به گزارش پایگاه خبری صبح الوند، زندگي شهري با همه مشكلات خويش داراي محاسني نيز هست و آن نيز شامل مجموعه‌اي از خدماتي است كه از سوي شهرداري‌ها شركت‌هاي آب و گاز و برق و مخابرات به مشتركين ارائه مي‌شود تا زندگي به مراتب راحت‌تر و آرام‌تري را نسبت به روستاها داشته باشيم و صد البته اين مواهب نه از سر لطف كه ماحصل ماليات‌ها يا عوارض و وجوهي است كه علاوه بر رديف بودجه‌هاي مصوب دولتي هر شهر، از ساكنين نيز به انواع و اقسام و اسامي مختلف گرفته مي‌شود.

طبعاً حق و حقوق اجتماعي و شهرنشيني اين امكان را براي ما فراهم مي‌سازد تا از مواهب و زيرساخت‌هاي شهرها در صورت نياز و حتي‌الامكان در كوتاه‌ترين زمان استفاده كنيم اما آنچه سالهاست به مانند بختك بر سر جامعه و شهر ما افتاده به مانند خرمايي است كه بر نخيل بلند جا خوش كرده و رسيدن به آن را با صد مشكل و معما همراه نموده است.
هنوز عده‌اي بر اين باورند كه وقتي صحبت از امكانات شهري مي‌شود اين وظيفه شهرداري‌ها و يا شركت‌هاي مختلف است كه خدمات خود را تا پشت درب منازل برساند بدون آنكه ما متحمل هزينه‌اي گرديم و تنها در صورت آنكه شما به عنوان يك شهروند متقاضي استفاده شوید صرفاً متحمل حق اشتراك شده و هيچ‌گونه تعهدي در قبال تأسيسات عمومي آن نداريد، كه عقلاً نيز امر درستي است اما نگاهي به وضعيت خدمات شهري و همچنين نشستن پاي صحبت و بيشتر درد و دل مردم در اين خصوص روايتگر چيز ديگريست.
امروزه ازدياد ساخت و ساز و افزايش مشتركين خدمات باعث شده شاهد افزايش سرسام‌آور هزينه‌هاي اشتراك خدمات شهري باشیم اما امري كه تاكنون نتوانسته‌ايم براي آن پاسخ و يا دليل قانع‌كننده‌اي پيدا كنيم اين است كه چرا مدتي است متقاضيان علاوه بر هزينه اشتراك بايد متحمل هزينه‌هاي تحميلي اتصال و انتقال اين امكانات شهري نيز باشند؟
بطور نمونه وقتي شما تقاضاي اشتراك آب شهري و يا برق و يا گاز كنيد بايد تمام هزينه خريد لوله آب و گاز، كابل برق و همه اتصالات و وسايل موردنياز آن را براي بيرون از منزل نيز متحمل شوید و تازه اين جداي مدت انتظار طولاني و دوندگي‌هاي آن است.
علي‌الظاهر و با ادعاي كمبود بودجه، اعتبار و يا بنام گسترش همياري‌هاي مردم تمامي شركت‌ها و شهرداري‌ها تا جايي كه امكان دارد سعي بر آن دارند تا هزينه‌هاي خود را كاهش دهند. قطعاً اين امر نيز جز با تحميل آن بر دوش مردم راه كار ديگري ندارد اين در حالي است كه علي‌الظاهر براي تمامي اين موارد رديف بودجه مصوب كشوري، استاني و... وجود دارد. بنابراين جاي سؤال و ابهام اينجاست پس حق اشتراك‌هاي كلان پرداخت شده از سوي مشتركين بابت كدام خدمت ارائه شده مي‌باشد؟
بسيار جاي تأسف است، در حالي كه به واسطه عدم تدبير و چاره‌انديشي بسياري از طرح‌هاي اجراشده با رقم‌هاي كلان ده‌ها ميليارد توماني مانند تالار قرآن و... در حال بلعيدن بودجه شهر ماست و اميدي نيز به بازخورد متناسب با هزينه ندارد بسياري از خيابان‌هاي اصلي و فرعي، كوچه پس كوچه‌هاي شهر ما هنوز رنگ آسفالت را به خود نديد و مردم به ياري يكديگر با جمع‌آوري پول به عنوان همياري و در اصل به كار شهرداري‌ها اقدام به آسفالت كوچه‌هاي خويش مي‌ کنند و يا تكرار همين امر در زمينه شبكه فاضلاب و...
فرامرزي یکی از شهروندان همدان در مورد موضوع گزارش می‌گوید: تقاضاي اشتراك آب را براي واحد تازه‌ساز داده‌ام پس از پرداخت قريب به دو ميليون ماليات و غيره و صدها هزار تومان حق اشتراك آب تازه ليستي شامل لوله آب، فلكه، دريچه آب، دريچه قطع كن و حتي نوارتفلون به من داده‌اند که تهيه كنم که هزينه‌ آن بالغ بر دويست هزار تومان شده و اينها فقط براي مسير كوچه تا خانه است. اگر قرار است من اينها را بخرم پس شركت آب چكار مي‌كند اين همه پول اشتراك براي چيست؟
غلام-ف شهروند دیگری هم اینگونه اظهار نظر می‌کند: براي انتقال آب به منزل حتي خريد لوله و قطعات موردنياز نيز برعهده مالك است. سابقاً شركت آب موظف بود آب را تا پشت فلكه و داخل منزل برسانند اما حالا مي‌گويند تهيه آن ديگر وظيفه‌ ماست اين در مورد انشعابات برق نيز صادق است.
