به گزارش صبح الوند، در دهه اول محرم امسال نمایش « عطش» که به بازآفرینی صحنه‌هایی از واقعه کربلا و همچنین دفاع مقدس می‌پردازد، توسط گروه نمایشی «نقاب» همدان و به کارگردانی « مجید رسولی» در محل سپاه انصار الحسین (ع) همدان بروی صحنه رفت.

اجرای این نمایش که اگر چه با استقبال بی‌نظیر اقشار مختلف مردم و همچنین هیئآت مذهبی همراه بود اما به گفته کارگردان آن، کمتر مورد حمایت و توجه مسوولان قرار گرفت. در همین رابطه خبرنگار ما با «مجید رسولی» گفت‌و‌گویی انجام داده است که در ادامه مختصری از آن ارائه می‌شود.

وی در ابتدا با بیان اینکه نمایش «عطش» که به عقیده بنده یک کلیپ تئاتر است؛ اظهارکرد: این کار بالاخره بعد از دو سه سال کشمکش میان بنده و مسوولین همدان و البته با حمایت سازمان بسیج هنرمندان و بنیاد حفظ آثار بسیج به روی صحنه رفت.

برخوردهای برخی از مسوولان همدان یکی از دلایل عقب ماندن این شهر و جوانان آن از قافله است

رسولی‌گفت: هر چند که متاسفانه در همدان ما پتانسیل یک اجرای بدون عیب و نقص را نداشتیم... اما هر کسی هم از راه رسید چه خودی چه غریبه نظرات بی‌ربط و باربط و دخالت‌های نابجا کرد و جالب این بود که خیلی‌ها این کاره شده بودند و واقعاَ ما باید بفهمیم اگر کاری کارمان نیست، مسوولیت نپذیریم نه اینکه کار بقیه را هم زیر سئوال ببریم.

وی افزود: این در حالی  بود که در کل ایران حدود 9 نفر هستیم که این سبک کار می‌کنیم و همه این 9 نفر هم از بچه های نمایش شب آفتابی هستیم.

کارگردان نمایش «عطش» با تاکید براینکه  این کار با حدود 30 نفر هنرجو و نابازیگر به روی صحنه رفت و 12 اجرا داشتیم که نگاه گرم و پر محبت مردم همدان را مهمان بودیم؛ ادامه داد: ولی نگذریم از ناملایماتی که در این کار دیدیم که باعث شدند بنده چیزی در حدود 12 کیلو وزن کم کنم و این در حالی است که ما در هر جای ایران که کار کردیم همه چیز مهیا و بدون هیچ دخالتی ما فقط معطوف به کار خودمان هستیم نه اینکه از این حاشیه به حاشیه بعدی پرتاب شویم و در هیچ موردی در همدان ما برخورد حرفه‌ای ندیدیم، زیرا حتی دوستان به خودشان زحمت یک گزارش گرفتن را ندادند.

وی با بیان اینکه برخوردهای برخی از مسوولان همدان چه فرهنگی و چه دیگران یکی از دلایل عقب ماندن این شهر و جوانان آن از قافله است؛ گفت: امیدوارم امکانی فراهم شود تا ما بتوانیم یک اجرای کامل و درخور داشته باشیم،البته با همه این اوصاف باید بگویم باز هم همت سپاه همدان و فرماندهان جوان و لایق آن بود که باعث شد این کار به اجرا برسد ... .

رسولی که متولد سال 1363 است در خصوص نحوه ورود خود به حوزه هنر اظهارکرد؛ شاید کسی که من رو با هنر آشنا کرد خانواده‌ام بود. زیرا پدرم در کودکی ما را به سینما می‌برد و مادرم نوشتن را یاد من داد، طوری که تمام انشاهایم 20 میشد و  مابقی را هم خودم با کتاب خواندن فهمیدم و در نهایت نتیجه من از زندگی این شد که باید به این سمت و سو هنر حرکت کنم.

 وی افزود: در ابتدا در دوره بازیگری باشگاه خبرنگاران جوان شرکت کردم و همچنین در محضر استاد صادق عاشورپور شاگردی کردم و پس از آن نیز در تهران و نزد آقای بهزاد بهزادپور مشق کردم و همچنین در دوره‌های متفاوتی از جمله نویسندگی نزد استاد نصراله قادری شرکت داشته‌ام و در حال حاضر هم  کارگردانی را نزد حسین صفی مشق می‌کنم.

