به گزارش پایگاه خبری صبح الوند، دهمین روز از ماه ذالحجّه برای مسلمانان سراسر جهان مصادف است با عید قربان که به یاد ابراهیم پیامبر و فرزندش اسماعیل جشن گرفته می شود.
مسلمانان در این عید با پوشیدن بهترین لباس های خود، پس از انجام عبادات، به دید و بازدید و جشن و سرور می پردازند. از جمله آئین این عید، قربانی کردن توسط زائران خانه خدا در مراسم حج است.
علاوه بر این، بسیاری از مسلمانان در سراسر جهان در این روز، گوسفند و گاو و یا شتر را قربانی کرده و گوشت آن را بین همسایگان و مستمندان تقسیم می کنند.
عید قربان که پس از وقوف در عرفات (مرحله شناخت) و مشعر (محل آگاهی و شعور) و منا (سرزمین آرزوها، رسیدن به عشق) فرا می رسد، عید رهایی از تعلّقات است. رهایی از هر آنچه غیر خدایی است. در این روز حج گزار، اسماعیل وجودش را یعنی هر آنچه بدان دلبستگی دنیوی پیدا کرده قربانی می کند تا سبکبال شود.
عید قربان، پاک ترین عیدهاست، عید سرسپردگی و بندگی است. عید برآمدن انسانی نو از خاکسترهای خویشتن خویش است. عید قربان عید نزدیک شدن دل هایی است که به قرب الهی رسیده اند.
اکنون در منا، اسماعیلت را به قربانگاه آورده ای؛ اسماعیل تو کیست؟ چیست؟ مقامت؟ آبرویت؟ موقعیت ات؟ شغلت؟ پولت؟ خانه ات؟ املاکت؟ ... ؟
این را تو خود می دانی، تو خود آن را، او را – هر چه هست و هر که هست – باید به منا آوری و برای قربانی انتخاب کنی. من فقط می توانم نشانه هایش را به تو بدهم :
آنچه تو را در راه ایمان ضعیف می کند؛ آنچه تو را در رفتن، به ماندن می خواند؛ آنچه تو را در راه مسئولیت به تردید می افکند؛ آنچه تو را به خود وابسته است؛ آنچه دلبستگی اش نمی گذارد تا پیام را بشنوی، تا حقیقت را اعتراف کنی؛ آنچه تو را به فرار می خواند؛ آنچه تو را به توجیه و تاویل های مصلحت جویانه می کشاند و عشق به او، کورت می کند.
ابراهیمی و ضعف اسماعیلی ات تو را بازیچه ابلیس می سازد، در قله بلند شرف سراپا فخر و فضیلت، در زندگی ات تنها یک چیز هست که برای بدت آوردنش از بلندی فرود می آیی، برای از دست ندادنش، همه دستاوردهای ابراهیم وارت را از دست می دهی، او اسماعیل توست.
اسماعیل تو ممکن است یک شخص باشد، یا یک شی، یا یک حالت، یک وضع، و حتی یم نقطه ضعف.
روز عید قربان، روز شادی مسلمانان، روز قبولی در جشن بندگی خداوند. ای مسلمان حج گزار و ای کسی که در شکوهمندترین آئین دینی از زخارف دنیا دور شدی و به او نزدیکترل.
ایام حج را نشانه ای از پاکیزگی، رهایی، آزادگی، آگاهی و معنویت بدان. بدان که زمین سراسر حجی است که تو در آنی و باید با سادگی، وقوف در جهان درون و برون و قربانی کردن همه آرزوهای پوچ دنیوی، خود را برای سفر بزرگ آماده کنی. انسان، مسافر چند روزه کاروان زندگی است.
سلام بر ابراهیم، سلام بر محمد و سلام بر همه بندگان صالح خداوند./سپاس
دیدگاه شما