به گزارش صبح الوند، علیرضا یاری در وبلاگ منشی نوشت: بعد از دوم خرداد 76 تا انتهای دوره ی 8 ساله ی ریاست جمهوری سید محمد خاتمی، معروف به دوره ی اصلاحات، هر کسی دولت را نقد می کرد متهم به نفهمیدن پیام دوم خرداد 76 و نیز افراطی گری می شد. اما کسانی که به دیگران لقب افراطی می دادند، خود پدید آورنده ی 18 تیر 78 شدند. و زمانی که با سیل مردم انقلابی در 23 تیر 78 روبه رو شدند سریعاً، با یک تغییر موضع آشکار، اعلام کردند که کف خیابان ملاک نیست و این صندوق رای است که مشخص کننده است، در حالی که قبل از ان تز فشار از پایین و چانه زنی در بالا را مطرح کرده بودند. اما همین که سیل جمعیت را دیدند از ترس غرق شدن در سیل جمعیت شعار بازگشت به صندوق رای را دادند. و این نه از روی دموکراسی خواهی انها بلکه از ترس حذف شدن توسط ملت بود.
8 سال اصلاحات به سوم تیر ختم شد و آنانکه تا دیروز دم از پیام دوم خرداد می زدند هیچ پیامی را از 3 تیر نتوانستند بپذیرند چرا که با سلایق آنها این پیام مخالف بود. همان ها که روزی دم از حجیت صندوق رای و قواعد دموکراسی می زدند در سال 88 با اردو کشی خیابانی نشان دادند نتوانسته اند پیام را مجدد درک کنند و ملت به ستوه آمده از ناتوانی درک اینان، در 9 دی به میدان آمد و پیامی رساتر از هر پیامی را مخابره کرد.

8 سال احمدی نژاد با تلخی هایی که اینان در کام ملت گذاشتند به اتمام رسید. انانکه انتخابات مجلس را تحریم کردند وقتی حضور بالای مردم را در آن انتخابات دیدند، از ترس فراموش شدن پا به عرصه ی انتخابات 92 گذاشتند،وقتی با عدم اقبال ملت با کزینه ی مد نظرشان رو به رو شدند،نماینده ی آنها کنار رفت و در شرایطی خاص، گزینه ای خاص رای آورد.

از فردای 24 خرداد کسانی که 8 سال گذشته هیچ پیامی را درک نکرده بودند، شروع به دمزدن از پیام 24 خرداد کردند و منتقدین خود(نزدیک به 50 درصد رای دهندگان)را افراطی خواندند.این عادت این جریان بود که دیگران را اینگونه متهم کند یعنی آنکه فراموش کنند که اوج افراطی گری ها و پونز چسباندن ها توسط که انجام شده و فراموش کنند 2 افراط بزرگ یعنی فتنه های 88 و 78 را چه کسی پدید آورده و فراموش کنند تمام افراطها از جانب خودشان بوده است و فقط برای حذف رقیب از این سخن استفاده کنند.

تا آنجا که این سخنان از دهان ژورنالیستها و بعضی سیاسیون بیرون می آمد چندان، جای نقد نداشت اما آنکه رییس جمهور محترم عده ای از نمایندگان را تندرو بداند و از آنها بخواهد پیام 24 خرداد را درک کنند، جای تعجب و چند سوال است.

اگر آقای رییس جمهور نزدیک به 50 درصد رای دهندگان را تندرو می داند، که ایشان از الان اعلام کرده رییس جمهور عده ای از ایرانیان است و نه رییس جمهور همه ی آنها.چرا تندروی لقبی است برای تخریب منتقدین.

و آنکه اگر قرار باشد پیامی را کسی درک کند؛نه حضور مردم در پای صندوق های رای،بلکه 9 دی 88 و 23 تیر 78 است.چرا که حضور در پای صندوق در گام اول رای به نظام و ولایت فقیه است و در گام دوم رای به کسی که انتخابات شده است. اما در 9 دی و 23 تیر 78 ملت برای تجدید بیعت با رهبری به خیابان آمد تا افراطی ها را خاموش کند.حال سوال این است که آیا ریاست محترم جمهور پیام 9 دی را درک کرده است؟اگر جواب مثبت است چرا کسی را معرفی می کند که در برابر حکم قانون ایستاده و از سمت خود استعفا داده است و اساساً برابر نهاد حافظ قانون اساسی ایستاده است؟ و مجلس را متهم می کند که اگر به یک افراطی رای ندهد افراط کرده است؟

کسی که باید پیام را درک کند و آن را به کار بندد افراطی هایی هستند که مردم در 9 دی پیام روشنی به انها داده اند،و گرنه پیام انتخابات جمایت از ولایت فقیه و تجدید عهد با آرمانهای امام راحل و بعد از آن رای به جناب آقای روحانی بود.