به گزارش صبح الوند،در حالی که دانشگاه بوعلی همدان دانشجویان دکتری شهرسازی را روانه بازار کار می کند اما خود شهر از مشورت ابن افراد بی بهره است و اساتید ادعا دارند که تا بحال کسی از آنها حتی یک مشورت هم نگرفته است!

حسن سجادزادهT مدیر گروه و دانشیار دانشگاه بوعلی سینای همدان‌ در ۲۷ بند به اطلاحات طرح جامع شهری همدان پرداخته و آسیب های آن را تشریح کرده است.

۱ .از آنجا که تهیه طرح های جامع شهری بایستی براساس رویکرد مشخص در زمینه توسعه شهری بوده که در طرح های ساختاری – راهبردی مشخص شده، تهیه طرح ساختاری – راهبردی بعد از تهیه طرح جامع شهری آن هم توسط مشاور طرح جامع موضوعی است که ابهامات و پیچیدگی های طرح جامع را به دنبال دارد.

۲ .عدم توجه به رویکرد محله محوری (TND)، در راستای برقراری حس آرامش و سرزندگی با توجه به تجربه بسیار فاخر الگو و کانسپت محالت شهر همدان)چمن ها(، و با توجه به این که این رویکرد اساس طرح های جامع را معموال به خود اختصاص می دهد.

۳ .بی توجهی به رویکرد حمل و نقل سبز و عمومی(TOD ،(در جهت ارتقاء رویکرد انسان مداری در شهر همدان و فقدان ارائه الگوی مناسب ترافیکی با توجه به سرعت رشد خودرو در شهر و معضلات عظیم ترافیکی.

۴ .بی توجهی به ساختارها و زیرساخت های سبز شهری همدان در روند توسعه شهر با توجه به این که شهر همدان به عنوان شهر سبز پایدار شناخته شده و در این فرایند نه تنها چندان مالحظه ای به بحث احیاء رود دره ها، چشمه، قنات ها و … نشده بلکه با الحاق مناطق سبز محدوده و روستاهای اطراف چون حیدره، سیلوار و …. منجر به تخریب شدید حوزه های زیست محیط در آینده نزدیک و رونق بازار سوداگری زمین ها و باغ های اطراف شهر خواهد شد.

۵ .بی توجهی به اصل اساسی و مهم بازآفرینی شهری در فرایند تعریف بخش عظیمی از لکه ها و کاربری های شهری و در نظر نگرفتن مالحظات هویتی- اجتماعی بافت های ارزشمند تاریخی نظیر محدوه سال ۱۳۳۵٫۶ .فقدان رویکردهای نوین شهرسازی در فرایند توسعه شهری نظیر توجه به رویکرد شهر هوشمند، شهر خالق، شهر رقابت پذیری و … که در تجارب امروز دنیا سرلوحه و مدار توسعه شهری قرار گرفته است.

۷ .عدم توجه به نظلم پهنه بندی شهری و اصالح ساختار منطقه بندی شهری براساس معیارهای کالبدی، اجتماعی، فرهنگی، هویتی، اقتصادی و زیست محیطی.

۸ .عدم تعریف نقش شهرهای میانی در فرایند توسعه شهری و بی توجهی به اصل اساسی گردشگری در فرایند توسعه راهبردی شهر همدان با توجه به این که در طرح ساختاری – راهبردی که در حال انجام است این اصل اساسی به عنوان محور توسعه شهر همدان تعریف شده است.

۹ .فقدان توجه به دو مبحث بسیار مهم عدالت اجتماعی و عدالت زیست محیطی در راستاری تعدیل قطب بندی های شهری و در نظر نگرفتن توزیع خدمات عادالنه و مناسب روزمره و هم چنین سطح و سطوح کاربری ها و فضاهای سبز شهری.

۱۱ .عدم تشخیص صحیح و درست در حوزه جانمایی ابنیه بلند مرتبه و پیشنهاد محدوده هایی در زمینه احداث بناهای بلند مرتبه که خسران و زیان بسیار شدیدی در حوزه محیط زیستی و اجتماعی در آینده به دنبال خواهد داشت.

۱۱ .پیشنهاد لکه ۶۷۱ هکتاری در محدوده روستای شورین بدون تعریف الگوی کارکردی و عملکردی برای آن و بدون توجیحات مشخص در زمینه ارتباط و اتصال این منطقه با کانون های فعال شهری.

۱۲ .بی توجهی به تعریف حوزه های عملکردی و کارکردی بسیاری از لکه های داخل شهر و زمین های صنعتی با توجه به این که چندین دهه این زمین ها همچنان از نظر اقتصادی و اجتماعی بصورت متروک و منزوی در شهر باقی مانده اند.

۱۳ .کم توجهی به اصل اساسی رویکرد محرک توسعه در فرایند توانمندسازی و ارتقاء سرزندگی مناطق حاشیه نشین شهری و دامن زدن به رشد و توسعه مناطق حاشیه نشین با توجه به الحاقات و پیشنهادات کاربری های اراضی.