خانمی‌هم به خبرنگار ما می‌گوید: براي تغيير محل كنتور برق بارها و بارها به اداره برق مراجعه كردم. در نهايت پس از كلي خواهش و التماس كارشناس محترم ليستي را به من داد كه بايد دو برابر متراژ اصلي از تيربرق تا منزل را كابل تهيه مي‌كرديم و به انضمام چند وسيله ديگر. مگر تأسيسات داخل كوچه‌ها و معابر برعهده شركت برق نيست. پس من ماليات براي چه مي‌دهم؟ هر ماه كلي هزينه برق مي‌دهم كه يك بخش آن هزينه اشتراك و آبونمان است پس تكليف اين پول چه مي‌شود؟
مریم - س در خصوص اشتراك برق واحد جديد ساخت خود می‌گوید: مدتها است مدام در حال رفت و آمد هستم. هزينه‌هاي سنگين اشتراك يك طرف، پول اضافه بابت خريد كابل،بست و نوارچسب برق ديگر چه صيغه‌اي است؟ مگر اين موارد شامل همان هزينه‌ اشتراك نمي‌شود؟
شهروند دیگری هم در این میان می‌گوید: براي اتصال فاضلاب تمام هزينه لوله‌اي در كوچه خودم دادم حتي براي كندن زمين هم نيز خودم آستين بالا زدم اين در حالي است كه اگر شما به فيش آب نگاه كنيد متوجه مي‌شويد هر ماه مبلغي را به عنوان هزينه فاضلاب از كسر مي‌كنند كه با اين حال سزاوار نيست پول لوله داخل كوچه را هم مردم بدهند شركت‌ها خود را فقط موظف به انجام كار مي‌كنند ولي هزينه وسايل حتي در معبر عمومي را برعهده مردم مي‌گذارند.
عده‌اي از اهالي ديزج كوچه سنبل هم در گفتگو با خبرنگار ما می‌گویند: براي انتقال لوله فاضلاب حتي مجبور شديم از اهالي پول جمع كنيم تا يك قطعه زمين را بخريم تا شركت آب لوله را از آن منطقه عبور دهد. اين در حالي است كه هر خانواده به صورت متوسط مبلغي را بايد به عنوان هزينه اتصال نيز پرداخت مي‌كرد و اگر براي شما از دوندگي‌هايمان نيز بگويم كه ديگر هيچ... در حال حاضر نيز هر خانه مبلغي بالغ بر يكصد ده هزار تومان پرداخت كرده تا بعنوان همياري به شهرداري بدهيم براي آسفالت كوچه و البته آن هم خدا مي‌داند چه زماني محقق خواهد شد؟
آيا شهرداري‌ها موظف به آسفالت كردن كوچه نيستند؟ درست است كه اكثر خانه‌هاي مهندسي‌ساز نيست اما خود ما انسان و ساكن همين شهريم و انتظار داريم براي ما نيز در حد معقول امكانات ارائه شود.
جمعي از كسبه شهرك مدني نیز می‌گویند: از هر واحد مبلغي براي ساخت محوطه پياده‌رو جمع شده که اسم آن را مي‌گذارند همياري.. پس ماليات را براي چي مي‌گيرند؟ ظاهراً همه مبالغي را كه به عنوان ماليات ساخت و ساز عوارض نوسازي و انتقال سند از كل شهر مي‌گيرند فقط براي منطقه خاصي مصرف مي‌شود و خود ما در نهايت براي هر طرح عمراني يك مبلغي را جمع كنيم تا كارمان راه بيفتد.
رحمت یکی از اهالی منطقه می‌گوید: براي اتفاقات تلفن در يك روز بارها زنگ زدم در نهايت ساعت 7 عصر اپراتور پاسخ داد آقا مي‌داني ساعت چند است؟ فردا انجام مي‌شود فردا نيز باز همان‌ آش بود و همان كاسه. خدمات 24 ساعته فقط حرف است و بس.
وی می‌افزاید:ظاهراً بايد يك اتفاق بسيار مهم و خطرآفريني رخ دهد تا ما شاهد حضور عوامل شركت‌ها باشيم و گرنه در باقي فقط موارد انتظار انتظار انتظار...
به راستي ماليات‌ها و بودجه‌هاي مصوب شهري اگر به دردهاي واقعي و مهم امروز جامعه ما نرسد پس كي و كجا هزينه خواهد شد؟
اينكه اگر صدها هزار نفر در حواشي همدان فاقد آب آشاميدني، فاضلاب، برق و يا گاز باشند بايد درجه چندم ضرورت قرار گيرند ظاهراً توجيه‌پذير است اما ده‌ها ميليارد بودجه مصروف طرح‌هاي كه در طول سال يكصد نفر نيز از آن استفاده نمي‌كنند خير؟
فراموش نكنيم شهر ما فقط در كوي استادان، جهان‌نما، بوعلي و.... خلاصه و تعريف نمي‌شود شهر ما شامل تمامي محلاتي است كه همه افراد آن ولو به صرف حاشيه‌نشين بودن حق استفاده از خدمات شهري را دارند و اين بودجه براي تمامي ماست.