اوقات شرعی

 

آخرین اخبار

14. فروردين 1396 - 8:56   |   کد مطلب: 24516
یک کارگردان تئاتر گفت: به لحاظ آموزشی دروان خوبی را سپری نمی کنیم و این در خود بزرگ بینی ماست زیرا که خیلی نرم و بی صدا، « نقد» را از جریان فعال استان حذف کرده‌ایم و نقد کردن و نقد نوشتن عواقب تندی دارد و حتی گفت وگو با خبرگزاری و رسانه ها هم موجب بیانیه نویسی و حملات در فضای مجازی می‌شود.

به گزارش صبح الوند، نخبه فرهنگی جوان بسیجی کشور 1390، هنرمند برگزیده سال 90 استان،پژوهش‌گر کنگره‌های ملی و... نفر برتر جشنواره بین المللی رضوی در داستان کوتاه و نمایشنامه نویسی ملی حضور – بچه های مسجد – داستان نویسی متیل – خلیج فارس- فانوس- دخیل.فراموشی لی  و...شعر گویش مادر.آیه های غمزهو... جایزه ادبی همدان ( 12 دوره ) رتبه های برتز بازیگری ، طراحی صحنه  نور،  لباس، کارگردانی، نویسندگی در جشن واره های تاتر استانی – عاشوراییان- نماز- بسیج- طنز اعتیاد و... همگی بخشی از  مقام ها و رتبه های کسب شده توسط «روح الله صالحی» هنرمند با اخلاق نهاوندی است که در عین تلاش و موفقیت فراوان همیشه از متانت و محبوبیت خاصی نیز در بین اهالی هنر نمایش برخوردار است.

 

صالحی در گفت‌وگو با صبح الوند در مورد دوران کودکی خود و نحوه آشنایی با فعالیت های فرهنگ و هنر، اظهارکرد: شناسنامه ام مرا برمی‌گرداند به روزهای نخست بهار 58 در شهر بلند بالای نهاوند که از سویی لهجه اش در چشم‌های بلوط است واز سویی دست هایش سخاوت گاماسیاب و گیان را به یاد می‌آورد، ایستاده روی دست نگاره‌های اساطیری.همین بکر بودن طبیعت مرا به پرواز سوق می‌داد و می‌خواستم خلبان شوم و از بس سر به هوا و کوهستان و شعر داشتم بعدها همه شک کرده بودند بتوانم دیپلمم را سر وقت بگیرم. شرایط دوران دفاع مقدس و کوچ به اجبار خانواده و هم شهریان به دامنه دشت مرا بیش‌تر با طبیعت و رویش ریواس‌ها آشنا کرد اما علاقه عجیب و مثال زدنی پدر به شاه نامه فردوسی و دوبیتی‌های لالایی گونه مادر و کتاب‌خانه تخصصی ادبیات برادرم، مرا در ساعات کش‌دار تعطیلات تابستان در خودش فرو می برد.

 

 

وی درمورد نحوه ورود خود به دنیای هنری گفت: سال 65 نمایشی درمحل اعزام نیروهای مردمی نهاوند ( ساختمان بهزیستی فعلی ) به جبهه به روی صحنه رفت و 15 ریال قیمت بلیط نمایش بود و مادرم اجازه داد که بروم و از میان تمام بچه‌های محل من تنها کسی بودم که این نمایش طنز را دیدم و فردای آن روز همه از من خواستند داستان نمایش را تعریف کنم و همان باعث  شد که نمایش فوق را باز سازی کنم و بعد از  یک هفته، خانه متروکه محله را تمیز کردیم و با چادر نماز مادر پرده زدیم و دختر بچه‌ها به عنوان تماشاگر نمایش دست و پا شکسته ام را تماشا کردند و همین باعث شد گوش و چشم ام تیز شود که کجا نمایش هست و چند سال بعد در مسابقات دانش‌آموزی بازیگری اول را گرفتم و مسیرم را بدون هرگونه مخالفت پدر و مادر انتخاب کردم که برای همین همیشه وام‌دار مهربانی و روح عزیزشان هستم

 

*اولین نمایش سطح حرفه‌ای ام را نزد زنده یاد «فریدون سیفی» در سال 69 شروع کردم

سرپرست گروه نمایشی «هناسه» نهاوند افزود: اولین نمایش سطح حرفه‌ای ام را نزد زنده یاد «فریدون سیفی» در سال 69 شروع کردم و هم زمان دوره عکاسی نزد استاد قیاسی را گذراندم و سال 1373 نزد استاد عبدالرضا فریدزاده (منتقد و شاعر و کارگردان و...نامی کشور ) به مدت دوسال بازیگری و کارگردانی را آموختم.

