیر انتقاد شدید این رسانه‌ها قرار داشته است. به گفته او، ایران در مورد مصارف صلح‌آمیز می تواند فعالیت کند (!؟) اما در مواردی که ظن استفاده از توانایی هسته‌ای در تولید سلاح مطرح باشد، نمی‌تواند به فعالیت‌هایش ادامه دهد. آقای فابیوس همچنین گفت که اسرائیل به ایران حمله پیشگیرانه نخواهد کرد چون "در این مقطع، این کار برای هیچکس قابل فهم نیست. (!؟)"
- ابراز خوشحالی علنی و شدید مسئولین شرکت‌های فرانسوی پژو-سیتروئن، رنو، توتال و ... از لغو بخشی از تحریم‌ها بر ضد ایران و ابراز اشتیاق برای حضور مجدد در بازار پرسود ایران
- بخشی از مصاحبه آقای هاشمی رفسنجانی در سال ۸۸ با فرنس۲۴: bit.ly/18uythJ
FRANCE24: برای اینکه درواقع از این مصاحبه یک نتیجه‌گیری داشته‌باشیم، نظر شما راجع به بهبود روابط ایران و فرانسه و کاری که باید برای بهبود روابط انجام شود چیست؟
هاشمی‌رفسنجانی: ما معتقدیم باید با فرانسه روابطمان خوب باشد. من در دوران مسئولیت اجرایی خود خیلی تلاش کردم و پیشرفت هم کردیم،‌روابط را با آقای شیراک و دیگر آقایان بهتر کردیم. حالا هم اگر فرانسوی‌ها مایل باشند ما آماده هستیم روابطمان را حسنه کنیم. البته ما گله‌های زیادی از نشیب و فراز رفتار فرانسه دراین ۳۰ سال داریم، ولی اگر آنها بخواهند صفحه جدیدی باز کنند، ایران استقبال می‌کند. من شخصاً از زمان دوگل به فرانسه علاقه‌مند شدم. آن زمان تصمیم خوبی راجع به الجزایر گرفت.
FRANCE24: منظورتان کدام موضع آقای دوگل است؟
هاشمی‌رفسنجانی: تصمیم مهمی ایشان گرفت که مسئله فرانسه و الجزایر به نفع الجزایر حل شد. در مورد فلسطین هم موضع بهتری نسبت به دیگران اتخاذ کرد. من آن موقع می‌خواستم برای اولین بار در ایران ماشین بخرم. به خاطر دوگل یک ماشین پژو دست دوم خریدم.
FRANCE24: در همین راستا آیا فکر می‌کنید که خرابتر شدن روابط ایران و فرانسه صدمه‌ای به همکاریهای اقتصادی، بویژه موضع شرکت توتال در فعالیتهای نفتی وارد خواهد آمد؟
هاشمی‌رفسنجانی: البته بی‌تاثیرنیست، ولی همه کشورها اینگونه‌اند، بهتر است که با هم روابط خوبی داشته‌باشیم. ولی ما موضع زور را نمی‌پذیریم. موضع مسالمت‌آمیز و برابر را قبول داریم.
- مطلب روزنامه هفت صبح که به نظرم خیلی مناسب میاد:
****
پژو جان به خودم بفروش!
کمپانی بزرگ‌ فرانسوی به ایران باز می‌گردد تا خودرو‌ساز بزرگ کشور ترکیب مرتجعانه انحصار و مونتاژ را دوباره شکل دهد.
