به گزارش صبح الوند، با توجه به ضعف های موجود در کشور در خصوص معلولین و ضعف قانون های مصوب دراین خصوص مصاحبه ای با معاون توانبخشی سازمان بهزیستی کشور، حسین نحوینژاد در خصوص نحوه رسیدگی به مشکلات معلولین صورت گرفت.
*در خصوص قانون جامع معلولین و اینکه چرا نتوانستند ان را به سرانجام برسانند بفرمایید؟
قانون حمایت از حقوق معلولین در کشور وجود دارد و مصوب سال 83 مجلس شورای اسلامی است اما مشکلاتی دارد قانون چون درابتدا که همان مجلس ششم بود این قضیه به عنوان طرح تصویب شد بنابراین خیلی از محل های اعتباری ان مشخص نبوده و در طول این چندسال حدود بیشتر از ده سال خیلی از موانع اجرایی بر سر راه این قانون است که همان مشکل اعتباری است به همین خاطر دولت یازدهم برروی این کار کرده است که این را به صورت لایحه از طرف خودش بدهد بعد از این کاری که صورت گرفت به صورت جامع ، بازنگری این قانون در سال 94 به مجلس ارسال شد از زمانی که شهریور 94 به مجلس ارسال شد کار دولت تمام شده و دولت آن را به صورت لایحه داده است.
*پس شما میگویید مجلس باید پیگیر این قانون باشد علت تاخیر چیست؟
بعد از ارسال این مصوبه به مجلس، در دو مرحله روی آن کار را شروع نمود، یک مرحله مجلس نهم بود که روی آن کار و به شورای نگهبان ارسال و آنجا اشکالاتی بر آن گرفته شد و هم اکنون مجدد مجلس روی آن کار می کند و این قانون که بازنگری آن از خیلی از مشکلات جامعه و معلولین را حل خواهد کرد در کمیسیون مشترکی که در مجلس دهم است که باید آنجا تصویب شود، یعنی هم اکنون توپ در زمین مجلس است و مجلس باید این را تصویب تا پس از تامین محل اعتبارات ما بتوانیم مشکلات معلولین را حل کنیم.
*اگر این قانون تصویب شود چه مشکلاتی از معلولین را حل می کند؟
این قانون خیلی از مشکلات را حل می کند و اولا اینکه وقتی یک لایحه را خود دولت ارائه دهد حتما محل اعتبار ان را خودش تضمین می کند بنابراین این طور نیست که بگوید پول نداریم و نمی توانیم انجام دهیم، نکته دوم این است که خیلی از مشکلاتی که قانون اول داشت اینجا برطرف شده است مثلا یک صندوقی تحت عنوان صندوق ایجاد فرصت های شغلی برای معلولین در این قانون دیده شده و معنی آن این است که هم اکنون که تسهیلات قانونی به معلولین از طریق بانکها داده و آنها هم به سختی می دهند و معلول نمی تواند از آن تسهیلات استفاده کند در این قانون حل شده و پول در داخل یک صندوقی است که آن هیات امنا از طریق خود بهزیستی روی آن نظارت می کند، نکته سوم برخی مسائل که موردی بوده در قانون وارد شده مثل حق بیمه سهم کارفرما ، جبران عدم کارایی معلولین که اینها همه اعتباراتی دارد که زمینه اشتغال معلولین را فراهم می کند.
مساله بعدی در رابطه با بیمه ها هست و خیلی از خدماتی که هزینه بر است ، مثل گفتاردرمانی و خدمات ارتوپدی شمول بیمه نیست و در این قانون در شمول بیمه قرار دارند و همچنین بحث مناسب سازی خیلی تاکید شده است و در خصوص مناسب سازی معابر و اماکن وظایفی برای شهرداری، وزارت کشور و سایر نهادهای عمرانی دیده شده است که به نظر می رسد اگر مجلس یک شتاب و هر چه زودتر آن را تصویب بکند بخش اعظمی از مشکلات محلی حل می شود.
