به نام ايزد پاک سرشت و با درود به خاک کهن ايران زمين و پرچم مقدس اش و عرض ادب و احترام به هموطنان گرامي به خصوص ياران و خوانندگان همدل و صميمي و دلاور مردان نيروهاي مسلح و ارتشيان قهرمان مطلب اين پست را تقديم حضورتون مي کنم . اميدوارم مورد قبول قرار گيرد .  

به بهانه مقدمه ...

هر روز با آغاز دوازدهم تير ماه سالگرد حمله ناجوانمردانه ناو امريکايي به هواپيماي ايرباس ايراني که بر فراز کانال هاي بين المللي پرواز مي کرد بد جوري حالم گرفته مي شود . و ياد پرپر شدن انسان هاي بي گناهي مي افتم که با شليک موشک سرنگون شدند . من تحليل هاي مختلفي طي سال هاي وب نگاري ام در باره اين سانحه وحشتناک نوشته ام و با دلايل فني سعي کردم ثابت کنم که اشتباهي در کار نبوده است . همچنين با تحليل فيلم مستند نشنال جئوگرافي که سعي کرده بود آن را اشتباه قلمداد کند با تصوير و مدرک ثابت کردم که صرفآ قصد پاک کردن صورت مسئله رو دارند . و به دشمنان قسم خورده داخلي که با شايعات کذب خود سعي در پايمال کردن خون شهداي پرواز 655 داشتند با دلايل فني - پروازي توضيحات لازم رو ارايه دادم . که متآسفانه به دليل پاک شدن آرشيو وبلاگم ،  يکي از مطالب قديمي ام  رو براي اون دسته از خوانندگان محترمي که تازه به جمع ياران همدل و صميمي اين تارنما پيوسته اند باز نشر مي کنم . ان چه در ذيل مي خوانيد بخشي از مطالب قديمي است :  

حرف های خودمونی ...

 شما ياران همدل و صميمي حتمآ مستحضر هستيد كه بنده در بيان خاطرات تاريخي و قديمي اغلب  اظهار نظر نكرده و بلكه سعي مي كنم حتي المكان راوي صادقي باشم . نكته ديگر اين كه اگر چه از بدو پيروزي انقلاب كه شعار " مرگ بر آمريكا " تقريبآ همگاني شده است . اما من به حرمت خاطرات خوبي كه در آن سرزمين داشتم هرگز اين كشور رو زير سوال نمي بردم . اما باور كنيد با تحقيقات جامعي كه در باب شليك دو موشك به هواپيماي ايرباس به عمل آوردم مخصوصآ با مشاهده مستند بازسازي شده اين حادثه دردناك كه از سوي سازمان نشنال جئوگرافي تهيه و توليد شده است به اين نتيجه رسيدم .. آمريكايي ها بزرگ ترين جنايت سياسي خود را در اين ماجراي خونين مرتكب شده اند . كه هرگز قابل دفاع نيست و ..  اگرچه سازندگان مستند " تشخيص اشتباه " خيلي تلاش كردند با افزودن بار دراماتيك و احساسي به كاراكتر مسببان حادثه از بار گناه اين افراد در افكار عمومي جهان كاسته و عمل آن ها را اشتباه در تشخيص قلمداد كنند ! اما اعتراف مي كنم كه اين ترفند ها هم موثر واقع نشده است ! كه در مجالي ديگر به نقد اين مستند و تلاش غير حرفه اي سازندگان آن خواهم پرداخت .

