به گزارش صبح الوند به نقل ا از مشرق مرتضي طلايي در برنامه «دست خط» در پاسخ به اين سوال که يکي از دغدغه‌ها و ناراحتي‌هاي مردم تهران در اواخر پاييز و اوايل زمستان آلودگي هواست. از شما اظهار نظري خوانديم که گفته بوديد تا زماني که فرهنگ استفاده از حمل‌ونقل عمومي حل نشود و براي مردم فرهنگ نشود، نه قضيه ترافيک حل مي‌شود و نه آلودگي هوا حل خواهد شد، گفت: اگر با همان فضايي که بخشي را شما اشاره کرديد، بخواهم يک بار ديگر ديدگاه خود را عرض کنم، ما امروز بايد هزينه انباشت ناکارآمدي‌ها و بي‌توجهي به قوانين، عدم اجراي قوانين، روزمرگي در اداره جامعه و مديريت اجرايي را پرداخت کنيم. بدون شک فردا هم همانند امروز اگر اين روال ادامه داشته باشد ديگران بايد هزينه‌ها را پرداخت کنند.وي افزود: در جايي عرض کردم از نگاه بنده ما يک مشکل بيشتر در کشور نداريم، آن هم بحران مديريت است. ما قانون براي بحث آلودگي هوا داريم. ما براي حوزه حمل‌ونقل و ترافيک قانون داريم. قانون‌هايي از سال‌هاي قبل داريم. براي ديروز و امروز هم نيست که چه اتفاقاتي بايد براي کدام بخش‌ها انجام بشود تا ما شاهد چنين روزي نباشيم.وي گفت: متاسفانه به صراحت عرض کنم، دولت‌هاي محترم به دلايل گوناگون- کاري به اين دولت و دولت قبل و دولت‌هاي قبل و قبل ندارد- موضوع در اولويت نبوده است. از نگاه خودشان مسئله از نگاه اول برخوردار نبوده است ولي به يک نوعي ديگر يک نوع چندگانگي در مديريت کشور وجود دارد. گويي مديريت شهري يک جزيره مستقل از دولت به فرض مثال ديده ‌شود يا دولت مجموعه مستقل از مديريت شهري ديده مي‌شود و اين عوامل در کنار يکديگر وضع امروز را براي ما ايجاد کرده است که نه در تهران بلکه در بسياري از کلان‌شهرها و شهرهاي بزرگ ما وضعيت بسيار بد و نابسامان و غيرقابل‌قبول را در وضعيت هوا داريم.طلايي در جواب اين پرسش که آيا فقط بايد بنشينيم و نگاه کنيم باران و برفي بيايد؟گفت: علت را بدانيم که اگر بخواهيم وضع موجود اصلاح بشود دو گزينه را بايد براي شهر تهران انتخاب کنيم. گزينه اول شهر تهران نيازمند يک مديريت يکپارچه دارد. اين مجمع‌الجزايري که در تهران وجود دارد و هر دستگاهي به سمت‌وسوي خود مي‌کشاند نتيجه اش اين وضعي است که الان مشاهده مي‌کنيد. با فرضِ بودن منابع هم مشکل داريم.وي همچنين در جواب اين سوال که آيا لايحه مديريت يکپارچه را دادند دولت بالاخره؟ نيز گفت: خير. البته از قانون برنامه سوم يک مصوبه‌اي را مجلس گذراند که 24،25 ماموريت را از دولت جدا کنند و به مديريت شهري بدهند و يک فرآيندي را طي کنند تا برسد.اما متأسفانه همان هم اجرا نشد. مي خواهم عرض کنم که گره مشکلات تهران در گروي داشتن مديريت يکپارچه شهري است.يک و دوم وجود دولت در تهران بايد هزينه‌هايش پرداخت شود. ميزان بدهي که دولت به شهرداري‌ها دارد-براي ادوار گذشته و کاري به اين دوره و دوره‌هاي قبل ندارد-وي در جواب اين سوال که اين بدهي چه ميزان است؟گفت: الان 10-13 هزار ميليارد مي‌گويند و حتي تا 14 هزار ميليارد هم برآورد شده است.وي در توضيح اين نکته که فرض کنيد نصف اين بدهي داده شود. چه اتفاقي رخ مي‌دهد؟گفت: به هر حال با اين ميزان مي‌توان حمل‌ونقل ريلي خود را که در حال حاضر 170 کيلومتر است، 100 کيلومتر هم تا سال آينده اضافه کنيم. ما به چيزي حدود هزار کيلومتر مترو در تهران نيازمنديم. اگر بخواهيم به آن سطح از استاندارد برسيم که مردم مشکلي نداشته باشند. تازه اين زيرزمين است. روي زمين بايد به تعداد ايستگاه‌ها سامانه‌هاي حمل‌ونقل عمومي از مترو به ايستگاه‌هاي بعد براي توزيع جمعيت داشته باشيم. الان هم نداريم.وي افزود: الان به جزء يک تعدادي از ايستگاه‌ها، خيلي از ايستگاه‌ها پايانه‌هاي حمل‌ونقل زميني را از ايستگاه‌هاي مترو به ايستگاه‌هاي ديگر ندارد. در کنار همه اينها از نگاه بنده، يک حلقه مفقوده در تمام اقداماتي که در کشور انجام مي‌دهيم را به آن اضافه کنيد، آن هم اين است که ما براي مداخله مردم، مشارکت مردم و درگير کردن مردم براي حل مشکلات بايد يک برنامه داشته باشيم که نداريم.

انتهای پیام/