در میان شادمانی ملی برای توافق هسته‌ای در ژنو، خودروسازان به خصوص ایران‌خودرو آرام آرام برای پژو فرش قرمز دوباره پهن می‌کند‌ و نوید داده‌ که با آمدن غول خودروسازی فرانسوی روزهای خوش دهه ۸۰ تکرار خواهد شد‌ و اینکه بی‌وفایی این غول محبوب خودروسازی اروپا در چشم‌ پوشیدن بر منافع مشترکش با کشور ما را فراموش می‌کنیم چراکه اقتصاد را باید از سیاست جدا نگه داشت! اشکال ندارد. اصلا برخلاف تمام آموزه‌های جهان معاصر اقتصاد را به توصیه بزرگان خودروساز جدا می‌کنیم و می‌گوییم چشم! اما ما هم باید خوشحال باشیم؟ ما مصرف‌کنندگان بینوا که در دوسال گذشته ارقام نجومی ‌خرید اتومبیل‌های به ظاهر تولید داخل را تجربه کردیم الان دست‌افشان و پایکوبان سرود بهروزی خودروسازان را بخوانیم؟
در واقع این بازگشت به همان چرخه معیوب قدیمی ‌است. همان چرخه‌ای که حق مصرف‌کننده را به پشیزی نمی‌گیرند و اینکه کمپانی محترم پژو به جای عرضه مستقیم اتومبیلش به خریدار ایرانی ما را در توهم تولید مشترک فرو ببرد و در یک راه پرپیچ و خم محصولات و تجهیزات خود را از طریق کمپانی بزرگ داخلی و به اسم تولید ملی نصیب ما خریداران بینوا کند. دو سال گذشته و زندگی در تحریم‌ها نشان داد که به رغم زحمات غیر‌قابل انکار مهندسان و کارگران عزیز ایران‌خودرو محبوبیت پژو ۲۰۶ در ایران ارتباط چندانی با خلاقیت صنعت ایران ندارد. در این دو سال وقتی ارتباط با پژو قطع شد تولید این محصول نیز رو به زوال نهاد و مهندسان و مسئولین عزیز این شرکت برای جایگزینی تجهیزات جایگزین عازم چین یا روسیه شدند. نمونه‌هایی مثل رانا نیز که در نگاه هیچ کس شمایل یک تولید ایرانی نداشت. به هزار دلیل. این دو سال نشان داد که ایران خودرو با بیش از ۴۵ سال سابقه چگونه در تار عنکبوت صنعت مونتاژ گرفتار مانده است و با کوچک‌ترین نسیمی‌ از ناملایمات خارجی فلج می‌شود و دست مطالبه‌گر و آسان‌خواه خود را طلبکارانه به سمت دولت دراز می‌کند. حالا پژو دوباره باز می‌گردد تا ایران‌خودرو در عدد و آمار خود را بین ۲۰ یا ۱۰ کمپانی بزرگ خودروسازی جا کند. جایگاهی که به خوبی می‌دانیم ثمره ترکیب مرتجعانه انحصار و مونتاژ است. آری پژو بر می‌گردد تا به جای آنکه مستقیم با طرف ایرانی روبه‌رو شود و به او بفروشد در چنبره مثلا انتقال تدریجی تکنولوژی، رانت شیرین انحصار را برای ایران‌خودرو تامین کند و مدیران خودروساز ما بر جایگاه غیرقابل دسترس خود بر فراز اقتصاد ایران جای بگیرند و از نقش حیاتی خود در اقتصاد ایران بگویند. کاش می‌شد یکی از طرف ما به پژو پیام می‌داد: پژو جان، به خودم بفروش!
* * *
و در نهایت، نمی‌شود دولت تدبیر و امید که علاقه زیادی به برگزاری رفراندوم در موضوعات استراتژیک مملکت را دارد، در این زمینه هم رفراندومی برگزار کند و ببیند که مردم علاقمند به تولید و مونتاژ محصولات فرانسه هستند یا ژاپن و کره و حتی کدخدا و ارباب دنیا (آمریکا)؟
اینجا که ما هستیم، تا حالا یک خودرو از فرانسه ندیده‌ایم، اما حتما دولتمردان ایرانی چیزی در خودورهای فرانسوی دیده‌اند که همیشه قرارداهای خود را با شرکت‌های این کشور می‌بندند! شاید هم سفر به فرانسه و پاریس برای مدیران ما خیلی لذت بخش است و شاید هم به قول آقایان هاشمی و عمادالدین باقی، ذاتا ما ایرانی‌ها عاشق کشور فرانسه هستیم؟!