اگر چه در باره حمله امريكايي ها به هواپيماي ايرباس پرواز ۶۵۵ كه از بندر عباس عازم دبي بود قبلآ در اين تارنما با عنوان چرا به ایرباس حمله شد ؟ مطلبي منتشر كرده ام .. اما به خاطر شايعات مسمومي كه متآسفانه بعضي هموطنان ما خصوصآ در دنياي وب به آن دامن زده و مدعي بودند فرمانده ناو در اين ماجرا بي گناه بوده است چون يك فروند شكاري تامكت ( اف - ۱۴ ) ايراني در پشت ايرباس مخفي شده بود ! خيلي دلم مي خواست دروغ بودن اين نظريه مغرضانه رو ثابت كنم . اما خواست خدا چنين مقدر شد كه يك كمپاني عظيم با مخاطبان ميلياردي به نام " سازمان نشنال جئوگرافي " كه در سراسر جهان بيننده انبوه دارد ، اين فاجعه رو به صورت مستند بازسازي كرده و ضمن گفت و گو با يكايك عوامل حاضر و مسئول در ناو " وينسنس " ، هرگز به وجود هواپيماي شكاري در هيچ جاي فيلم اشاره نكرده  است ! بلكه بار ها اعلام كردند كه اشتباهي هواپيماي ايرباس رو به جاي تامكت گرفته بودند ! حتي دادگاه نظامي آمريكا هم به قصور در تشخيص رآي داد ! اما اين كه چرا بعضي ها سعي در القاي وجود هواپيماي شكاري دارند !؟  به همراه نقد عملكرد عاطفي مستند سازان منتشر خواهم كرد  .

شليكي كه اشتباه نبود

تحركات نظامي ناو وينسنس در خليج فارس در كنار ناو مونتگومري، نشان از آن دارد كه روز حادثه ويليام را جرز فرمانده وينسنس، ‌قصد و غرضي در گشودن آتش به سوي اهداف ايراني داشته است.

راجرز در ساعت 7:42 در واكنش به گزارش خلبان‌ هلي‌كوپتر اين ناو مبني بر اينكه قايق‌هاي ايراني به دور يك كشتي بازرگاني آلماني گردش مي‌كنند به مركز جنگي ناو مي‌رود و با اعلام وضعيت فوق‌العاده به سرعت به سوي محل شناور آلماني رهسپار مي‌شود اين در حالي است كه بنابر گزارش‌هاي رسمي هيچ كشتي بازرگاني در محل مورد بحث درخواست كمك نكرده بود.

با وجودگزارش گارد  ساحلي عمان مبني بر اينكه نشاني از قايق‌هاي  ايراني در آبهاي عمان وجود ندارد، ناو وينسنس، به سوي شمال تنگه هرمز حركت مي‌كند. چند دقيقه بعد كاپيتان مك كنيا، فرمانده مركز عمليات نيروي دريايي آمريكا، از اينكه وينسنس 64 كيلومتر بالاتر از محلي قرار دارد كه مي‌بايست در آن مستقر باشد تعجب كرده و از فرماندهان ناوهاي وينسنس و مونتگومري مي‌خواهد كه به سوي جنوب خليج فارس بازگردند.

ساعت 9:10 خلبان هلي‌كوپتر، بار ديگر به راجرز گزارش مي‌دهد كه قايق‌‌هاي ايراني به سوي او تيراندازي كرده‌اند. ويليام راجرز در واكنش به اين گزارش از دستور  فرمانده مركز عمليات، سر باز مي‌زند و مجدداً راهي شمال تنگه هرمز مي‌شود.

روزنامه شيكاگو تريبيون در اين باره نوشت كه اين هلي‌كوپتر آمريكايي بود كه با كم كردن فاصله‌اش با قايق‌هاي ايراني، قوانين درگيري را نقض كرده و دست به اقدامي خصمانه نسبت به واحدهاي سطحي ايران زده بود. در واقع هلي‌كوپتر وينسنس مورد اصابت هيچ گلوله‌اي هم قرار نگرفته بود و ضرورتي نداشت ويليام راجرز به سرعت مسير خود را به سمت قايق‌هاي ايراني طي كند. راجرز آماده استقبال از يك فاجعه بزرگ بود.