از همه مهمتر بحث مستمری ها هست که در این قانون جدید معلولی که کار ندارد حداقل دستمزد حقوق را دریافت و حداقل حقوق سال 96، حدود یک میلیون است و این مستمری مشکل بخش بزرگی از معلولین را که گرفتار هستند حل و امیدوار هستیم مجلس یک شتاب بیشتری بدهد و این قضیه هم تصویب بشود.
*ضمانت اجرایی این اصلاحیه چقدر است؟
ضمانت اجرایی خود دولت است وقتی دولت به صورت لایحه میدهد در قانون جدید دیده شده است که یک هیات ناظر آن را نظارت کند و هرساله تشکیل جلسه بدهند و بررسی نمایند که موانع اجرای چه است و وقتی تصویب شود یعنی اجرای ان برای دولت الزام آور است و سازمان برنامه و بودجه باید آن بودجه که نیاز است حتما برایش قائل شود وهر ساله در بودجه سنواتی دستگاه ها نه فقط بهزیستی بلکه سایر دستگاه ها هم باید این بودجه را ببیند تا مشکلات معلولین حل بشود و به نظر می رسد ضمانت اجرایی خیلی بهتراز قانون فعلی خواهد بود.
*شما به عنوان معاون توانبحشی سازمان بهزیستی نسبت به این قانون خوشبین هستید؟
خیلی خوش بین هستیم اگر تصویب شود وما هم کار را رها نکردیم و در این دوسال که کار تمام شده و به مجلس واگذار شده خودمان پیگیری کردیم اگر تصویب بشود خیلی خوش بین هستم و راه چاره زنی برای ما است که پولمان را از برنامه و بودجه بگیریم که اگر نباشد راه چاره زنی ما بسته است و البته خیلی از معلولین کمپین و گروه های اجتماعی تشکیل دادند و دنبال تصویب این قانون هستند.
*باتوجه به قانون جامعه معلولین کم کاری هایی از سوی وزارتخانه ها داشتیم نظر شما چیست؟
در قانون فعلی به سازمان بهزیستی خیلی قدرت اجرایی نداده شده است و کار ما فقط دادن تذکر است و علت اینکه توجه نمی کنند این است که می گویند ما پول نداریم این کار را انجام دهیم و باید یک قانون الزام آور و پولش هم گذاشته شود که بتوانیم یقه آنها را بچسبیم.
گرچه اینطور نیست که کاری صورت نگرفته باشد به عنوان مثال وزارت کشور در خصوص مناسب سازی در کل کشور پیگیراست و از صفر درصد در این خصوص 30 الی 40 درصد مناسب سازی در کشور داریم و اگر قانون تصویب شود درصدها بیشتر و قدرت ما بیشتر می شود.
*پس شما یکی از ضعف های موجود را ندادن قدرت اجرایی به سازمان بهزیستی میدانید در این خصوص توضیح دهید؟
سازمان بهزیستی یک سازمان کوچک است و توان اجرایی ندارد مگراینکه قانون به آن اجازه بدهد که بتواند کارت زرد بدهد مثلا آموزش و پرورش این کار را نکرد به غیر از نامه کاری از ما بر نمی آید مگر آنکه آن نقش به بهزیستی داده شود .
هم اکنون اگر بخواهند اتوبان را در وسط جنگل بزنند اگراجازه سازمان حفاظت محیط زیست را نداشته باشند نمی تواند این کار را بکند چون باید محیط زیست اجازه بدهد اما در بهزیستی اینگونه نیست شما گر بخواهید خیابان را در همدان ایجد کنید اینطور نیست که از اول از بهزیستی اجازه بگیرید که این مناسب است یا نه باید این ضمانت اجرایی ایجاد بشود که این نقش و قدرت را بدهند که بتواند آن نظارت میسر باشد و قدرت ما فقط در حد ارشاد است.
