به گزارش صبح الوند به نقل از رودآور،  شهرستان تویسرکان از دیرباز محل مناسبی برای تولید مبل و منبت بوده است به طوری که طرح های " کتیبه ای هخامنشی"، "بیست گل"، "گلفروشی اسلیمی" و "دسته گلی" از جمله طرح های مبل و منبتی هستند که توسط هنرمندان صنایع دستی به طور عمده در روستاهای میانده، جیجانکوه، بابا کمال، سید شهاب، عین آباد، شوق آباد و اشترمل تولید می شود.

به گفته «حبیب مومیوند» فرماندار تویسرکان، در حدود هفت هزار منبت کار در  بیش از چهار هزار کارگاه مبل و منبت در این شهرستان فعالیت دارند.

وی توجه به ایجاد اشتغال در این حوزه را که یکی از اولویت های مسئولان عنوان کرده و می افزاید: تویسرکان می تواند به قطب اصلی تولید مبل و منبت غرب کشور تبدیل شود و هنوز ما در ابتدای کار هستیم.

گرچه به گفته «میثم الوندی» مدیر اداره میراث فرهنگی تویسرکان این شهرستان سابقه صادرات تولیدت مبل و منبت به عراق را در کارنامه خود دارد، اما به نظر می رسد این روزها بیشتر از گذشته حال و روز کارگاه های تولیدی تویسرکان چندان مساعد نیست و منبت کاران از عدم حمایت کامل مسئول با چالش هایی روبرو هستند.

بهرامی یکی از فعالان این حوزه که در تهران نمایشگاه مبل دارد به خبرنگار رودآور گفت: آیا می دانستید که بهترین ساعت های ایستاده تمام چوب در روستاهای تویسرکان تولید می شود.

وی افزود: من به اکثر شهرها مبل و ساعت نمایشگاهم را ارسال می کنم و این ساعت ها حدود 10 سالی می شود که در روستای جیجانکوه تویسرکان تولید می شود، ساعت هایی که حتی در آن زمان در خود تهران هم هیچ کس از این نوع نداشت.

بهرامی عنوان کرد: این ساعت ها را حتی به ترکیه و عراق هم فرستایم و البته سود این کارها نصیب چند نفر در اینجا می شود و به جیب تولیدکنندگان اصلی آن نمی رود.

وی گفت: این تولیدات توسط دو پسر یتیم در روستای جیجانکوه ساخته شده و به تهران فرستاده می شود.

خدابخشی یکی از منبت کاران تویسرکانی هم از نحوه تهیه مواد اولیه گله مند بود، چرا که چوب مورد نیاز آنان از جنگل تهیه می شود و آن دسته از فعالان تویسرکانی در این زمینه، مجوز حمل و نقل چوب به طور مستقیم را از جنگل ندارند و در نتیجه در دام واسطه ها و دلالان افتاده و برای تهیه مواد خام، هزینه هایی بیشتر از معمول متقبل می شوند.

وی ادامه می دهد: با وجود آن مبل و منبت تویسرکان کیفیت بالایی دارد، اما هنوز زمینه صادرات آن به درستی فراهم نشده است و همچنین در شهرستان نه بازارچه برای ارائه محصول اصلی وجود دارد و نه چرخه تولیدی منظمی که بتوان از اسکلت اولیه مبل تا انتهای ساخت آن در یک محل تولید کرد.

ترکاشوند دیگر منبت کار تویسرکانی نیز می گوید: سنگ اندازی هایی در حوزه صادرات برای آن دسته از افرادی که می خواهند تولیدات خود را صادر کنند، می شود و ما از مسئولان انتظار داریم که  مشکلات، چالش و دغدغه هایمان برای صادرات را حل کنند.

رحمتی دیگر منبت کار تویسرکانی هم عنوان کرد: با وجود آنکه پرداختن به شغل منبت کاری سبب مهاجرت معکوس به روستاها و حفظ جمعیت روستایی می شود، اما هنوز گویا مسئولان این ظرفیت و فرصت اقتصادی را نشناخته و قدر نمی دانند.

وی تصریح کرد: منبت کاران از تبلیغات اندک و عدم حمایت صحیح و کامل مسئولان برای بازاریابی تولیداتشان رنج می برند.

منبت کار دیگری نیز در گفت و گو با خبرنگار رودآور گفت: خام فروشی و رفتن سود به جیب واسطه های برون شهری و به ویژه نبود یا کمبود کارگاه های رنگاری و رویه دوزی همه و همه از دغدغه های ما تولیدکنندگان این عرصه است.

وی عنوان کرد: هنوز اتحادیه مبل و منبت در شهرستان تشکیل نشده است و حمایت از صنف ما نمی شود به طوری که گاه، گاه هم پیش آمده که مبل هایی با کیفیت پایین به اسم مبل و منبت تویسرکان را به خریداران عرضه می کنند و از ارزش کار این شهرستان می کاهند.

امید آنکه با حمایت مسئولان و پرداختن به حوزه مبل و منبت تویسرکان، چالش ها و مشکلات پیش روی فعالان این عرصه برداشته شود تا شاید مرهمی بر رکود اقتصادی موجود در شهرستان زده شود.

انتهای پیام/