9:37 راجرز از فرمانده مك‌كنيا اجازه آتش به سوي قايق‌هاي ايراني مي‌خواهد. وي با ارائه گزارشي كه قايق‌ها به او نزديك شده‌اند و آرايش تهاجمي گرفته‌اند مركز عمليات را قانع مي‌كند تا اجازه شليك به سوي واحدهاي ايراني را به او بدهند. در حقيقت تحركات ناو وينسنس به فرماندهي ويليام راجرز، پوششي بود براي گرفتن اجازه حمله به اين قايق‌ها!

9:42 توپ‌هاي ناو وينسنس قايق‌هاي ايراني را غرق مي‌كنند.

47 :9 رادارهاي ناو وينسنس هواپيماي C-130 را كه از فرودگاه بندرعبارس بلند مي‌شد، نشان مي‌دهند. چند دقيقه بعد خدمه راداري وينسنس گزارش نزديك شدن يك اف- 14  را  مي‌دهند، اين در حالي است كه اسناد نشان مي‌دهد ايرباس ايراني علايمي را كه مبني برغيرنظامي بودن خود بوده مي‌فرستاده و با سرعتي كم در حال اوج گرفتن بوده است.

فرمانده وينسنس با غرق كردن دو قايق ايراني، توهم تهاجم از سوي مقابل را در سر داشته است. راجرز از مركز عمليات در بحرين براي شليك به هدفي كه به عنوان يك اف- 14  در فاصله 32 كيلومتري شناخته است، اجازه آتش مي‌خواهد.

لحظاتي بعد به راجرز اطلاع مي‌دهند كه جت اف- 14 در حال نزديك شدن است، و چند ثانيه بعدتر، افسر تسليحاتي وينسنس از روي عصبانيتي كه حتي قادر به فشار دادن كليد موشك نبود، وظيفه شليك به ايرباس ايراني را به افسر ديگري محول مي‌كند و دو فروند موشك، به سوي پرواز شماره 655 ايران اير پرتاب مي‌شود تا 290 مسافر اين هواپيما هيچ‌گاه به مقصد نرسند. ويليام راجرز به خاطر اين اقدام مدال شجاعت گرفت.

ادعاي مضحك

خدمه ناو وينسنس بعدها در پاسخ به اين اقدام، ادعا كردند كه علايم ايرباس ايراني را با علايم راداري يك اف- 14 كه در حال فرود آمدن بر روي ناو هواپيمابر فورستال كه در حدود 160 كيلومتر دورتر از وينسنس بود اشتباه گرفته‌اند.

اين ادعا زماني مضحك به نظر مي‌رسد كه بدانيم، وينسنس مجهز به سيستم راداري «ايجيز» (Agies) بوده كه يكي از معروفترين و پيشرفته‌ترين سيستم‌هاي راداري در تمام جهان محسوب مي‌شود. به نحوي كه برخي كارشناسان نظامي آن را متعلق به جنگ جهاني سوم مي‌دانند.

اين سيستم در واقع، سيستم تشخيص دشمن از دوست است تا در صورت انتشار امواج غيرقابل قبول از سوي مهاجم احتمالي، سيستم دفاع موشكي وارد عمل شود. ادعاي فرمانده ناو وينسنس در اشتباه پنداشتن ايرباس از اف- 14 به اين معني است كه مدرنترين سيستم جهان قادر به تشخيص يك هواپيماي مسافربري از هواپيماي جنگي نيست. در حالي كه گفته مي‌شود قدرت سيستم راداري ايجز به حدي است كه همزمان چند هدف را كشف و مورد رهگيري قرار مي‌دهد.

 تهران - ۱۲ تيرماه ۱۳۶۷
 
طبق هماهنگي و برنامه ريزي عمليات قرار است امروز كروي پروازي ياد شده ذيل از طريق بندرعباس به دبي پرواز نمايند  .
 
كاپيتان : محسن رضائيان
خلبان دوم : كامران تيموري
مهندس پرواز : محمود رضا اميني
سر ميهماندار : شادمهر طالبي
ميهمانداران : جلال نادري ، علي لواساني ، ژاله بنائيان ، نقي ترابيان ، مينا متولي ، سودابه ترابي نيا ، علي اكبر محسني و حميد بدخشان ..
 
