به گزارش صبح الوند،با توجه به رکود، گرانی و نبود اشتغال هرروز شاهد بیشتر شدن فقر و نارضایتی مردم از وضعیت اقتصادی کشور می‌باشیم.

به‌طوری‌که رهبر انقلاب هم چند روز پیش در جمع مردم تبریز خطاب به مسئولین به این موضوع اشاره و فرمودند که مردم گلایه‌مندند.

شهر همدان با قدمت تاریخی خود و ویژگی نزدیک بودن به پایتخت همچنان از نبود صنعتی جامع و کارخانه‌هایی که بتوان سیل عظیمی از جوانان را در آن مشغول به کار کرد رنج می‌برد و با توجه به اقلیم سرد همدان در فصل‌های سر د سال شاهد بیکار شدن خیلی از کارگران فصلی هستیم که بالاجبار به کارهای همچون دست‌فروشی و.. در این فصل‌ها روی می‌آورند.

به همین منظور با حضور در میان جمعی از مردم همدان از نزدیک جویای وضعیت اقتصادی آن‌ها شدیم .

در ایستگاه عباس‌آباد شهرستان همدان همه‌روزه اول صبح شاهد حضور کارگرانی هستیم که در انتظار کارفرما می‌باشند خیلی از آن‌ها از صبح تا اواسط ظهر در این مکان تجمع می‌کنند اما هیچ اتفاقی نمی‌افتد و درنهایت دست‌خالی به منزل برمی‌گردند.

*از مسئولین قطع امید کرده ایم

خیلی از کارگران موجود در اطراف ایستگاه بعد از اینکه متوجه شدند خبرنگار هستم حاضر به مصاحبه نشدند و گفتند که برای بیان مشکلاتمان به خیلی ادارات مراجعه کرده‌ایم و هیچ جوابی نگرفته‌ایم ما دیگر از این مسئولین قطع امید کرده‌ایم.

در این میان حسین استواری کارگر جوانی که 35 سال سن داشت حاضر به مصاحبه شد و به بیان مشکلات خود پرداخت.

این کارگر جوان که دارای تحصیلات سیکل بود از وضعیت بد امرار و معاش خود گفت و افزود: هرروز از ساعت 7 صبح تا ظهر در این مکان تجمع می‌کنیم اما شاید تو ماه یکباربرایمان کار پیدا شود.

استواری افزود: بنده دو تا بچه‌دارم و مستأجر هم هستم و با این وضعیت اقتصادی و کار  ادامه زندگی برایم خیلی سخت است و ماه‌ها می‌شود که تنها منبع درآمد من از یارانه ست.

وی ادامه داد: مسئولین باید فکری برای کارگران بکنند الآن نصف کارگرها بیمه کارگری ندارند و سه ساله در نوبت بیمه هستم و هنوز هیچ خبری نشده است.

*تعداد کارخانه های صنعتی  در همدان معدود است

این کارگر جوان گفت: ما از روی اجبار به این کارها روی آورده‌ایم اگر در شهرمان کارخانه‌ای وجود داشت این روزگار ما نبود.

راهم را ادامه دادم به میدان اصلی شهر رسیدم میدانی که هر روز شاهد حضور تعداد فراوانی دست‌فروش هست دست‌فروش مسنی که در حال فروش جوراب بود نظرم رابه خود جلب کرد از وی راجع به وضعیت اقتصادی‌اش پرسیدم.

*از بیکاری فرزندانم رنج می برم

رضا بیگدلو که از اهالی روستاهای همدان بود به بیان وضعیت اقتصادی خود پرداخت و گفت: در روستایمان زمینی دارم که در سایر فصل‌ها بر سر زمین کار میکنم و در زمستان در همدان به دست‌فروشی مشغول می‌شوم.

این دست‌فروش نگران فرزندان خود بود و گفت: بنده همیشه شکر گذار خداوند هستم و اعتقادارم که خداوند روزی‌رسان است اما واقع موضوع بیکاری و اشتغال فرزندانم  آزارم می‌دهد و خواستار رسیدگی مسئولین به امر هستم.

