تأسف خوردن به سبک سازمان مللی ها بس نیست!؟ آیا همانگونه که در مرگ ها و زلزله ها و سیل و آتش سوزی ها به تکاپو می افتیم و سرود چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضو ها را نماند قرار سر می دهیم وگوش فلک را کر می کنیم آیا آماده هستیم که برای از بین بردن فقر اقدامی و عملی داشته باشیم؟