ساعت ۵ بامداد ماشين عمليات جلوي منزل كاپيتان رضائيان توقف كرده و قبل از اين كه راننده زنگ در منزل را بزند ، كاپيتان مثل هميشه شاداب و سرزنده پيش دستي كرده و با گفتن سلام به راننده ، بزرگ منشي و كرامت خود را به ثبوت مي رساند ...
 
صبح همان روز - داخل هواپيما :
 
مسافران خوشحال و خندان  هر يك با روياي شيريني در ذهن يكي يكي از اتوبوس بزرگ مخصوص حمل مسافر پياده شده و با اشتياق از پلكان هواپيما بالا مي روند ...  درون كابين كاپيتان رضائيان به اتفاق كمك خود خلبان تيموري سرگرم مرور چك ليست پروازي هستند . اميني مهندس پرواز پشت سر آن ها بر روي صندلي نشسته و با تمركز خاص به يكايك سيستم ها نگاه مي كند .. در همين حال سودابه ترابي نيا وارد كابين شده و با لبخندي كه بر لب دارد به كروي داخل كابين سلام كرده و صبح به خير مي گويد .. كاپيتان وقتي بر مي گردد تا پاسخ سلام ميهماندار را بدهد ، با ديدن او با تعجب مي پرسد : اوا خانم ترابي نيا شما امروز با ما تشريف مي آوريد ؟ ميهماندار جوان به آهستگي مي گويد ... بله قربان . رضائيان مهربانانه اين بار مي پرسد .. خطري برات نداشته باشه دخترم ؟‌ ترابي نيا اين بار در حالي كه حجب و حيا مانع از نگريستن به چشم خلبان مي كند ، مي گويد .. قربان تازه ۴ ماهه است ..! حالا حالا ها مي تونم در خدمت باشم .. كاپيتان اين بار به طور جدي مي گويد .. ولي خيلي مواظب باش . سعي كن در موقع توربالانس حتمآ راحت بشيني
 
شادمهر طالبي سر ميهماندار هواپيما ضمن بررسي كترينگ و احوالپرسي صميمانه با ميهمانداران ، به محض نشستن همه مسافران بر روي صندلي هاي خود ، خطاب به همكارانش مي گويد ... خب بچه ها حاضريد ؟ وقتي پاسخ مثبت همكاران خود را مي شنود قبل از رفتن به سوي ميكروفن و اعلام خوشامد گويي و توصيه هاي ايمني ، خطاب به سودابه ترابي نيا مي گويد .. خانم از شانس تو ببين امروز چقدر كودكان ناز و ماماني ميهمان ما هستند ... راستي آمار بچه ها رو داري ؟ در همين هنگام ژاله بنائيان به ميان حرف همكارش  پريده و با عذر خواهي مي گويد .. ببخشيد سودابه جان ، ليست پيش منه .. كلآ ۵۷ نفر كوچولو ناز نازي همراه داريم .. انشاالله سودابه جون هم سال ديگه با كوچولوي خودش مياد پرواز مگه نه سودابه ..؟ در همين حال مينا متولي خطاب به همكارش مي گه .. مي گم ژاله جان امروز مسافر خارجي هم زياد تر از روز هاي ديگه داريم .. مي دوني چند نفرند ؟ خانم بنائيان با نگريستن در ليست مانيفست مسافران بعد از اين كه كمي ليست را بالا و پائين مي كنه مي گويد ... والله طبق اين ورقه اي كه من دارم سيزده نفر اماراتي ، ده نفر هندي ، شش نفر پاكستاني ، شش نفر يوگسلاوي و يك نفر هم ايتاليايي آن برد داريم امروز ....
 
پرواز به سوي بندر عباس ....
 