۱۴ .فقدان ارائه سناریوهای مختلف توسعه کالبدی و فیزیکی و همچنین عدم ارائه راهبردهای توسعه شهری براساس رویکردهای تهاجمی – تدافعی – اقتضایی و انطباقی در مسیر توسعه شهر همدان.

۱۵ .بی توجهی به اصل مشارکت و همراهی مردم در فرایند تهیه طرح جامع شهری در راستای تعامل هر چه بیشتر مردم با اجراء طرح مذکور و کم توجهی به بسترها و زمینه ها و روحیات اجتماعی و فرهنگی مردم شهر همدان در فرایند تهیه طرح جامع شهری.

۱۶ .بی توجهی به اصل مشارکت و همراهی مردم در فرایند تهیه طرح جامع شهری در راستای تعامل هر چه بیشتر مردم با اجراء طرح مذکور و کم توجهی به بسترها و زمینه ها و روحیات اجتماعی و فرهنگی مردم شهر همدان در فرایند تهیه طرح جامع شهری. ۱۶ .بی توجهی به ویژگی های اقلیمی و آسایش اقلیمی در نحوه توزیع و تنظیم کاربری ها و بی توجهی به بحث پایداری زیست محیطی در راستای تقویت آسایش اقلیمی و آسایش محیطی در فضاهای شهری.

۱۷ .کم توجهی به رویکرد سالمت روانی(Health Mental)، و همچنین حوزه های پدافند غیر عامل و مخاطرات طبیعی با توجه به این که امروزه، توجه به مسائل و مباحث ذهنی و روانی یکی از سرفصل های مهم توجه به الگوهای زندگی در شهر می باشد.

۱۸ .در نظر نگرفتن مالحظات قشربندی اجتماعی و تعریف و تنظیم دسترسی ها، کاربری ها و لکه گذاری ها در حوزه توجه به مقوالتی چون سالمندان، کودکان، بانوان.

۱۹ .بی توجهی به اصول قلمروپایی و درک صحیحی از رفتارهای اجتماعی مناطق مختلف شهری، طبقات مختلف اجتماعی، نحوه تعامل روستائیان با شهر، فرهنگ شهری و … در تنظیم فعالیت ها و کاربری های در نظر گرفته شده.

۲۱ .فقدان بهره گیری و مشورت الزم در فرایند تهیه طرح جامع با اساتید مختلف، کارشناسان، خبرگان و مطلعین شهر و بی توجهی به سبقه تاریخی و هویتی شهر همدان و عدم در نظر گرفتن تعامل رودرو با ساکنان مناطق مختلف شهری.

۲۱ .بی توجهی به اصل هم پیوندی فضایی بخصوص در توسعه های جدید و تعریف کاربری ها به عنوان یک اصل مهم در راستای تقویت ساختار و سازمان فضایی شهری که اتفاقا بسیاری از پدیده های شهری نامطلوب در اثر فرایند بی توجهی به همین اصل شکل گرفته اند.

۲۲ .کم توجهی به بحث امنیت اجتماعی و محیطی به خصوص در تعریف و تغییر کاربری ها از منظر میزان جرم خیزی فضاها و همچنین در نظر نگرفتن توجه به مدیریت این گونه فضاها در نتیجه تغییر کاربری ها.

۲۳ .بی توجهی به اصل تاب آوری اجتماعی و اقتصادی فضاها و سکونت گاه های شهری در طی زمان و ایجاد بستری مناسب در راستای تقویت تاب آوری شهری بخصوص در بافت های تاریخی شهر همدان.

۲۴ .بی توجهی به رویدادها، حوادث، وقایع تاریخی، خاطرات اجتماعی، دلبستگی مکانی و محیطی در فرایند تهیه و توزیع و تعدیل کاربری ها و کم دقتی در مطالعات عمیق تاریخی و جامعه شناسی شهری شهر همدان در فرایند تهیه طرح جامع شهری.

۲۵ .بی توجهی به ساماندهی نظام مشاغل و به خصوص مشاغل مزاحم و همچنین فقدان پهنه بندی و تعریف و سازماندهی اجزاء و عناصرو ارتباطات طیف وسیعی از این گونه مشاغل در محورهای مختلف شهر همدان.

۲۶ .بی توجهی به نقش و جایگاه ورودهای مهم همدان نظیر ورودی از سمت تهران، کرمانشاه، مالیر، گنجنامه، غار علیصدر و … و بازخوانی و بازنمایی نقش ورودها و راه های قدیم و جدید در فرایند توسعه راهبردی شهر.

۲۷ .بی توجهی به اصل حیات شبانه با توجه به این که امروزه به عنوان یکی از نیازهای ضروری و اضطراری در شهر ها و کالن شهرها شناخته می شود.

انتهای پیام/آ