به گزارش پایگاه خبری صبح الوند، از 12 شهریور چهارمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا در سراسر کشور با انجام مراسم تحلیف و قرائت سوگند به صورت رسمی آغاز به کار کرد.

شورای سوم به دلیل تجمیع قانون انتخابات از چهار سال به شش سال افزایش یافت و این موضوع باعث شد تا در این دوره در سطح کشور و در انتصابات مجموعه زیر نظر شوراهای اسلامی شهر و روستا که بیشتر شهرداری‌ها و سازمان‌های وابسته به آن است، اتفاقات زیادی را شاهد باشیم.

در این بین شهر همدان که از سال 88 به جرگه کلان‌شهرهای ایران پیوسته و خود را در جمع شهرهای بزرگ کشور مطرح کرده است از انتصابات و اقدامات غیر کارشناسی اعضای شورای شهر همدان مصون نبود و بارها با تصمیم‌گیری‌های غیر منطقی، نه تنها پیشرفتی حاصل نکرده بلکه در برخی از موارد پسرفت داشته است.

اعضای 9 نفره شورای شهر همدان در ابتدای تشکیل با چالش زیادی برای انتخاب شهردار مواجه شدند و نتوانستند انتخاب مناسبی برای سمت شهردار پایتخت تاریخ و تمدن ایران‌زمین داشته باشند و با وجود همه گزینه‌های مناسب بومی سرانجام تحت فشار و جلوگیری از انحلال شورا به علیقلی‌زاده رأی دادند.

انتخاب این شهردار غیر بومی و عدم شناخت به موقعیت شهر همدان باعث ورود و انتصابات سفارشی و فامیلی از سوی اعضای شورای شهر سوم در قسمت‌ها و پست‌های مختلف شهرداری شد.

آمدن سید مسعود عسگریان، شهردار فعلی همدان هم تأثیری در روند این انتصابات سفارشی نداشت و اگر این رویکرد بیشتر نشد اما روند نزولی هم به خود نگرفت.

عزل و نصب‌های سفارشی در شهرداری باعث شد تا برخی از نیروهای ارزشی شهرداری همدان که از مدت‌های زیادی در سمت‌های کلیدی این نهاد فعالیت داشتند به بهانه مأموریت در ادارات دیگر مشغول به کار شدند و جای خود را به منسوبین و وابستگان و سفارش‌شدگان شورانشینان دادند.

بارها و بارها حضور و رفت و آمد نزدیکان آقایان و بانوان عضو شورای شهر به منظور کسب مسئولیت‌هایی در بخش‌های مختلف، مشاهده شد که یا با کسب آرا مواجه نمی‌شد یا اگر هم منصوب می‌شد به بده و بستان‌های زیادی در شهرداری همدان تبدیل شده بود.

سئوالی که پیش آمده و باز هم جوابش در اذهان عمومی باقی مانده این است که آیا سفارش‌شدگان اعضای شورای شهر در پست‌های مختلف شهرداری نباید از طریق آزمون یا روش جاری و مرسوم ورود به نهاد دولتی انجام شود؟

یا اینکه وقتی یک پست در یک اداره و سازمانی خالی است، هر کسی با هر مدرک و تخصصی می‌تواند با شرایط یکسان سنجیده شود؟ آیا سفارشی بودن و رابطه‌بازی، در چند سال اخیر جایگزین ضابطه نبوده است؟

در دور سوم شوراها، مثال‌های زیادی برای انتصاب غیر کارشناسی و از روی رابطه در شهرداری ستاد، مناطق چهارگانه و سازمان‌های وابسته به شهرداری به وفور وجود داشته و دارد که نیازی به بازگو کردن آن نیست.

به عنوان مثال مدیر اسبق روابط عمومی شهرداری که ارتباط بسیار مناسبی با اهالی رسانه و مردم داشت و مدیریت تنها روزنامه فعال آن روزهای شهر را بر عهده داشت به دلیل عدم وجود شرایط مناسب کاری از شهرداری به میراث فرهنگی می‌رود، بعد از مدتی با بازگشت به شهرداری در یک اتفاق جالب به عنوان یک مدیر فرهنگی در قسمت امور شهر (خدمات شهری) یکی از مناطق شهرداری منصوب می‌شود و پس از مدتی به عنوان مدیرعامل یکی از سازمان‌های شهرداری در حال خدمات‌رسانی مشغول به کار می‌شود.

اگر بخواهیم منصفانه با این موضوع برخورد کنیم در شهرداری همدان در شش سال اخیر بیشتر انتصابات غیر کارشناسی بوده و هر کسی با توجه به مدرک تحصیلی و تخصصی که دارد در جایگاه اصلی خود به خدمت گرفته نشده که این امر به عنوان یک معضل بزرگ در مجموعه عریض و طویل‌شده شهرداری به شمار می‌رود.

تنها چیزی که باید در این مجال گفت این است که هر کس در شورای شهر همدان آشنایی داشته، در مجموعه شهرداری همدان عاقبت بخیر شده و دارای سمت و پست مناسبی در شهرداری همدان است.

حال روی سخن ما با 15 عضو جدید شورای چهارم است که باید چهار سال برای بهتر شدن وضعیت کلانشهر همدان تصمیمات مهم و تأثیرگذاری را اتخاذ کنند.

همدانی‌ها لایق بهترین‌ها هستند پس باید سعی شود بعد از تأیید و معرفی رسمی شهرداری همدان برای انتصابات بعدی در پست‌های مختلف تلاش مضاعفی را در دستور کار قرار دهند تا ضمن ترمیم نابسامانی‌های گذشته فتح بابی در انتصابات را با محوریت شایسته‌سالاری شاهد باشیم.

حذف رابطه از ضابطه در به‌ کارگیری نیروهای متخصص و متعهد برای بهتر شدن شرایط کار در مجموعه شهرداری همدان به طور قطع تأثیرات مثبتی در روند اجرایی این کلان‌شهر خواهد داشت.