طراوت و شادابي بامدادي از درون كابين به خوبي احساس مي شد ... همه چيز مرتب پيش مي رفت .. ميهمانداران در فواصل تعين شده ايستاده و طرز استفاده از ماسك اكسيژن در مواقع خطر و نحوه قرار گرفتن بر روي صندلي در شرايط اضطراري رو با حوصله به مسافران گوشزد مي كنه ... چيزي به ساعت پرواز نمانده است .. خلبان تيموري بعد از چك كردن فركانس ها ، با زبان انگليسي از برج اجازه روشن كردن موتور ها رو درخواست مي كنه ...
   Mehrabad , Mehrabad This Is EP - IBU Requst Start Up
و لحظاتي بعد صداي مسئول برج كنترل است كه اجازه استارت را مي دهد . و متعاقب آن با روشن شدن دو عدد موتور هاي  جنرال الكتريك مدل CF6-50C2 به نرمي شروع به كار مي كند ... هواپيما بعد از عبور از فراز شهرهاي اصفهان ، شيراز در فرودگاه بندرعباس فرود مي آيد ..
 
آخرين پرواز .........
 
 در فرودگاه بندرعباس پس از تكميل سوخت و بازرسي هاي معمول هواپيما آماده پرواز به مقصد دوبي مي شود ..  از سوي ديگر در همين لحظات همان گونه كه در بالا ذكر شد ، ويليام راجرز فرمانده ناو جنگي وينسنز با تمهيدات دروغيني كه انديشيده نظر فرماندهان عالي رتبه خويش را در مقر بحرين به دست آورده و با نزديكي به سمت آب هاي ساحلي ايران منتظر اجراي نقشه شوم خود است .. كاپيتان محسن رضائيان بار ديگر به اتفاق كامران تيموري كمك خلبان با تجربه خويش چك ليست قبل از پرواز را اجرا مي كنند .. همه چيز آماده است .. بدين ترتيب هواپيماي  Airbus A300B2-203 با شماره ريجستر EP-IBU و شماره پرواز ۶۵۵ مجوز پرواز از كاليدور هوايي A59 و در ادامه مسير بين المللي A59W را دريافت مي كند ... هواپيما به آرامي محوطه رمپ هواپيمايي را ترك كرده و به ابتداي باند ۲۱ توقف مي كند .. مسافران با مشاهده روشن شدن چراغ هاي هشدار دهنده : بستن كمر بند ايمني و نكشيدن سيگار ، سعي مي كنند از پتجره هواپيما مناظر را تماشا كنند ..
 
بر فراز آب هاي نيلگون خليج فارس ....
 
كاپتيان رضائيان بعد از مطمئن شدن از سيستم هاي هواپيما ، در حالي كه زير لب كلمه .. الهي به اميد تو را زمزمه مي كند ،  دست راست خود را بر هر دو اهرم گاز گذاشته و با آزاد كردن سيستم ترمز ها ، هواپيما با شتاب به سوي انتهاي باند راهي مي شود ... بعضي مسافران با دست لبه صندلي را گرفته و زير لب دعا مي خوانند ... مادري با قرار دادن دست خود بر سينه كودك خردسال خود سعي در حفظ تعادل او را در زمان تيك آف دارد ... سودابه ترابي نيا با لم دادن بر روي صندلي مشرف به پنجره ، سعي مي كند كمر بند نجات را طوري ببندد كه آسيبي به مسافر كوچولوي خود وارد نشود ... بعضي ها خونسرد سعي دارند از پنجره مناظر زيباي شهر را تماشا كنند ... شهر ساحلي بندر با  قايق هاي ماهي گيري كه به شكل پراكنده بر روي آب قرار دارند ، چشم انداز زيبايي را به وجود آورده است .. كاپيتان با مشاهده عقربه سرعت ، به نرمي فرمان را به سمت خودش مي كشد .. هواپيماي ايرباس به آرامي الياف هوايي را شكافته و رو به بالا اوج مي گيرد ...  
 