در اطراف میدان در حال گذر بودم که دست‌فروش دیگری هم که در گوشه‌ای از خیابان  در حال فروش دستمال‌کاغذی بود نظرم را جلب کرد و به سویش رفتم دل‌پری  داشت به محض آنکه متوجه شد خبرنگار هستم به بیان مشکلات خود پرداخت.

* در همه لحظات حساس انقلاب در صحنه بوده ام

حسین هوشیار که 54 سال سن داشت  گفت: شغل قبلی بنده کار ساختمانی بود اما هم‌اکنون دو سال هست بیکار هستم و بالاجبار روی به این شغل آورده‌ام و همین‌طور که  می‌بینید از صبح فقط یک بسته دستمال‌کاغذی فروخته‌ام.

این دست‌فروش افزود: بنده سابقه ایثارگری هم دارم و در همه لحظات حساس انقلاب در صحنه بوده‌ام و دیگر برگه انتخابات شناسنامه‌ام جای مهر زدن نمانده است اما الآن به‌سختی دارم زندگی میگذارنم.

هوشیار از وضعیت اشتغال و تحصیل فرزندان خود گفت و ادامه داد: الآن چند تا فرزند دانشجو در خانه دارم یکی هم جدیداً می‌خواهد برود سربازی قسط و قبض آب و برق هایم همه عقب‌ افتاده‌اند و درخواست وام هم داده‌ام  اما جواب وامم را نداده‌اند.

این دست‌فروش بابیان اینکه یک نفر هم  نیست به دادمان برسد گفت:  برای هزینه‌های درمانی خود  به رئیس‌جمهور نامه دادم و فرستادند استانداری به من جواب داد رفتم بیمه گفتند به دلیل اینکه شما در بندرعباس بیمه‌شده‌اید اصلاً نمی‌توانیم بیمه شما را پرداخت کنیم.

*وضع معیشتی مردم هر روز بدتر می شود

در ادامه دست‌فروش 35 ساله دیگری  که در حال فروش لباس‌های زنانه در کنار خیابان بود به بیان مشکلات خود پرداخت و گفت: شغل اصلی من گچ کاری بوده و دو سال هست که دیگر کار نیست و مجبور شده‌ام دست‌فروش شوم.

وی گفت: هرسال وضع معیشتی مردم بدتر می‌شود الآن وضع خیلی خراب هست و ما به‌راحتی متوجه می‌شویم خیلی‌ها می‌خواهند خرید کنند اما پول ندارند.

این دست‌فروش ادامه داد: بنده هم‌اکنون یک فرزند دارم و مستأجر هستم و با این وضع کاسبی به غیر از یارانه هیچ منبع درآمدی ندارم و زندگی خود را به‌سختی می‌گذرانم.

وی گفت: همه مردم گلایه‌مندند و مسئولین فقط شعار می‌دهند وضع مردم خیلی خراب هست و هرروز هم بدتر می‌شود.

نزدیکی‌های آرامگاه بوعلی که شدم خانم دست‌فروشی رادیدم که از سرما به خودمی لرزید وی که اجازه عکس گرفتن نداد به بیان مشکلات خود پرداخت و گفت: از چه بگویم درد بی‌درمانی دارم و هیچ‌کدام از مسئولین مشکلم را حل نکرده‌اند.

این خانم دست‌فروش ادامه داد: بنده در زمان جنگ از اهواز به همدان آمده‌ام و از همان موقع آواره شده‌ام و الآن 14 سال است همسرم فوت کرده است و پنج فرزند دارم که یکی فلج هست و بهزیستی هم‌فکری به حالمان نکرده است.

سخن پایانی:

این‌ها گوشه‌ای از دردهای مردم همدان بود مردمانی که در همه لحظه‌های حساس انقلاب درصحنه بوده‌اند و شهید داده‌اند و هیچ جای دنیا مردمانی به این مقدار پایند به اهداف انقلاب خود ندارد  مسئولان باید قدر این مردم را بدانند و با جلوگیری از فساد اقتصادی و چپاول بیت‌المال به مدیریت صحیح منابع مالی کشور بپردازند چرا که این مردم  لایق بهترین‌ها هستند.

انتهای پیام/