وی ادامه داد: دوره سلفژ را نزد استاد محمد علی نیری( دانش آموخته فرانسه) و بازیگری متد را نزد گلاب آدینه و بازیگری را نزد استاد علیرضا خمسه و مدتی نیز در کارگاه تخصصی کارگردانی کیومرث مرادی و طراحی صحنه ، نور و لباس را نزد استاد نرمین نظمی و نمایشنامه نویسی نزد استاد دکتر نصیری آموختم و البته در جشنواره ها در کارگاه های آموزش هم شرکت کردم و  از فیض زنده یاد استاد محمد قرمان شاعر ملی و پژوهشگر فقید بهره بردم و در حال حاضر هم در نزد استاد محمد رضا عبدالملکیان و استاد عبدالرضا فرید زاده و استاد علیرضا نادری مشغول آموختن هستم.

 

 

*تئاتر کشور شرایط نه چندان راضی کننده ای را سپری می کند

صالحی با بیان اینکه تئاتر کشور شرایط نه چندان راضی کننده ای را سپری می کند، در مورد ارزیابی خود از این شرایط گفت: تلاش برای گسترش تئاتر خصوصی هرچند اقدام پسندیده ای است اما به لحاظ اقتصادی، گروه را به سمت گیشه و هنرمندان چهره که بعضاَ حتی اصول فنی صحنه را نمی‌شناسند، برده است در حالی که هنرمندان سرشناس صحنه بعضا حتی سالی یک نمایش را هم موفق نمی شوند بازی کنند.

 

وی افزود: لابی مستتر در تئاتر کشور برای گرفتن وقت اجرا، ورود به جشنواره‌های پرو پیمان، باعث شده تا کمی از تئاتری که به شگفتی وادارت کند، فاصله گرفته  و همه چیز در تهران خلاصه شود.

 

ادامه داد: بنابراین عموماَ هنرمندان زندگی‌شان در تهران است اما به وقت جشنواره‌ها به اسم شهرستان شرکت می‌کنند که ضربات جبران ناپذیری بر تئاتر شهرستان وارد می‌کند.

 

سرپرست گروه نمایشی «هناسه» نهاوند با تاکید براینکه تئاتر همدان نیز ادامه نسخه ایست که در کل کشور جریان دارد، اظهارکرد: بعد از استقرار گروه‌های نمایشی عملاَ دست تئاتری‌ها در پوست گردو مانده است و معیشت گروه از راه گیشه و اسپانسر می‌گذرد و عدم حمایت نهادهای فرهنگی موازی مثل شهرداری و حوزه هنری و...باعث شده تا نگاه به سمت تئاتر کودک که هم گیشه را دارد و هم سهمیه استانی، جشنواره بین المللی تئاتر کودک را که در بخش بزرگسال ما دچار رکود چشم گیری به لحاظ خوراک فکری برای جامعه هستیم و نگاهی که به نمایش طنز می شود نیز بهره برداری هنری نمی شود.

 

وی افزود: کم توجهی هنرمندان به نمایش بزرگ‌سال و جشنواره استانی تا مادامی که جشنواره تئاتر کودک در همدان است، دیده نخواهد شد اما از طرفی دیگر چنانچه هم این جشنواره از همدان برود، دچار خلاء بزرگی خواهیم شد.

 

*بیش‌تر از آن‌که تمرکزمان بر روش‌مندی برنامه گروه باشد صرف تحرکات دیگران می‌شود

این هنرمند خوش ذوق نهاوندی با اشاره به اینکه بیش‌تر از آن‌که تمرکزمان بر روش‌مندی برنامه گروه باشد صرف تحرکات دیگران می‌شود، ادامه داد: البته این امر تنها مختص به همدان نیست و بیشتر انرژی ما بیهوده هدر می‌رود و بی دلیل به اختلاف های پیش پا افتاده دامن می زنیم و عموماَنمی دانیم چطور سلیقه را کنترل کنیم اگر نمایشی به مذاق فرهنگی من سازگار نباشد کمر همت می بندم که دیده نشود.