ساعت ۹:۴۸ دقيقه به وقت ايران .....
 
 به اين ترتيب هواپيما در ساعت ۹:۴۸ دقيقه صبح به وقت تهران از فرودگاه بندرعباس بلند مي شود .. خلبان رضائيان بعد از لحظاتي كه هواپيما از زمين كنده شد ، با عقب كشيدن تراترها ( دسته گاز ) سعي در كاهش سرعت اوليه را دارد .. او در همين حال از كمك خود مي خواهد چرخ ها را جمع كرده و فلاپ ها رو تدريجي بالا بكشد .. و به اين ترتيب مسافران صداي جمع شدن ارابه هاي فرود و فلاپ ها را مي شنوند ... دقيقآ دو دقيقه بعد از تيك آف .. خلبان با مسئول برج مراقبت تماس گرفته و اعلام مي كند .. در حال ترك ارتفاع ۳۵۰۰ پايي است و در مسير كاليدور هوايي A59 قرار گرفته است . او كه به زبان انگليسي مكالمه مي كرده است  زمان تقريبي رسيدن به فرودگاه مقصد را به وقت بين المللي ساعت ۶:۵۳ دقيقه كه به وقت ايران ۱۰:۲۳ دقيقه است اعلام كرده و تقاضاي كسب ارتفاع ۱۴۰۰۰ پايي را مي كند .. او دقيقآ به برج مي گويد :‌ leaving 3500 feet for FL140 on Airway A59, estimating MOBET at 06:53 UTC (10:23 Iran time)
 
۷ دقيقه بعد از تيك آف ...  
 
اي كاش قدرتي داشتيم كه عقربه هاي زمان را در اين حالت متوقف كرده و از بروز فاجعه اي دردناك جلوگيري مي كرديم ... باور كنيد به زبان شرح حادثه اي چنين وحشتناك  و غمگين آسان مي آيد .. ولي واقعيت اين است داغ عزيز خيلي سخت است .. آن هم نا جوانمردانه .. بله عرض مي كردم ... ۵ دقيقه بعد از نخستين تماس و در شرايطي كه هواپيما در كاليدور بين المللي قرار داشت ... يعني هواپيما در ارتفاع ۱۲۰۰۰ پايي بود كه تماس براي رسيدن به ۱۴۰۰۰ پا برقرار شد .. و دقيقآ يازده ثانيه بعد از اين تماس ،  دو موشك از نوع " ام . اس - ۲ " ابتدا يكي به زير كاكپيت و دومي به قسمت عقب هواپيما اصابت مي كند .. و درد آور تر اين كه به محض شليك و بر خورد با هواپيماي مسافربري ، صداي هورا و غريو شادي از ناو آمريكايي به هوا خاست .. ثانيه هايي بعد هواپيما كه در آسمان منفجر شده بود ، قطعات آن بر روي آب فرو مي ريزد ...
 
چرا  ايرباس ايراني به اخطار آمريكايي ها توجه نكرد ؟
 
سوالي كه همه جا معمولآ مطرح مي شود و متآسفانه در كمتر جايي پاسخ صحيح آن را شنيده ام ، موضوع اخطار است .  خيلي ها مي پرسند چرا خلبانان با تجربه ايراني به اخطار هاي هشدار دهنده ناو جنگي آمريكا توجه نكردند ؟ در مقابل هستند كساني كه معتقدند ، آمريكايي ها براي انتقام گيري از تحقيري كه توسط مردم ايران شده بودند ، همان گونه كه مقررات بين المللي حضور در آبراه هاي قانوني كشور را ناديده گرفته بودند ، به همان راحتي هم قوانين اخطار پيش از شليك را انجام نداده و با قلدري تمام و نا جوانمردانه به سوي هواپيماي مسافربري ما شليك كرد ... شما چه فكر مي كنيد .. ؟ آيا آن ها به ايرباس ما اخطار داده بودند ؟
 
