به گزارش صبح الوند به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا، همه دولت ها پس از روی کار آمدن، مخالفان و موافقانی را خواهند داشت که نحوه برخورد آنها با منتقدان خود متفاوت بوده است.

دولت یازدهم نیز از این قاعده مستثنی نبوده است و تا کنون مخالفان و منتقدانی داشته است که البته نحوه برخورد دولت یازدهم با منتقدان خود بسیار قابل تأمل بوده است.

از ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم بارها و بارها دولت و یاران آن از الفاظ توهین و تحقیر آمیز برای منتقدان خود استفاده کردند تا شاید از این طریق منتقدان را از عرصه انتقاد خارج کنند.

جهانگیری به عنوان معاون اول رئیس جمهور در جدیدترین واکنش به منتقدین دولت یازدهم گفت که طی نظرسنجی که صورت گرفته است  میزان کسانی که با توافق هسته‌ای مخالفت داشتند، 4 درصد بود و در نتیجه کسانی هم که قصد دارند نمایندگی این 4 درصد مخالفین را انجام دهند باید در حد همان 4 درصد نمایندگی کنند و نباید طوری سخن بگویند که گویا این 4 درصد همه مردم ایران هستند.

استفاده از لفظ 4 درصدی برای منتقدین دولت در حالی است که پیش از این روحانی نیز منتقدین را اقلیت دانسته و القاب دیگری را به آنها نسبت داده بود.

«تازه به دوران رسیده‌اند»، «زندگی‌شان در تفرقه است»، «تخریبگرند»، «از شکوفایی اقتصاد خوشحال نیستند»، «دروغ پراکنند»، «ترسو و بزدل هستند»، «عقب مانده‌اند»، «به جهنم که می‌ترسند و می‌لرزند»، «در فساد غوطه‌ورند»، «عصر حجری‌اند»، «بیکار و متوهم هستند»، «با شعر و شعار دنبال انحرافند»، «از لغو تحریم‌ها ناراضی‌اند چون سوء استفاده‌گرند»، «هوچی هستند»، «بی‌شناسنامه‌اند»، «دارای خطای دید اند»، «تندرو و افراطی هستند»، «کم سوادند»، «پول می‌گیرند و علیه دولت می‌نویسند»، «تازه انقلابی شده‌اند»، «کودک اند»، «از کارهای مثبت دولت ناراضی‌اند» و… از الفاظی هستند که رئیس دولت یازدهم طی دو سال گذشته به منتقدان دولت نسبت داده تا شاید از این طریق منتقدان را از مسیر انتقاد بیرون ببرد.

ادبیات توهین و تحقیر دیگر به ادبیات ثابت دولت یازدهم تبدیل شده است تا جایی که مشاوران و برخی از وزرا نیز به این رویه عادت کرده و بارها از ادبیات غیر مردمی و توهین آمیز در قبال منتقدین خود استفاده کرده اند.

اکبر ترکان، حسام الدین آشنا، محمود سریع القلم، معصومه ابتکار، شهیندخت مولاوردی، محمدباقر نوبخت، نعمت‌زاده، اسحاق جهانگیری، محمود واعظی، محمد شریعتمداری و ... از دیگر دولتی هایی بودند که بارها و بارها به عناوین مختلف منتقدین را مورد عتاب قرار داده و حتی در برخی موارد به مردم توهین کردند.

بی‎قانون، بی دین، حسود، مستضعف فکری، راننده تاکسی، لبوفروش، ادبیات سخیف، بی تدبیر، عوامانه و ... هم از الفاظی هستند که دولتمردان بارها نثار منتقدان کرده اند.

از طرف دیگر برخورد دولت با رسانه‌های منتقد دولت نیز مسیر توقیف و تذکر بوده و تا کنون بسیاری از رسانه‌های منتقد به تیغ توقیف گرفتار شده اند.

در حقیقت روشی که دولت یازدهم در پیش گرفته است مسیر سراشیبی خواهد بود که بدنه اجتماعی دولت را کمرنگ تر می کند و در نهایت تنها متضرر این ماجرا خود دولت خواهد بود.