به گزارش صبح الوند به نقل از راه دانا؛ توافقی در لوزان بیان شد که اگر کامل و جامع باشد برای همه باعث خوشحالی و افتخار است ولی سالی که نکوست از بهارش پیداست در همین ابتدای اختتام مذاکرات، تفاوتها و تناقضات اساسی متون منتشره توسط سایت های وزارت خارجه ایران و آمریکا خبر از یک سناریوی قدیمی با سکانس های آشنا برای همه دارد. این سکانس های مطرح در این نوشته نه از برای بی اعتمادی به طرف ایرانی است بلکه این طرف غربی و به ویژه امریکاست که زورگویی نهان و آشکار در رفتارهای دیپلماتیکشان وجود دارد و نمی توان آن را نادیده گرفت چرا که آنچه از زبان آنها تفسیر و معنی می شودذ مبنای عمل سازمانهای بین المللی واقع خواهد شد که سرانجام عوایدی که نه بلکه زیانهایی بس به ایران اسلامی تحمیل خواهد کرد.
سکانس اول:
یک توافقی حاصل میشود
مسئولین دولتی بخش هایی از توافق را سانسور میکنند و بخش های مثبت مذاکره را در بوق و کرنا میکنند
قیمت کالا ها و البته دلار، تا حدی پایین تر می آید
مردم شاد و خوشحال میشوند و انگیزه ها تقویت میشود
اما از طرفی،برخی طرف های مقابلِ مذاکره یک سری حرفها میزنند که مخالف صحبت مسئولان دولتی ایران میباشد!
سکانس دوم:
چند وقت بعد صدای یک عده از داخل کشور در می آید و حرفشان اینست که شما بسیاری از موارد مذاکره را سانسور کردید! چرا از دادن جزئیات مذاکره و آنچه توافق کرده اید به مجلس شورای اسلامی ترس دارید؟
مجلسی ها از دکتر ظریف و تیم مذاکره کننده درخواست جواب گویی به شبهات و گزارش دادن از مذاکرات را دارند
و البته مسئولان دولتی دست و پا شکسته جواب برخی ایرادات توافق را میدهند و در برابر برخی دیگر از آنچه که گفته میشود سانسور شده بود سکوت یا مغالطه میکنند
هرچه طرف های مقابل جزئیات بیشتری از مذاکرات را منتشر میکنند مذاکرات بیشتر دچار تشکیک میشود
سکانس سوم:
چندی بعد...
آمریکا برای ایران خط و نشان میکشد و البته بعد از گذشت یک الی دو ماه از توافق، به بهانه نقض حقوق بشر(عدم آزادی جنسی) و حمایت از تروریست(حمایت از لبنان) تحریم های جدید میکند
مسئولان دولتی ایران در جواب میگویند:این رفتار ها اخلاقی نیست و مخالف با روحِ مذاکرات است
آمریکا میگوید:ما گفته بودیم که اگر هم توافقی شود فقط تحریم های مربوط به هسته ای را شامل میشود نه تحریم های مربوط به حقوق بشر و حمایت از تروریست
و مردم ایران در شوک و حیرت هستند...
سکانس چهارم:
قیمت کالاها تغییر زیادی نکرده و تقریبا همه چیز مثل قبل است
حالا که جزئیات بیشتری از مذاکرات منتشر شده مردم مثل روزهای اول توافق خوشحال نیستند
مردم دچار شک میشوند که چرا تغییر خاصی دیده نمیشود؟! آیا ایراداتی که نسبت به مذاکره وارد میشود حقیقت دارد؟
سکانس پنجم:
مسئولان دولتی میگویند آنچه ما در لوزان انجام دادیم توافق نهایی نبود و مذاکرات همچنان ادامه دارد مردم توقع زیادی از مذاکرات لوزان نداشته باشند،مذاکرات های اصلی در اینده انجام خواهد شد
و مردم بازهم با کلی سوال و تردید نسبت به مذاکرات گذشته و با امید به آینده و مذاکراتی جدید به زندگیشان ادامه میدهند
و مذاکرات همچنان ادامه دارد....