واقعيت چيست ؟‌
 
واقعيت امر اين است كه مسئولان ناو جنگي آمريكايي قبل از شليك سه بار اخطار به هواپيماي ما داده بودند .. اما چرا كاپيتان محسن رضائيان به آن توجه نكرده بود .؟ موضوعي است كه بايد در باره آن اطلاع رساني بشه .. واقعيت اين است اخطار آمريكايي ها روي موج فركانس هواپيماهاي نظامي پخش مي شده است . خوب يادمه در زمان جنگ وقتي ما به هر دليلي وارد آب هاي خليج فارس مي شديم يا در پايگاه هاي نزديك به منطقه پرواز مي كرديم ..  اغلب با اخطار هاي آمريكايي ها مواجه مي شديم .. مخصوصآ خلبانان شكاري كه بيشتر از ما ها با اين نوع اخطار ها  سر و كار داشتند ..  ولي از آن جا كه اير باس يك هواپيماي غير نطامي است ، طبيعي است آن بنده خدا ها هيچ گاه اخطار آن ها را دريافت نكرده بودند .. ضمن اين كه هنوز در منطقه خودمون بودند 
 
آيا راهي براي اخطار  وجود نداشت ..؟   
 
  چيزي كه كارشناسان مسايل صنعت هوانوردي جهان را متعجب كرده و شايد هم دل هر انسان آزاده اي را به درد آورده است ، استفاده نكردن از شيوه هاي مرسوم ديگر بوده است ..  به نظر من ، بهترين شيوه در اين گونه مواقع اين است كه با شليك منور هاي مخصوص " آلرت " كه در هر هواپيماي قراضه نظامي هم يافت مي شود ، خيلي راحت مي توانستند نظر خلبان را به خود جذب نمايند .. كه در اين صورت مرحوم محسن رضائيان حتمآ براي مانيتورينگ ماجرا سريع مي رفت روي فركانس 121.5 Mhz تا از آن طريق از پيغام بين المللي آگاه شود . لازمه به اطلاع برسونم اين  فركانسي كه عرض كردم بين المللي است و به آن IAD هم مي گويند كه مخفف (‌ International Air Defence ) است . و مرحوم رضائيان اگر به نحوي كه اشاره كردم آگاه اش مي كردند ، صد در صد از اين طريق اخطار آن ها را متوجه مي شد . راه ديگر اين بود با به پرواز در آوردند چند هواپيما از روي ناو ، او را وادار به ترك از منطقه مي كردند !! ( منطقه اي كه خاك خودش محسوب مي شود )
 
چرا اغلب جنازه ها لخت بودند ؟
 
تا آن جايي كه من به خاطر مي آورم تعداد اندكي از جنازه شهدا بدست آمد . و اغلب ان ها هم بدون لباس بوده و يا با لباس هاي پاره شده پيدا شدند .. علت اين مسئله كه خيلي ها معمولآ از من مي پرسند اين است كه .. از ان جا كه داخل كابين  هواپيما موقع پرواز  براي تنفس بهتر و مواجه نشدن با كمبود اكسيژن " پرشرايز " مي شود ، به محضل وارد آمدن ضربه اي سخت كه منجر به سوراخ در بدنه هواپيما شود ، تمام فشار داخل آن به شدت خارج شده كه همين امر سبب پاره گي لباس ها مي شود .. نكته ديگري كه لازم مي دونم به آگاهي شما خوانندگان محترم برسونم اين است كه .. شايد باور نكنيد بهترين مرگ ، همين مردن داخل هواپيماست .. زيرا به دليل شدت برخورد و خروج هواي پرشرايز ، مسافر در همان ثانيه هاي نخست بي هوش شده و مرگ را متوجه نمي شود .. به همين دليل بود من هميشه آرزو داشتم در هواپيماي خودم بميرم .. چون معتقد بودم راحت ترين نوع مرگ است .. و مسافران هرگز متوجه عمق فاجعه نمي شوند !