به گزارش صبح الوند، شهر زیبای لالجین یکی از شهرهای استان تاریخی همدان است که به عنوان پایتخت سفال ایران و یکی از بزرگترین مراکز تولید سفال خاورمیانه شناخته می شود.

بیش از 80 درصد از جمعیت شهر لالجین به پیشهٔ سفالگری، سرامیک‌کاری و شغلهای وابسته به خرید و فروش محصولات سفالین اشتغال دارند.

سفالگران لالجینی که سینه به سینه این صنعت بومی کشور را به نسل های بعد از انتقال می‌دادند، اکنون به‌ تدریج کارگاه‌ های سفال خود را می‌بندند، چون بازار آنها با واردات سفال چینی در دولت تدبیر و امید از رونق افتاده است.

در گذشته نه چندان دور، سفال لالجین همدان در زندگی مردم ایران کاربردهای بسیاری داشته است که از آن جمله می توان به ظروف منازل مثل کوزه، دیگ دیزی، کاسه، بشقاب، قندان، لیوان، دوری و... اشاره کرد.

اما متاسفانه و با گذشت زمان و ورود انواع ظروف چینی و... به کشور سفال همدان به تدریج کاربردهای خود را از دست داد و بیشتر جنبه تزئینی و سنتی به خود گرفت.

در حال حاضر بیش از 700 کارگاه سفال و سرامیک در شهر لالجین فعال است.

پایتخت سفال ایران از معدود مناطقی است که مردم آن به صورت سنتی و خانوادگی به یک حرفه و هنر اشتغال دارند و پیشه اصلی زنان و مردان این شهر از دیرباز سفالگری و سرامیک سازی بوده است‌.

پرواضح است که بی توجهی به نجات شهر سفال ایران، لالجین از محاصره کالاهای نامرغوب چینی، ضربه‌ای جبران‌ ناپذیر به صنعت استان همدان وارد خواهد کرد.

نگاهی به وضعیت اقتصادی و تولیدی این شهر تاریخی بیانگر آنست که صنعت سفال و سرامیک لالجین همدان در وضعیت قرمز قرار گرفته‌ و دیری نخواهد گذشت که واحدها و کارگاه‌های سفالگری به‌طور کامل به تعطیلی کشیده شوند و کارگران و استادان سفال ایران درمانده در برابر سونامی واردات دیگر نتوانند کمر راست کنند.