به گزارش صبح الوند، با پیشرفت هر روز علم و تکنولوژی اما با زهم شاهد افراد معلول زیادی هستیم که یا به طور مادر زادی یا در اثر حادثه ای دچار این نقص شده اند.

افرادی که در بین آنها بلند همتانی را می بینیم که لایق بهترین ها هستند.

مهرداد فرهادیان یکی از فعالان اقتصادی و کار آفرینان دهه هفتادی در شهر همدان است که سالهاست توانسته کارخانه کوچک زیتون و شوریجات را در انصار الامام همدان احداث کند که کارمندان این واحد تولیدی را زنان سرپرست خانوار و سه معلول تشکیل می دهند.

وی در گفتگو با خبرنگار ما اظهار داشت : واحد تولیدی کوچکی ایجاد کردیم تا بتوانیم بچه های بی سرپرست که خانواده هایشان را از دست داده اند در این مجموعه مشغول کنیم تا امید به زندگی داشته باشند .

فرهادیان ادامه داد: بچه های بی سرپرست باید وقتی وارد اجتماع می شوند حداقل اشتغال و هنری داشته باشند و این کارخانه نیمه صنعتی هنرهای زیادی به آنها می دهد.

وی با بیان اینکه ۳ معلول در این کارگاه مشغول هستند گفت: افرادی که معلولیت جسمی دارند بهتر می توانند کار کنند نسبت به افرادی که معلولیت ذهنی دارند.
این مدیر دهه هفتادی گفت: تا بحال محصولات کارخانه را مستقیم صادر نکرده ایم ولی افراد زیادی خرید و به کشورهای مختلف صادر کرده اند.

وی با بیان اینکه با یک اشتغال کوچک می توان گره های اجتماعی زیادی را باز کرد افزود: شکاف بین اهداف و ابزار باعث کج رفتاری می شود .

در ادامه گزارش با دو معلول همدانی به گفت و گو پرداختیم که یکی در خانه بهداشت اپراتور بود و دیگر معلم بازنشسته آموزش و پرورش

حسین آقامحمدی کارمند ۲۹ ساله ای است که در مرکز بهداشت همدان مستقر است و به قول خودش به خاطر شیوع کرونا سخت ترین و شلوغ ترین روزها را سپری می کند.

روشندل همدانی در گفتگو با خبرنگار ما گفت: متاسفانه مسولین هر روز در رسانه ها اعلام می کنند که زیر ساخت ها را برای معلولین فراهم کرده اند اما در عمل اتفاق نیفتاده است.

وی ادامه داد: جامعه نابینایان نیاز به توجه بیشتری دارند تا بتوانند زندگی راحت تری داشته باشند از نامناسب بودن کوچه و خیابانها گرفته تا تحصیل کرده های روشندلی که با مدارک عالیه بیکار هستند را می توان از جمله مشکلات برشمرد.

آقامحمدی با بیان اینکه اشتغال همه چیز را تحت تاثیر قرار می دهد گفت: از لحاظ فرهنگی و خدمات رفاهی و نرم افزاری باید بهزیستی و آموزش و پرورش برنامه هایی برای نابینایان داشته باشند و از همه مهمتر انتظار داریم شهرداری در کارهایی که انجام می دهد حتما یک نابینا در تیم طرح آنها باشد.

وی افزود: چه بسا طرح هایی که اجرا شده اما قابل استفاده برای روشندلان نیست.

احد میرزایی معلم بازنشسته آموزش و پرورش به خبرنگار ما گفت: نابینایان حتی برای یک حساب باز کردن در بانک هم مهجور هستند و حتما باید شخص امینی داشته باشند تا بتوانند حساب باز کنند.

وی افزود: حدود ۲۰ روز پیش که برای حساب باز کردن به بانک صادرات مراجعه کردم تا همسرم با مدرک محضری نیامد برایم حسابی بازنکردند و متاسفانه با اینکه بانک مرکزی به تمام بانکها بخشنامه کرده ولی هنوز این قانون اجرا نمی شود.

میرزایی با بیان اینکه تمام طرح ها روی کاغذ مانده گفت:هنوز ماشین های ما جایی برای یک معلول ویلچری ندارند و این نشان از بی توجهی مسولین شهری به معلولان است.

وی در پایان گفت: درست است معلول هستیم اما حق اضافه ای نمی خواهیم اما لااقل حق خودمان را بدهند.

به گزارش صبح الوند متاسفانه به علت عدم آگاهی صحیح جامعه و عدم تبلیغ مناسب در خصوص توانایی های این افراد، اذهان عمومی جامعه دید واقع بینانه ای در خصوص توانایی های معولین ندارد. در حالی که رسانه های گروهی مانند تلویزیون، رادیو، روزنامه ها و … نقش موثری در معرفی این افراد به آحاد جامعه دارند.

انتهای پیام/ آ