در این نوشتار قصد داریم گوشه ای از بی مسئولیتی، اهمال و جمود فکری برخی مسئولان مذهبی، فرهنگی و تبلیغی شهرمان را نقد کنیم ،اما قبل از آن باید خودمان را نقد کنیم که آویزان چنین مسئولانی نباشیم و بدانیم بار این کارهای اصلی و اولویت دار باید به دوش مردم باشد و مردم وظیفه شان را بشناسند و صلاحشان را بدانند و خودشان امور را پیش ببرند، که از پشت میز نشین ها چیزی جز پشت میز نشینی انتظار نمی رود.