به گزارش صبح الوند، بعد از گذشت دو ماه از بی آبی همدانی ها در آب شرب و توزیع آب معدنی و تانکرها در شهرکها و سطح شهر، حالا  تصاویری با عنوان سدی بر روی خشکی در فضای مجازی منتشر شد که بیش از هر چیز دل انسان را به درد می اورد، سدی که در تابستان های گرم پشت مردم همدان بود.

سد اکباتان یکی از سدهای مهم استان همدان است که ۶۳ درصد از نیاز آبی شهر همدان را تأمین می‌کند. به دلیل ویژگی‌هایی مانند نزدیکی به شهر، فضای سبز اطراف و دریاچه سد، کاربری تفریحی نیز به آن افزوده شده بود به طوریکه در گذشته سد اکباتان یکی از مقاصد گردشگری همدانی‌ها در تعطیلات بود.

درسالهای گذشته با بارشهای بهاری و آب شدن برف‌های بالادست، این سد سرریز می‌کرد و آبی که از سد اکباتان سرریز می‌شد از طریق رودخانه آبشینه از استان خارج و در مسیر خود، موجب تغذیه دشت‌ها شده و وارد استان‌های مرکزی کشور می‌شد.

 به گفته مدیرعامل وقت شرکت آب منقطه‌ای استان همدان در سالهای ۸۸تا ۹۸ سد اکباتان ۶ بار سرریز کرده است  و فروردین ۹۹ آخرین باری بود که سد اکباتان سرریز کرده است. حجم مخزن سد اکباتان حدود ۳۶ میلیون متر مکعب است که متاسفانه این سد در حال حاضر به دلیل بحرانی آبی شهر همدان، ذخیره آن به اتمام رسیده است..

دکتر علیرضا قاسمی فرزاد استاندار همدان در نشست پدافند غیرعامل استان، گفت: اوایل هفته گذشته، در جریان بازدید وزیر نیرو از روند طرح آبرسانی به شهر همدان، موضوع حفر چاه اضطراری مطرح شد که به‌رغم ممنوعیت حفر چاه و قوانین سخت‌گیرانه، ایشان با این پیشنهاد موافقت کرد.

با توجه به تلاش‌هایی که توسط مجموعه مدیریتی استان در راستای رفع بحران کم‌آبی انجام داد، توانستیم ضمن برقراری یک تعادل نسبی، یک منبع پایدار برای آب شُرب همدان تامین کنیم، این چاه‌های اضطراری در نقش پدافندی عمل خواهند کرد، و در صورتی که مشکلی در آتیه رخ بدهد وارد مدار می‌شوند تا مردم در تامین آب مصرفی با مشکل مواجه نشوند.

در حال حاضر قصد بهره‌برداری از این چاه‌ها را نداریم، بلکه درصدد حفر و آماده‌سازی آنها برای استفاده در مواقع اضطراری ازجمله بروز اختلال در خط آبرسانی به همدان هستیم.

  مواجه شدن همدان با بحران آب، نه تنها برای مردم این استان، بلکه برای هیچ یک از افراد در کشور قابل باور نبود؛ اما روش و شیوه‌های نادرست در بهره‌گیری از آب، همدان را با این چالش مواجه کرد..

از ابتدا و پایه نحوه استفاده از آب در همدان نادرست بود. از دهه ۷۰، بحران آب در این استان مشهود بود؛ اما به جای دور‌اندیشی و پیش‌بینی منابع پایدار، با اقدامات کوتاه‌مدت به فکر رفع این مشکل افتادند.

دریافت مجوز برای حفر ۳۰ حلقه چاه اضطراری یک کار پدافندی برای رفع مشکل آب در زمان بروز مشکل و اختلال در روند آبرسانی به همدان است.

فراهم‌ کردن اقدامات پدافندی و اندیشیدن به شرایط اضطراری باید در بخش‌های حیاتی نظیر زیر‌ساخت‌هایی همچون برق، گاز، ارتباطات، سوخت و بهداشت مورد توجه قرار گیرد تا در‌صورت بروز مشکلات غیرمترقبه، در ارایه خدمات حیاتی دچار وقفه نشویم.

  برخی، نقدهایی به جیره‌بندی آب از‌ سال گذشته به‌منظور مدیریت این منبع حیاتی دارند؛ در حالیکه قطع آب به مدت ۲ ساعت در روز، نه تنها تاثیری نداشت، بلکه باعث می‌شد تا میزان مصرف نیز افزایش پیدا کند، و این خلاف هدف و برنامه ما از جیره‌بندی آب بود.

کارشناسان بر این باور بودند که برای مدیریت این وضعیت، باید قطعیِ طولانی مدت، صورت گیرد، یعنی اتفاقی نظیر وضعیت کنونی،  که به خاطر جلوگیری از سختی، مشقت و نارضایتی مردم به مدت طولانی از این‌کار خودداری کردیم.

به دنبال تخصیص اعتبار از سوی رییس جمهور و وزارت نیرو برای اجرای طرح آبرسانی به شهر همدان، کارشناسان، دو سال زمان برای اجرای این طرح را پیش‌بینی کردند؛ اما در کمتر از پنج تا ۶ ماه، در صدد اجرای این طرح هستیم.

اخیرا، مباحثی در زمینه وجود آرسنیک در آب مطرح است که باید در این باره صادقانه و شفاف اطلاع رسانی شود.

به هیچ وجه اجازه نمی‌دهیم سلامت مردم به مخاطره مواجه شود؛ بنابراین در این راستا خواستار بررسی وضعیت آرسنیک موجود در آب توسط آزمایشگاه وزارت نیرو و دانشگاه علوم پزشکی شدیم.

  میزان آرسنیک موجود در آب، باید بعد از فیلتراسیون و در تصفیه‌خانه بررسی شود.

اجرای خط پدافند ۱۶ کیلومتری برای انتقال آب از چاه‌ها به همدان نیز بسیار حائز اهمیت است؛ چرا که شرق همدان از سد اکباتان و غرب این شهر از چاه‌های بهار و خالق وردی تغذیه می‌شد و به علت نداشتن یک خط اتصال، مشکلاتی در تامین آب به وجود می‌آمد که با اجرای این خط، تعادل و توازنی در حوزه آب شرب همدان ایجاد می‌شود.

علیرغم تمام تاکیداتی که مسئولین ارشد استات بر رفع کم آبی دارند و فعالیت های جهادی برای انتقال آب از تالوار به همدان زبانزد است، اما همچنان همدان بر مدار بی آبی قرار دارد .

تشکیل گروه هایی در فضای مجازی بر اطلاع رسانی همسایگان برای آمدن تانکر آب، در شهرک هایی چون شهرک بهشتی اوج فاجعه را نشان می دهد.

منازلی در این شهر هستند که هنوز بعد از گذشت سه شبانه روز آب آنها وصل نشده است، از طرفی آبها همگی شکل و مزه ای غیر قابل استفاده دارند و فقط از آن می توان برای شست و شو استفاده کرد.

اکثر خانواده ها از آب معدنی مجبورند برای خورد و خوراک خانواده استفاده کنند که هزینه سرسام آوری را به دنبال دارد.

نمایندگان و مدیران پاسخگو هر کدام به نحوی امیدآفرینی می کنند اما از حق نگذریم بی تفاوتی و سهل انگاری و عدم مدیریت شهر را به این روز انداخت.

حالا باید دید آیا مردم همدان دوباره صدای پای آب را خواهند شنید یا نه ؟

انتهای پیام/ آ