 

وی گفت: به لحاظ آموزشی هم دروان خوبی را سپری نمی کنیم و این در خود بزرگ بینی ماست زیرا که خیلی نرم و بی صدا، « نقد» را از جریان فعال استان حذف کرده‌ایم و نقد کردن و نقد نوشتن عواقب تندی دارد و حتی گفت وگو با خبرگزاری و رسانه ها هم موجب بیانیه نویسی و حملات در فضای مجازی می‌شود لذا مثل مرغ همسایه غاز است خود را نمی بینیم که کجا ایستاده‌ایم فقط دیگری چرا این جا ایستاده است. بده بستان گروهی را حذف کرده ایم و سیم خاداری ناننوشته دور خود کشیده ایم و هم کاری و هم فکری را حذف کرده ایم. البته نبود رسانه ای پویا که نقد ( نه گزارش‌نویسی) را به جد پی گیر باشد نیز به این از هم دور ایستادن، دامن زده است.

 

صالحی با اشاره به اینکه برگزاری برنامه منظمی همچون دورهم بودن مثل ایده عالی آخر هفته با نمایشنامه خوانی یا ایده جشنواره نمایشنامه خوانی باعث می‌شود  تا بیش‌تر کنار هم باشیم و بده بستان روحی داشته باشیم. اظهارکرد: انجمن هنرهای نمایشی استان مهم ترین نهادی است که از دل اهل تئاتر بیرون آمده است و بهتر پذیرفته می شود که می‌تواند به حکم رانی سلیقه ها پایان بدهد.

*بیشتر از آن که نیاز به اجرا داشته باشیم نیاز به جلسات گفتگو و دورهمی داریم

وی تاکید کرد: لذا ما بیشتر از آن که نیاز به اجرا داشته باشیم نیاز به جلسات گفتگو و دورهمی داریم تا از دل همین گفتن ها ایده ای بیرون بیاید و باهم کار کنیم. هرچند تعریف گروه بودن به معنای تو آن طرف جوی و من این طرف نیست... .

 

سرپرست گروه نمایشی «هناسه» نهاوند با اشاره به اینکه همیشه به آینده نگاهم روشن بوده استف در خصوص آینده تئاتر همدان گفت:  چاره‌ای نداریم جز این که به سمت دانایی و روشنی حرکت کنیم و همدان هم آینده خوبی دارد چون نسل جدید از آموزشگاه‌های بازیگری در حال ورود هستند که به حداقل ها مجهزشان می کند و  می‌ماند رفتار مطالعه که در وجوشان نهادینه شود.

 

وی با تاکید بر اینکه قطعاَ به این جاییکه هستم راضی نبوده و سقف آرزوهایم بسیار بلند‌تر از دست‌هایم است البته بخشی مقصر خودم هستمو مقاومت در برابر کوچ به تهران و دامن زدن به اختلافات ناخواسته... گفت: متاسفانه برای دیده شدن باید کوچ کرد و این نیازمند توانایی مالی و بخش عمده ای شرایط موجود که امکان بروز توانایی ها را از انسان می گیرد بنابراین سقف آروزها وقتی متناسب با امکانات فردی و گروهی نباشد درجا زدن در پی دارد.

 

صالحی با بیان اینکه تنها سرگرمی این روزهایم خواندن و نوشتن و پژوهش زبان شناسیو اسطوره استف در مورد برنامه های آینده هنری خود اظهارکرد: نمایش تمارزو Tamarzoo  را در مراحل رتوش نهایی در دست دارم که متفاوت‌ترین نمایشی است که تاکنون کار کرده ام و پروژه ای خاص برای خودم محسوب می‌شود که امیدوارم با حل مساله مالی ( هزینه سنگین دکور) بدون دغدغه به بروز لایه پنهان اثر دست پیدا کنم.  

انتهای پیام/

دیدگاه شما

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری
کنگره ملی8000شهیداستان همدان