به گزارش صبح الوند،
یکی از شعارهای انتخاباتی اصلاح طلبان انتخاب وزیر زن و ارتقای شغلی بانوان خصوصا در دولت بود. این موضوع در انتخابات سال 96 برای جلب آرای زنان بیشتر مورد استفاده قرار گرفت اما بعد از اینکه دولت روحانی دوباره بر سر کار آمد با همه این شعارها بانویی برای کابینه دولت دوازدهم به مجلس پیشنهاد نشد تا یک کابینه کاملا مردانه دیگر در این دولت تشکیل شود.
همچنین بعد از اینکه مشکلات اقتصادی در کشور بروز کرد و دولت مجبور به ترمیم کابینه خود شد بازهم این امیدواری برای اصلاح طلبان وجود داشت که یک وزیر زن در کابینه حضور یابد تا وعده آنان محقق شود. اما این کار بازهم انجام نشد.
رویای از دست رفته «وزیر زن»
حتی این موضوع تا جایی اصلاح طلبان را رنج می دهد که یکی از نمایندگان زن اصلاح طلب آنرا یکی از نقاط ضعف بزرگ جریان اصلاحات با همه شعارهای طرفداری از زنان عنوان کرده است.
در همین رابطه، «طیبه سیاوشی»، عضو فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی، در گفتوگو با روزنامه اصلاح طلب «شرق» درباره لزوم توجه به این مطالبه میگوید:
«ما مشخصا روی یک مطالبه بزرگ زنان یعنی وزیرشدن یک زن تلاش میکنیم. درحالحاضر در شرایطی به سر میبریم که وعدههای دادهشده به مردم محقق نشده است. خیلی از وعدهها چنین شرایطی دارند؛ ازجمله بحث وزارت زنان یا دادن پستهای کلان مدیریتی به زنان که آقای روحانی قولش را به زنان داده بودند و برای همین در زمان کارزار انتخاباتی انبوهی از زنان در نشستهای سیاسی او شرکت میکردند. زنان فکر میکردند روحانی پشت این مسئله میایستد؛ چراکه در دوره احمدینژاد وزارت زنان تجربه موفقی بود بنابراین در دولت روحانی هم میتواند با تمام ملاحظاتی که وجود دارد، این اتفاق بیفتد.»
عدم تحقق این وعده تا جایی است که اصلاح طلبان آرزو می کردند که حتی در حد انتخاب و پیشنهاد یک وزیر زن به مجلس دولت پیش برود که این کار را هم دولت انجام نداد.
سیاوشی در این باره بیان می کند:
«روحانی میتوانست وزیر زن را حتی در حد معرفی به مجلس پیش ببرد و آنها برنامه ارائه کنند و در نهایت حتی به دلیل شایستهسالاری یک کاندیدای مرد، آن وزیر انتخاب شود اما حتی این اتفاق هم نیفتاد؛ یعنی حتی ما تا پای برنامه رفتن پیش نرفتیم... .»
تلاش بی نتیجه زنان اصلاح طلب برای تحقق شعاری یک شعار
پس از اینکه «سید محمد بطحائی» وزیر سابق آموزش و پرورش به طور کاملا عجیبی استعفا کرد، برخی از فعالان زن اصلاح طلب با معرفی گزینه پیشنهادی خود سعی کردند که دولت را مجبور به انتخاب یک زن به عنوان وزیر کنند اما جالب اینجاست که دولت بدون اعتنا به تلاش فعالان زن اصلاح طلب کار خود را انجام داد.
«آذر منصوری» فعال اصلاح طلب درباره معرفی وزیر زن به عنوان وزیر آموزش و پرورش اظهار کرد: «به نظر می رسد شرایط برای انتخاب یک وزیر زن مهیا شده و دولت می تواند با این انتخاب پیام روشنی به بدنه اجتماعی حامی خود و زنان دهد.»
فائزه هاشمی رفسنجانی نیز خطاب به رئیسجمهور گفت: «ما زنان جامعه از شما انتظار داریم حالا که این فرصت به وجود آمده تا بار دیگر نسبت به انتصاب وزیر آموزش و پرورش اقدامی انجام دهید، یک وزیر زن را معرفی کنید.»
«طیبه سیاوشی» عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی هم تاکید کرد: «انتخاب وزیر زن برای آموزش و پرورش، آخرین فرصت برای دولت روحانی برای حضور یک زن میان وزرا است و مسئولان باید بدانند که برای آنها صرفا یک انتخاب نیست، بلکه یک امر ضروری محسوب می شود تا موفق به پیشبرد اهداف خود و مطالبات جامعه شوند.»
این در شرایطی بود که زنان اصلاح طلب بسیار در تلاش برای معرفی یک زن به عنوان وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش بودند و حتی یکی از نمایندگان زن این جریان سیاسی را نیز به عنوان گزینه پیشنهادی معرفی کردند اما باز دولت در این حوزه وقعی به مطالبه زنان اصلاح طلب ننهاد.
کار به جایی رسید که فائزه هاشمی از جمله پیشنهاد کنندگان وزیر زن به دولت برای اینکه درجه شکست این پروژه اصلاح طلبی را توجیه کند بیان کرد: «تقریبا از اول نتیجه معلوم بود، هرچند اگر وزیر زن معرفی میشد این پروژه موفقتر بود. عدهای هم معتقدند چون وزیر زن معرفی نشد پس این حرکت شکست خورد و نباید وارد این بازی میشدیم، این نظرات داستان ملانصرالدین را به یاد میآورد که شایعه کرده بود در مکانی نذری میدهند، دید صف طولانی با قابلمه در آن محل ایستادهاند. ملانصرالدین با خودش فکر کرد نکند واقعا اینجا نذری میدهند! در نهایت خودش هم قابلمهبهدست در صف ایستاد؛ خودش هم گول شایعهاش را خورد. آنقدر طرح این مطالبه گسترده و فراگیر و مؤثر مثل کار ملا بود که این افراد نیز یادشان رفت از اول چه گفتیم و با چه هدفی وارد شدیم. ما هم از اول میدانستیم به احتمال زیاد وزیری انتخاب نمیشود و هدف چیز دیگری بود. اگر ما این مطالبه را اینگونه جدی مطرح نمیکردیم میتوانستند بگویند خودتان نخواستید و کاری نکردید و باز توپ را در زمین زنان میانداختند. ما خواستهمان را مطرح کردیم که توپ در زمین آنها باشد و به وزارت زنان به صورت جدی بیندیشند.»
این موضوع تا آنجا پیش رفته که زنان اصلاح طلب بیان می کنند که این شعارها چندان واقعی نبوده است و ساختار اصلاح طلبی نمی تواند آنان را به سر منزل مقصود برساند. با این موضوع رویای زنان اصلاح طلب بازهم از بین رفت و اصلاح طلبان نشان دادند که با وعده ها و شعارهای خود تنها به صورت شعاری برخورد می کنند.
تلاش زنان اصلاح طلب برای اینکه یک زن به عنوان وزیر انتخاب شود بیشتر به سبب این بود که آبروی این جناح سیاسی خصوصا در باره شعارهای زنان حفظ شود و این موضوع با بی توجهی دولت انجام نشد.
انتهای پیام/
دیدگاه شما