شاخسارِ خوش بویِ فاطمه معصومه علیهاالسلام در بیت امامت رویید و در جوار سراسر نور امامان معصومی چون حضرت موسی بن جعفر و علی بن موسی الرضا علیهماالسلام بالید. از رهنمودهای آن رهبران الهی خوشه ها برگرفت و در پرتو آن، جان خویش را از ناپاکی ها دور نگاه داشت. اوج تقوا و طهارتِ روحِ آن بانو چنان بود که او را معصومه نامیدند. این نشان افتخار از سوی حضرت رضا علیه السلام به ایشان عطا شد («من زار المعصومة بقم کمن زارنی». ناسخ التواریخ، ج7، ص337) و بیانگر اوج قداست و طهارتِ نفسِ این بانوی آسمانی است.