این هنرمند همدانی که دارای فوق لیسانس مدیریت بازرگانی نیز هست در مورد ارزیابی خود از وضعیت تئاتر در کشور گفت: پاسخ به این سوال را می‌خواهم با این سوال شروع کنم که کدام تئاتر و از نظر بنده، واقعاَ هم از تئاتر چیزی نمانده و متاسفانه مهجور شده است و ما حاضریم برای هر چیز بی‌ارزشی سرمایه‌گذاری کنیم الا تئاتر و کتاب. چون این دو مخاطب ندارند و اگر هم الان تئاتری هست به خاطر این است که هنرمندان خودشان هم تئاتر کار می‌کنند و هم مخاطب تئاتر هستند. ای کاش در کشور ما هم سبد فرهنگی تشکیل می‌شد تا هم خانواده‌های ایرانی تئاتر و فیلم مناسب ببینند و هم هنرمندان نیز مجبور نباشند نان به نرخ روز  بخورند و کاری را انجام دهند که پول بیشتری دارد.

*شرایط بسیار بد است و واقعاَ شرایط خوبی نداریم

سرپرست گروه نمایشی «نقاب» در ادامه و درباره شرایط اجرای نمایش در همدان نیز اظهارکرد: شرایط بسیار بد است و واقعاَ شرایط خوبی نداریم زیرا یک کارگردان باید 10 کیلو وزن کم کند تا یک کار را به سرانجام برساند و در نهایت هم به چندین و چند نفر بدهکار شود و از طرفی هم در همدان هیچ اصول تدوین شده‌ای در امور هنری و تئاتر نداریم و هر کس که از راه برسد تئاتری می‌شود و آنهایی که تئاتری هستند در کنج عزلت می‌خزند چون جرفی برای گفتن در این همه بی‌اخلاقی موجود ندارد.  بی اخلاقی به معنای آن که تعدادی که هنوز قوره نشده‌اند، مویز شده و بسیاری درد که از حوصله این مجال خارج است.

وی که مدتی است در تهران به فعالیت هنری خود ادامه می‌دهد در خصوص دلایل کوچ هنرمندان هم اظهار کرد: شرایط بد کار کردن در همدان هنرمندان همدانی را مجبور می‌کند تا به سرابی به نام تهران بروند که در آنجا هم متاسفانه به ما به چشم یک بچه شهرستانی نگاه می‌کنند و در آخر از اینجا مانده و از آنجا رانده می شوند... و مسأله دیگر آن است که با نسلی درگیر شدیم که اگر چیزی خراب شود آنرا عوض می‌کنند و هیچ‌وقت به فکر درست کردن و تعمیر کردن آن نیستند و این هم متاسفانه ادعاهای کاذب و عجول بودن تسبیب می‌باشد و البته همه ما مرگ را برای همسایه می‌خواهیم... .

* عدم به کارگیری خود هنرمندان در مناسب امور هنری از جمله مهمترین مشکلات تئاتر امروز همدان است

نویسنده برتر کشور در جشنواره صحیفه سجادیه؛ عدم به کارگیری خود هنرمندان در مناسب امور هنری از جمله مهمترین مشکلات  تئاتر امروز همدان دانسته و افزود: ادعا در همه دوران‌های آفت هر چیزی بالاخص تئاتر بوده است و اینکه در ورودی تئاتر باز است و دوستانی هم وجود دارند که با قهرمان پروری سعی در آن دارند که مافیا درست کنند و البته مهمترین آفت هرچیزی در درون خود او نیز وجود دارد و بهتر است  وقتی مشکلی پیدا کردیم نوک پیکان اتهام را اول به سوی خودمان بگیریم.

وی گفت: البته راهکار اصلی در این خصوص هم اندیشی هنرمندان فارغ از هرگونه ادعایی می‌باشد و باید بدانیم کسی از بیرون دلش به حال ما نخواهد سوخت و این خود ما هستیم که باید کاری کنیم و منافع کل را ترجیح بدهیم بر منافع شخصی و هزینه‌های اصلاح کردن و ساختن را بپردازیم زیرا ساختن بسیار سخت‌تر از خراب کردن است و تغییر همیشه سخت است.

رسولی در پایان باتاکید براینکه اگر شرایط به همین روال باشد و هنرمند همچنان بی‌ارزش باشد، برای تئاتر نمی‌شود آینده‌ای متصور شد؛ تصریح کرد: اگر دست به دست هم بدهیم و کاری برای خودمان و اعتلای هنر انجام دهیم آینده همیشه روشن است و هر طور که بخواهیم می‌توانیم آنرا رقم بزنیم.

انتهای پیام /