در حال حاضر خصوص مناسب سازی یک سامانه پیامکی ایجاد کردیم که مردم به ما انعکاس دهند اما انعکاس این قضیه چقدر نتیجه بر باشد جای حرف دارد، یا مثلا فرض کنید به شهرداری اگر بگوییم آن پارکینگ را ایجاد کردید و معلول نمی تواند برود داخل می تواند گوش نکند و آن ضمانت اجرایی در قانون نیست ولی اگر این ضمانت اجرایی در قانون باشد و اعتباراتش هم دیده باشد این وظیفه به شهرداری ها داده و قابل شکایت است و حتی می توان در این زمینه ورود قانونی کرد.
*در خصوص مجتمع های اشتغال که برای معلولین ساخته شده است بیشتر توضیح دهید؟
دراین خصوص بیش از 400 کارگاه در کل کشور است که در این زمینه فعالیت می کند مشکل اصلی این است که باید منجر به اشتغال بشود یعنی حرفه را یاد می دهیم حالا که می خواهد روی پای خودش بایستد مشکل دارد البته الان در سال 95 ، حدود 26 هزار فرصت شغلی برای معلولین ایجاد شده ولی تعداد آن کم است یعنی تعداد افرادی که بیکار هستند اگر بخواهید برای انها شغل ایجاد کنید ابزار، وام بدون بهره ، محل و هم زمینه اشتغال این افراد را می خواهید که به علت کمبود اعتباری امکان پذیر نیست و تنها ابزاری که سازمان دارد همین وام ها و تسهیلاتی است که بانک ها می دهد که این هم ممکن است منجر به بیکاری معلولین شود چون مشکلاتش زیاد است این پول را می گیرد و خرج کارهای دیگر زندگی اش میکند و همانطور مددجو باقی می ماند.
زمینه اش این است که ما بیاییم اولا یک کاری بکنیم مقدار این وام ها وتسهیلات بالاتر برود که زمینه و صرفه اقتصادی داشته باشد واقعا با 15 میلیون نمی شود شغل ایجاد کرد باید نظارت، وام ها و اعتبارات بیشتر شود و یک نظارت بیشتری بشود که منجربه شغل در مورد معلولین شود.
*برخی می گویند اعتبارات و سرمایه در بهزیستی زیاد اماخروجی کم است این صحت دارد؟
اینکه معلولین مشکل دارند بر کسی پوشیده نیست و اگر نیاز انها هزار باشد به عنوان متولی دولتی یکی از آن را داریم انجام میدهیم اما در خصوص کل بودجه سازمان بهزیستی کشور نه فقط برای معلولین برای زنان اسب دیده و کودکان کار هزار و 800 میلیارد تومان است این را مقایسه کنید با بودجه یک دانشگاه علوم پزشکی همان همدان شما که بالغ بر همین مقدار بودجه دارد یعنی یک دانشگاه از ورزات بهداشت بودجه ی را دارد که کل بهزیستی برای تمام این معلولان دارد و شما خودتان مقایسه کنید این چقدرمی تواند جوابگوی نیاز معلولین باشد .
کل بودجه توانبخشی برای آن یک میلیون و سیصد هزار معلول حدود هزار میلیارد تومان است و این را مقایسه کنید این هزار میلیارد هم باید مستمری، یارانه،اشتغال و هم باید تسهیلات باشد.
*پس شما بودجه بهزیستی را متناسب با جمعیت ان کم میدانید میشود بیشتر توضیح دهید؟
به نظر می رسد با این بودجه که در اختیار سازمان بهزیستی است ما مدیریت خوبی می کنیم و وقتی رییس سازمان نمره خوب میدهد به این علت است که وقتی پول را می بینیم متوجه میشویم خیلی خوب مدیریت می کنیم اما با توجه به نیازها نمره ما خیلی پایین است ، بخاطراینکه نیازهای معلول خیلی زیاد و امکانات ما کم است.
به عنوان نمونه برای مراقبت از معلولین در منزل پولی که در اختیار ما است که برای مراقبت از 9 هزار از معلول در منزل است در حالی که حداقل برای 400 هزار معلول نیاز است که این اعتبار را داشته باشیم.
