به گزارش صبح الوند، تیتر یکی از روزنامه‌های محلی همدان به صحبت آقای استاندار اختصاص داشت با این عنوان که یادواره‌های شهدا به مسائل سیاسی آلوده نشود. ممکن است این جمله در ابتدا برای خیلی ها مورد تایید باشد اما وقتی به عمق آن توجه شود چندان درست و صحیح به نظر نمی‌آید.
استانداری یک مقام سیاسی است. آیا استاندار آلوده است؟ آیا معاون سیاسی و امنیتی استاندار که درگیر با مسائل سیاسی هستند، آلوده هستند آیا تک تک مردم و رسانه‌ها و نهادهای مختلف اجتماعی و تشکل‌های دانشجویی و نمایندگان مجلس که درگیر مسائل سیاسی هستند، آلوده هستند؟
از سوی دیگر این تفکر که شهدا آدم‌های خوبی نشان داده شوند که با همه خوب بوده‌اند و خیلی دوست داشتنی و دست نیافتنی تلقی شوند یک تفکر اشتباه است. عده‌ای نمی‌توانند عظمت شهدا را نادیده بگیرند سعی می‌کنند شهید را یک مرده تلقی کنند که می توانند عکسش را دست بگیرند و جای آن سخن بگویند اما اینها همه اشتباه است. شهدا زنده اند.
شهدای مدافع حرم با شهادتشان فریاد زده‌اند “نه غزه نه لبنان” یعنی کشک. موضع سیاسی از این شفافتر؟ یعنی من با خون دادنم نشان داده‌ام که کجای هندسه‌ی سیاسی ایستاده‌ام.
شهدا خوب هستند و با عظمت. این عظمت با خون دادن در راه حق به دست آمده است. حق و باطل هم سیاسی است. چرا شهدا را به غیرسیاسی بودن آلوده می‌کنید؟ راه شهدا سیاسی است. سخن شهدا سیاسی است. وصیتنامه شهدا سیاسی است. شهادت شهدا سیاسی است.
مگر شهید علی چیت سازیان نگفت اگر بنا بود آمریکا را سجده کنیم، انقلاب نمی کردیم. آیا این سخن سیاسی نیست؟
شهید بزرگوار حاج حسین همدانی نیز در واکنش به مذاکرات با آمریکایی‌ها گفتند:
مگر می شود با شیطان بزرگ {آمریکایی ها} قدم بزنیم و انتظار داشته باشیم که شهدا ما را شفاعت کنند و قطعاً شهدا به خاطر انجام این کار ما را محاکمه خواهند کرد و مسئولان ما متهم هستند.
شهدا زنده اند و راه و سخنشان زنده است. چرا آنها متهم می شوند؟ چون عظمت غیرقابل انکاری دارند و مواضع آنها و عملکرد آنها برای عده‌ای خانه‌مان برانداز است. آنکه برای مذاکره با آمریکا گریبان چاک می‌کند و شبانه روز خود را فدایی مذاکره کرده است و با حامیان شعار نه غزه نه لبنان فالوده می‌خورد طبیعی است که ترجیح بدهد از شهید تنها عکسش دیده شود نه راه و رسم و سخن آن.

منبع: همدانستان