خوب وقتی که شمابرای 90 درصد معلولین نمی توانید کارانجام دهید نارضایتی ایجاد می کند پس نسبت به بهزیستی بدبین هستند، اما این امارو اطلاعات و این افراد و اقتصاددان شما وقتی با یک اقتصاد دان صحبت کنید و شما متوجه می شوید آیا مدیریتش ضعیف است و یانه پولش کم است.
*و عده های دولت برای حقوق معلولین و خانواده تحت پوشش تحقق یافت:
این وعده ها در فروردین 96 محقق شد ومستمری های ما سه و نیم برابر شد یعنی خانواده های یک نفره از 53 هزار تومان به 148 هزار تومان و تا دو نفر و سه نفر و خانواده بالاتر که 4 نفر بودند مستمری آنها 465 هزار تومان شد ، ولی کفایت نمیکند اما وعده دولت برای بهزیستی و کمیته امداد تحقق یافت و امسال 4 هزار میلیارد تومان برای این قضیه اختصاص که دوهزار میلیارد سهم کمیته امداد و دو هزار میلیارد سهم سازمان بهزیستی شد.
فعلا مستمری ،مستمری بگیران سه و نیم برابر شد ولی آنها که پشت نوبت هستند پولی به آنها اختصاص نیافته است.
*با توجه به شعار سال آسیب های اجتماعی بیشتر می شود در حوزه پیشگیری برنامه خاصی دارید؟
امسال دربرنامه ششم بسیار خوب به این موضوع رسیدگی شده است و به عنوان مثال بحث مشاوره های ژنتیک اجباری شده است و در خصوص قشر نیازمند بهزیستی و کمیته امداد می تواند این پول را بدهد.
در مواردی دیگر همچون در خصوص غربالگری یا شنوایی قریب به 100 درصد بچه ها ارا غرباللگری می کنیم قریب به بچه 3 میلیون بچه 4 تا 6 ساله از نظر چشمی و 1 میلیون و 300 هزار نوزادی که به دنیا می آیند از نظر شنوایی غربالگری میشوند.
اما آنجایی مشکل است که باید منتج به نتیجه شود و باید برای معلول فعلی شغل ایجاد کنیم زیرا وقتی شغل نیست انواع مختلف نابه سامانی ها ایجاد می شود.
اما اورژانس اجتماعی که امسال 190 تا علاوه بران 150 تا در کشور بود دارد راه اندازی میشود و نصف آن در نیمه اول سال راه اندازی شده است که یک پناهگاه است اما کم است ولی دارد حرکت به سمت آن صورت می کیرد.
*در خصوص بحث بیمارستان بهشتی و تصرف آن توسط دانشگاه علوم پزشکی بفرمایید؟
دراین خصوص باید گفت دانشگاه علوم پزشکی استان همدان به جای آنکه بروند دنبال اعتبار و یک بیمارستان مثل استانهای دیگر تاسیس کند، اینجا را به عنوان یک جای سهل الوصول گرفتند .
اینها از روز اول میرفتند زمین مناسب می گرفتند سرمایه گذاری می کردند این گونه نمی شد زیرا دوتا مالک نمیتوانند در یک جا باشد تا وقتی آنها هستند ما چگونه می توانیم برنامه ریزی و فعالیت انجام دهیم و عملا کار ما ناقص می ماند آنها انجا را تخلیه بکنند ما می توانیم روی آن برنامه ریزی و اردوگاه تفریحی ایجاد و کارهای ورزش انجام خواهیم داد.
هم اکنون در استانهای دیگر همچون بابلسر و تنکابن اینقدر امکانات تفریحی برای معلولین است که آنجا جشنوارهای متعدد برگزار و در همدان هم به شرطی که اینها تخلیه کنند می شود این کارها را انجام ولی متاسفانه آنها متوسل به استاندار، نماینده مجلس می شوند و هر روز بهانه های مختلف می آورند و این مالکیت دوگانه ما را دچار مشکل شده است و اگر تخلیه کنند، ما به بهترین نحو ممکن آن را مدیریت خواهیم کرد.
انتهای پیام/
دیدگاه شما